Chapter 37.
Remember.
"Isn't that Clodovea?" narinig kong tanong ng isang babae na malapit sa akin. I didn't bother to look dahil mas lalo silang magtatanong at baka lalapit pa.
Wearing a maxi dress and a wayfarer ay papunta ako sa restau ng resort. I am holding the small paper na ang laman ay ang bracelet ng Mommy ni Aiden and a photo. Even though I am feeling nervous, I still manage to walk confidently while the people keep looking at me but some of them stared.
He texted me na doon kami sa restaurant magkikita so I am here walking straight there at para na rin kumain ng pananghalian. Napatingin ako bigla sa asul na dagat. Gosh... medyo matagal- tagal na noong huli akong pumunta rito and his resort was still beautiful as ever. Tinuon ko ulit ang paningin sa harap at naglakad hanggang sa makarating ako sa restaurant.
I didn't saw him so I decided to sit down to the table that is good for two persons. Lumapit naman sa akin ang isang waiter to think na bibigyan niya ako ng menu.
"Ahh ma'am Clodovea, pinapasabi po ni sir Saross na hintayin niyo nalang po muna siya..." he shyly said, natagilid ang ulo ko sa sinabi niya. He put the two glasses with water in the table
"Oh okay, I will just wait him here but can you give me a menu? I will just order what should I eat," nakangiting saad ko, parang nawala naman ang hiya niya dahil bigla siyang ngumiti nang matamis.
"Si sir Saross na po ang nag- order para sa inyo, ma'am! Kaya wait lang po kayo ha? Malapit na maluto ang pagkain ninyong dalawa," my mouth formed an 'o'. What the? Nagpaluto na si Aiden without asking me kung ano ang gusto kong kainin?! What if he ordered a crab? I am freaking allergic to crabs for goodness sake!
"Uhh okay okay, thank you for informing me. You may go now." wala sa sariling naisaad ko nalang. I saw him nodded his head before going back to their counter.
Minutes passed, I am still sitting in the chair waiting for the food to be serve. I should have bring my phone, nasa kwarto ko lang ito nakacharge. I got bored kaya tiningman ko nalang ang ibang turista na masayang kumakain ng tanghalian nila. I couldn't stop myself but to pout. Where is he? Bakit ang tagal niya?
I sighed. Darating 'din iyon.
A delicious food was suddenly served in the table and it was Aiden who served it. Wearing his summer polo and khaki shorts, that made him very handsome.
Masarap sana ang hinain niya pero hindi ako pwede doon. I knew it! Sasadyain niyang magluto ng crab kasi alam niyang allergic ako dito!
Umupo na siya sa harap ko at swabeng ginalaw ang plato at kubyertos para kumuha ng kanin. I stared him for a while and I immediately looked away when he noticed that I am already staring at him.
"What's wrong? Move your hands to get a food. 'Wag mong sabihin na magpapahain ka pa?" he sarcastically asked, nawala ang kaba ko at napalitan 'yon ng galit.
"Are you doing this on purpose, Aiden?" matapang na tanong ko, he stopped for a bit then continue what he is doing. My eyebrows met to his reaction. Sinadya niya! It's pretty very obvious that he cooked this on purpose!
"Oh?" sumandal siya bigla sa upuan niya saka ngumisi. "I forgot that you are allergic to crabs but anyways, you should have to try it. We don't know na baka mawawala bigla ang allergy mo kapag kumain ka na." nagkibit- balikat pa siya.
Noon ay nandoon siya noong dinala ako sa ospital dahil nakakain ako ng crab meat na hindi ko alam na crab pala 'yon. We are so young that time, young na umiyak pa talaga siya dahil nageguilty siya sa ginawa. Tatlong araw akong na- confine sa hospital dahil sa rashes at lagnat.

BINABASA MO ANG
When Teary Clouds Met Us (When Series #2)
RomancePublished: March 26, 2021 Finished: June 30, 2021 (Book Cover isn't mine. It was made by an amazing author I knew.) When Series # 2 Meet Weshia Clodovea Contreras, she's just a happy girl and I don't think if she's having a normal life like her frie...