Derin bir nefes aldım ve çalışma masamdan kalkıp balkona çıktım. Sağanak yağıyordu yinede hava çokta soğuk değildi.
"Hava sana soğuk gelmiyor olabilir ama biraz daha durursan kesinlikle hastalanacaksın." gülümseyerek arkama dönerek ona baktım.
"Hiçbir şey olmaz." dedim ve dışarıya bakmaya devam ettim. Derin bir nefes verdiğini duydum ve ardından içeri girdi. 2 hafta geçmişti. Sessiz, sakin 2 hafta...
Balkondaki sandalyeye oturup başımı masanın üstüne koydum. Hava soğumuştu..
"Al bunu üstüne." diye üstüme bir örtü serdi.
Kafamı kaldırdığımda önümde sıcak bir kahve duruyordu. Ayrıca o da bir sandalyeye oturmuş dışarı bakıyordu.
Bu sessizlik gerçekten sıkıcıydı. "Hava sence ısınır mı?"
"Bilemiyorum."
Kahveden bir yudum alıp ona baktım. Dışarı bakmaya devam ediyordu. Yaklaşık 5 dakika daha böyle devam edince kahvemin son yudumunu alıp ayağa kalktım sandalyeyi onun yanına koyarak yanına oturdum.
"Şu 2 haftada rahatlayamayan tek sen kaldın." dediğimde bana döndü. Tebessüm ettim ve dağın çevresine bakmaya devam ettim. "Ben bile rahatladım. Bunu söyleyen sensin. Bana anlatmak neden istemiyorsun? Seninde rahtalayacağına eminim."
"Daha doğru olup olmadığını bilmediğim bir konu hakkında seninde kafanı karıştırmam ne kadar doğru olur ki?"
"O zaman birlikte çözelim!"
Gülümsemesini gizlemeye çalışsa da fark etmiştim.
"O zaman sana kendimi hazır hissettiğimde anlaştık mı Rose?"
"Tabiki!"
O her zaman yanımda olmuştu. En zor anımda bile. Bu yüzden ona borçluydum.
"Yemek yapma sırası sende." dedi ve bardağını masaya koyup ışınlandı.
"Bu haksızlık!"
.......
Yemekleri hazırlamayı bitirdiğimde masayı hazırlamaya geçtim. "Yardıma ihtiyacın var mı?" diyerek mutfağa geldi. "Kendim yapabilirim ama yardıma hayır demem." diyerek gülümsedim. Karşılık verip masayı kurmaya başladı.
"Hey Shadow..."
Bana döndü cümlemi devam ettirmemi bekliyordu. Benim de emin olamadığım birçok şey vardı... Ona olan duygularım gibi...
"Yemeği beğendin mi?"
Yemeğine döndü. "Evet" dedi.
Yemekten sonra odalara dağıldık. 2 hafta önce buraya gelmiştik. Kasabadan yaklaşık 2-2.5 saat uzaktı. Shadow ile Sonic arasında bir diyalog geçmişti bu çok belliydi. Yinede burada rahat gibiydi. Şuanlık böyle bile olsa en geç 1 hafta sonra Blaze ve Silver'ın düğünü için kasabaya gitmemiz gerekecekti. Burada düşüncelerim ile bir arada kalabiliyordum. Kendime birçok kez tekrarladım. "Sonic'e karşı birşey hissetmiyorum!" Ayrıca kafamı karıştıran başka bir düşünce daha vardı. Shadow bende kaldığı o geceden beri "Shadow'a aşık olup olmadığım" konusunda kararsızdım. Kalbim ve beynim birbirine girmiş gibi hissediyordum.
Ayrıca Shadow'un da ne hissettiğini bilmiyordum. Ya ona aşıksam ve Shadow beni sadece dost olarak görüyorsa. Sormadan bilemezdim ama bu 2 haftada her sorma girişimim kızarmam ile sonuçlanmıştı. Derin bir nefes verdim. Daha da güzel gelecekler için yatmadan önce dua ettim ve ardından lambayı kapatarak yatağa girdim.Yazılma tarihi: 01/06/21
411 Kelime
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TAMAMLANDI「 BİR GÜL ve KARANLIK BİR ZÜMRÜT 」
Fanfiction"Benim en çok canımı acıtan şeyin ona hala aşık olmam sanırdım. Meğersem yanılmışım. Canımı acıtan şey eski günlerin özlemiymiş..." Başlama tarihi: 2018 Bitiş Tarihi: 11/04/2022