When Teary Clouds Met Us (When Series #2)

Thirty- Five

Chapter 35.

Focus.

Freak! I feel sore all over my body! I can't get up at kahit nakahiga pa ako sa malambot at mabangong kama ay alam ko nang masakit na ang gitna ko sa baba! I was covering my face using a soft pillow.

Thousands of memories went inside my head to what happened last night. Para akong nanghina sa mga naalala at nahihiya. My voice and actions last night... hindi ko kilala kung ako bah iyon dahil kakaiba ako kagabi! Kakaibang- kakaiba! Pvcha Weshia...

I remembered kung paano niya binigla ang pagpasok ang alaga niya sa akin. He was so thick and long! I can feel it! Nararamdaman ko pa nga ang laki niya sa loob ko ngayon dahilan kung bakit ako 'di makabangon o makaupo man lang!

Mariin kong pinisil ang unan na nakatabon sa'kin at dahan- dahang pinakilos ang isang paa ko and I felt someone is beside me. I couldn't catch my breathe anymore when he moved too! Kalma Weshia! Kumalma ka lang!

Inhale. Exhale. Tatlong beses ko 'yung ginawa bago ko kinapkapan ang sarili.

Medyo nakahinga nang maluwag dahil nakasuot ako ng panlalaking T- shirt but I wasn't wearing any underwear. Alam kong kapag tatayo ako ay hanggang hita ko ang haba ng laylayan ng damit. Binihisan niya ako kagabi? Paano? Goodness Weshia! Malamang nung makatulog ka! Pvcha!

It really hurts even if I move slowly at masakit 'din ang likod ko. The only thing that I can move is my hands and my head. I didn't expect this one! That was my first time! At si Aiden pa talaga ang naging una ko! 

"Hindi ka makagalaw," natigil ako sa pag- iisip nang marinig ang malamig at baritonong boses niya. "Want help?" tanong niya pa.

Mariin kong pinikit ang aking mga mata bago lumunok ng laway bago magsalita. "Uhhh--" naputol kaagad ako nang marinig na paos na paos talaga ang boses ko! Masyado bah akong maingay kagabi? Sa pagkakaalala ko... sinisigaw ko ang pangalan niya ng paulit- ulit.

"A- ayos lang ako." I stuttered while still not looking at him. Gumalaw ang kama dahil sa paggalaw niya. Looks like bumabangon na siya. Akala ko ay iiwan niya na ako sa kwarto.

Napahiyaw ako sa gulat nang bigla- bigla niyang hinablot ang braso ko dahilan na mapalingon ako sa kaniya. Napadaing ako sa sakit nang tuluyan na akong makaharap sa kaniya. Argh! Ang sakit... hindi ko ata kakayanin. Pvcha...

"Does it really hurt?" I don't know if he is concern to me because the way he asked the question was very cold and serious. "Answer me,"

"Oo... k- kaunting galaw ko lang... sumasakit na." pikit ang matang sagot ko, dinilat ko ulit ang mga mata ko para makita ang reaksyon niya. Walang pinagbago, ganoon pa rin. Natahimik kaming dalawa at nagkatitigan.

He is topless wearing his boxers. Pinasahadan ko ng tingin ang maputing katawan niya and my eyes widened when I saw a pinkish mark on the side of his neck, collarbone and chest... I wonder kung meron 'din bah siya sa likod? Oh God! Stop it Weshia! You're being pervert! 

I stared at him in his blue eyes, napakalamig at seryuso. Patago akong napabuntong- hininga.

"Your phone keep ringing and ringing, your manager is calling you." basag niya sa katahimikan. Mas lalong nanlaki ang mga mata ko sa narinig.

"Huh? All of my necessary things ay nasa kotse ko lang... including my cellphone," 'di ko maiwasang magtaka. Totoo nga, iniwan ko lahat ng gamit sa kotse ko kagabi bago pumasok dito sa bahay niya.