Düşlerim Bir Gizli Hazine ~İSLAMİ~

11. Bölüm - Mete

Bu bölümü gerçekten çok zor yazdım. Ve bu yüzdende geç kaldı. Çok yoğundum ve sınav haftasıydı. Bölüm kısa ama inşallah yeni bölümü hızlı yüklemeye çalışacağım. :)

~~Mete (Alya'nın kardeşi)~~

Oturduğum deri koltuktan hızlıca kalkınca hafif başım dönmüştü. Etraftaki çığlıklar ve küfürler çoğalırken ben çoktan arka çıkışa ulaşmıştım. Hiçbir polise yakalanmadan sokağa çıktığımda kafam pek yerinde değildi. Hâlâ bir çığlık duyuyormuş gibi hissediyordum ama etrafta kimse yoktu.

"Yardım et bana!" diye bir ses duyduğumda artık kafayı yediğimi düşünmeye başlamıştım. Sağa sola biraz daha bakınca köşede yere çömelmiş oturan kıza baktım.

"Ne oldu? " diye ruhsuzca sorunca kafasını kaldırdı. Yüzündeki kurumuş kanlar bu kızı böyle bırakamayacağımı göstermişti bana.

"Lütfen beni buradan götür. Sana yalvarırım. "

Bir insanı ne bu kadar yalvatırdı ki?

"Seni nereye götüreceğimi bilmiyorum ama neyse hadi kalk bakalım. " arabaya doğru ilerleyince kız bir arabaya birde bana bakmaya başlamıştı. Ah dün gece barda yatan bir insanın giysileri böyle olurdu. Araba fazla lüks gelmişti galiba. Arabanın kapısını açıp binerken kız hâlâ orada öylece duruyordu.

"Binmeyeceksen gidiyorum. " diyince koşarak geldi ve bindi.

"Beni nereye götüreceksin?" diye sorunca gülmek istedim ama tabiki gülmedim. Gülemedim.

"Sana ne olduğunu anlat ona göre ne yapacağıma bakacağım. "

Kız ellerini kendine sardı. Kafasını eğdi. Birkaç kere nefes alıp verdi. Ve bir türlü konuşmaya başlayamadı. Ben bu kadar sabırlı bir insan değildim!

"Anlatacak mısın? " diye  söylenince kaşlarını çatarak bana döndü ve

"Bunları kelimelere sığdıramıyorum. " dedi.

Ne yaşamıştı da bu kadar zordu anlatması? Ya kaçırılmış ya da...

"Bir arkadaşım sayesinde uyuşturucuya başlamıştım. Çok uzun zaman önce değildi ama kısa sürede daha çok kullandım. Bu benim için büyük bir sorun değildi aslında ama babam.. Babam narkotik te çalışıyor. Bu onun uzmanlık alanı olduğu için kısa sürede kullandığımı anlamıştı. Bende bana kızdıklarına dayanamayıp evden kaçtım. Zaten sadece babam var. Annemle iki yıl önce boşandılar. Babamda eve geç saatlerde geliyordu her gün. Çok sıkılmıştım bu hayattan. Sonra kriz gibi birşey geçirdim. Maddeyi aramak için gittiğim yerde beni kaçırdılar. Şimdi onlardan ve babamdan kaçıyorum. Seni görünce kullandığını anladım bu yüzden senden istedim. "

Böyle babalarda var mıydı dünyada? Benim babam hiçbirşeyime karışmazdı. Hem de bu kız fazlasıyla saftı. Bence uyuşturucu ona gore değildi.

"Benim sana birşey yapmayacağım ne malum? " diye sorunca bana gözlerini pörtleterek baktı. Bu kadar saf olmakta zararlıydı.

"Tamam tamam bakma öyle sana birşey yapmam kızlarla ilgilenmiyorum. " dedim.

Bir sure sessiz kaldı sonrada "teşekkür ederim." Dedi. Cevap vermemeyi seçerek arabayı sürmeye devam ettim. Bu kadar saf bir kızla biraz takılsam eğlenceli olabilirdi.  Hem peşimden koşan kızlardan kurtulurdum belki...