Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Topuk seslerim sessiz caddede yankılandığında arkaya kısa bir bakış attım ve adımlarımı hızlandırdım. Geldiğim karanlık sokağa gözlerimi kısarak bakarken arkada duyduğum adım sesi ile yavaşça arkama döndüm.
"Gelmene sevindim Asteria."
Igor sakin bir sesle konuşarak bana doğru bir adım attığında tek kaşımı kaldırdım.
"Ah, üzgünüm."
Hafifçe gülerek kollarını havaya kaldırarak geriye gittiğinde derin bir nefes verdim.
"Doğrusunu söylemek gerekirse Asteria, geleceğini düşünmüyordum. Seni çağırma nedenimin ne olduğu düşünülürse buraya gelmen mucize gibi bir şey."
Igor sıkıcı bir yavaşlıkla konuştuğunda hafifçe gözlerimi devirdim.
"Boş konuşmayı bırakacak mısın Igor?"
Igor hafifçe gülümsedi.
"Ona ayağıma gelecek kadar değer veriyorsun yani?"
Bir şey söylemeden ona bakmaya devam ettiğimde Igor elini kabanının iç cebine doğru götürdü ve kırmızı defteri çıkardı. Derin bir nefes vererek gözlerimi oraya çevirdiğimde Igor defteri elinde döndürdü.
"Kış Askeri."
Deftere bakarak fısıldadığında kaşlarımı çattım.
"Onu bana öylece vermeyeceğini biliyorum."
Igor genişçe gülümsedi.
"Beni iyi tanıyorsun Asteria."
Hafifçe güldüm ve kafamı iki yana salladım.
"İnsanları iyi tanıyorum, kimse karşılıksız bir şey yapmaz Igor."
"Sana öğrettiklerimi unutmamana sevindim."
Igor hızlıca konuştuğunda duraksadım ve derin bir nefes aldım.
"Benimle gel Asteria, onların sana yardım edemeyeceğini biliyorsun. Sana yardım eden, seni eğiten benim."
"Sen bana yardım etmek dışında her şeyi yaptın Igor, her şeyi. Beni eğittiğini, yetiştirdiğini iddia ediyorsun ama yaptığın tek şey kendimden daha da çok nefret etmem oldu."
Igor kafasını iki yana salladığında hafifçe güldüm.
"Her gün bana yaşattığın şeyler yüzünden kendimi suçladım, kendimi sevmeme izin vermedin."
Igor kaşlarını çattığında gülümsedim.
"Ellerimi binlerce kez kana buladım Igor, seninki kaldıramayacağım bir yük değil."
Igor konuşmak için dudaklarını aralandığı sırada gelen silah sesleriyle başımı eğdim ve hızlıca duvarın arkasına saklandım.
