When Teary Clouds Met Us (When Series #2)

Twenty- Six

Chapter 26.

Plan to Leave.

I can feel that my body felt weak while walking inside to the gate and not looking back to my brother's car. I really feel weak and I don't know if I still have the guts to shout our yell practice later. Hindi ko alam... 'di ko alam kung ano ang mararamdaman ko gayong may gagawin na naman akong hindi ko gusto...

"Nandito ka na pala!" sigaw ni Carol sa'kin nang makapasok ako sa malaking covered court ng school. I smiled at her, she's in grade 12 at kateam ko siya. "Kamusta ang lakad? Ayos lang?" I nodded.

"Yeah, where are the others?" lumilingang tanong ko, hinila niya ako sa mga kasama namin. Nakita kong nandoon si Tessa sa stage, practicing their production number together with the other representatives. Cool lang ang pagkakasayaw niya at hindi pa hinahataw.

"Malapit na matapos ang pratice ng mga representatives sa Intramurals kaya hintayin nalang muna natin si Sir Darwin," sagot ni Carol, umupo ako sa isang bakanteng bench at nilagay ang bag malapit sa bag ni Tessa. May nakikita akong mga staffs na nagkakabit ng mga banners sa mga terrace ng court.

Nilibot ko ang paningin sa loob para hanapin si Aiden, nakita ko naman siyang nakasandal sa terrace na kaharap ko. I waved at him and I saw him smirked while still wearing his shades. Sa lugar kung saan siya ngayon ay wala masyadong nakakapansin, pwera nalang kung magtitingin- tingin ka nang mabuti.

I get my phone when it suddenly rang and vibrated inside my bag. Buti nalang at malapit lang ako, I looked at the caller I.D. and it was him kaya napatingin ako ulit sa gawi niya. Nakangisi na siya habang ang cellphone ay nasa tenga niya na.

"How was the check- up of your brother?" tanong niya, napabuntong- hininga ako bago sumagot. Ayos lang naman kung hindi lang kami nag- usap sa ibang bagay.

"His doctor said that he is already fine and safe dahil wala na siyang medicines or other things na kailangang inumin. Kuya Wesley just need to minimize overthinking every night at magpahinga sa tamang oras." pagkatapos sabihin 'yon ay napabuntong- hininga na naman ako.

"But why do you sound that everything is not okay? Are you sure you're fine?" nag- alala kaagad ang boses niya, I looked at him and smiled.

"Yeah, ayos lang talaga ako Aiden, huwag kang mag- alala. Medyo napagod lang kasi sa init ng panahon sa labas." palusot ko.

"Want me to buy you a cold drink? I can run to the cafeteria if you want," suggest niya, I looked at him and shook my head. Ayos lang naman talaga ako, ang hindi lang maayos ang sinabi ni Kuya Wesley na dapat kong gawin.

"It's okay, Aiden. Busog pa naman ako kaya huwag ka nang mag- abala, just stay there and be cool." tumawa pa ako ng peke, I heard him sighed on the other line.

"Okay if that's what you want me to do, sabay tayong umuwi mamaya?" walang pag- aalinlangan akong tumango dahil alam kong nakatitig lang siya sa'kin ngayon. A smile crept into his lips. "That's good! Manonood nalang ako dito sa yell ninyo hahaha! Byebye honey, see you later!" ako na ang nagbaba sa tawag nang mapansin na papalapit na sa amin si Sir Darwin kasama si Tessa na umiinom ng tubig.

The practice started but my mind was in the other world. Lutang na lutang akong kumakanta at sumisigaw, buti nalang at sa likod kami umupo ni Tessa at Kelly. 'Di mawala- wala sa utak ko ang pinag- usapan namin ni Kuya kaninang tanghali. I heavily sighed and tried myself to focus in the practice pero hindi ko talaga kayang isipin...

"I can sense that it's very hard for you to stay away from him, utos ito ni Daddy Weshia and I know you can't say no to our own father..." I don't know what to react of what my brother is saying right now. I can't believe it, I couldn't process anything.