Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Beni hayal kırıklığına uğratmaktan ne zaman vazgeçeceksin Asteria?"
Igor sandalyesini döndürerek konuştuğunda Asteria hızlıca öne atıldı. Kendisini savunmak zorundaydı.
"Sayıca fazlalardı, daha fazla asker kaybetmemek için yapabileceğim tek şey geri çekilmekti."
Yüksek sesle konuştuğunda yanında duran Jackson hafifçe kolunu sıktı. Asteria bunu umursamadan konuşmaya devam etmek için dudaklarını araladığında Igor elini kaldırdı ve Asteria'ya susması için ufak bir işaret verdi.
"Senden görevini yerine getirmeni istedim, askerlerin kıçını kurtarmanı değil."
Igor bağırarak konuştuğunda Asteria dişlerini sıktı ve başını sağa çevirdi.
"Askerlerin kendilerini koruyabilseydi onların kıçını kurtarmak zorunda kalmazdım Igor."
Igor kaşlarını kaldırarak Asteria'ya baktı ve yüksek sesli bir kahkaha attı.
"Bunun komik olduğunu mu düşünüyorsun Igor? belki de askerlerini daha iyi eğitmelisin, buna onları kış askerinin önüne atmakla başlayabilirsin."
Asteria sert bir sesle konuşarak hafifçe sırıttığında Igor derin bir nefes vererek oturduğu sandalyeden kalktı ve kıza doğru ilerledi.
"Asteria, tüm eğittiklerim arasında baş kaldıran hep sen olmuştun zaten."
Igor genişçe gülümseyerek Asteria'nın yüzüne sert bir yumruk attığında Asteria acıyla inleyerek kendisini yere bıraktı. Igor bunu umursamadan tekmelerini kızın karnına savurmaya başladığında Asteria sesini çıkarmadan bu anın bitmesini bekledi. Igor derin bir nefes vererek yere eğildi ve Asteria'nın saçını sertçe tuttu.
"Baş kaldıranların sonunun nasıl olduğunu biliyorsun Asteria, bu sen olsan bile nasıl sonlanacağını biliyorsun."
Asteria bir şey söylemeden ona bakmaya devam ettiğinde Igor hafifçe gülümsedi ve Asteria'nın kanının bulaştığı ellerine kısa bir bakış atarak ayağa kalktı. İşaret verdiği iki ajan içeriye görevde bulunan askerleri getirdiğinde Asteria gözlerini büyüttü.
"Bunu yapamazsın."
Kafasını iki yana salladığında Igor hafifçe güldü.
"Neler yapabileceğimi çok iyi biliyorsun Asteria."
Asteria'nın bir şey söylemesine izin vermeden işaret verdiğinde askerler aldıkları kurşun darbesi ile yere düştü.
"Eserine iyi bak Asteria, artık tek bir hata bile istemiyorum."
Igor, Asteria'nın kulağına fısıldayarak peşinden gelen ajanlar ile birlikte odadan çıktığında Asteria sıkıca kapattığı gözlerini açtı ve gözlerini endişeyle kendisine bakan arkadaşına çevirerek kısık bir sesle konuştu.
