Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Girebilir miyim?"
Kapı tıklandığında hafifçe silkelendim ve gözlerimi kapıda dikilen Bucky'e çevirdim.
"Girmiş sayılırsın Bucky."
Bucky bir şey söylemeden yavaş adımlarla bana doğru ilerledi ve karşımdaki koltuğa oturdu.
"İyi misin?"
Sakin bir sesle konuştuğunda alayla güldüm.
"Bunu gerçekten merak ediyor musun?"
Bucky hafifçe yüzünü buruşturup kafasını eğdiğinde derin bir nefes verdim.
"Bucky ne yapmaya çalıştığını anlıyorum ama-"
"Neden, neden bu kadar uzaksın Asteria?"
Hafifçe gülümsedim.
"Sadece konuştuğunda bile o soğuk odada yerde acı içinde yatan kıza dönüşüyorum, sesin bile beni o ana döndürüyor. Karşıma geçip bir şeyleri düzeltmeye çalıştığını görüyorum."
"Ama göz ardı ediyorsun."
Bucky fısıltıyla konuştuğunda kafamı iki yana salladım.
"Düzeltemezsin Bucky."
Bucky bir şey söylemeden bana bakmaya devam ettiğinde hafifçe boğazımı temizledim ve ayağa kalktım.
"Artık gitsen iyi olur."
İlerlemek için hareketlendiğim sırada kolumda hissettiğim soğuk metalle gözlerimi kocaman açtım. Çığlık atmak için aralanan ağzım Bucky tarafından kapatıldığında sırtım çoktan duvara yaslanmıştı. Kafamı iki yana sallayarak çırpınmaya başladığımda Bucky tutuşunu hafifletti.
"Sakin ol Asteria, bir şey yapmayacağım."
Kafamı iki yana salladığımda Bucky derin bir nefes verdi.
"Beni affetmeni sağlayacağım, yaşanan her şeyi düzelteceğim."
Elini geri çektiğinde onu sertçe ittirdim.
"Odamdan defol!"
Sinirle bağırdığımda Bucky geri çekildi ve kapıya doğru ilerledi.
"Düzelteceğim."
Bana bakarak konuştuğunda ona doğru ilerledim ve kapıyı açarak oku dışarıya ittirdim.
"Bir daha sakın bana dokunmayı bırak, yanıma bile yaklaşma Bucky. Seni öldürürüm, inan bana bunu yapmaktan çekinmem."
"Asteria?"
Steve'in sesini duyduğumda hızlıca geri çekildim.
"İyi misiniz?"
Steve ortaya geçip ikimize baktığında bakışlarımı ona çevirdim.
