Change

16

'Dit meen je niet.' Geschokt kijk ik naar het tijdschrift in mijn handen.

Is Austins nieuwe liefde voor altijd of voor even?

De grote, roze neonletters pronken op de voorpagina van het roddelblad, met daaronder een foto van Austin en mij. Op mijn bed. Zoenend. Ik kijk naar Roos, wie met haar jas nog aan voor me staat. Ik blader snel naar de juiste bladzijde en begin met open mond en grote ogen te lezen. Ik probeer me te focussen op de tekst en niet op de foto aan de zijkant. Een foto waarop Austin mij aan het kietelen is.

Heeft Austin Mahone een nieuwe vriendin?
Het ziet er wel naar uit. Gisteren zijn Austin en de dochter van de baas van DFC, Max Sanders en actrice Vera Sanders samen gespot bij huize Sanders. Ze lagen samen op bed en hadden grootse schik. De naam van het meisje is nog onbekend, maar wat we wel weten, is dat het meisje in de nieuwste videoclip van Austin zit. Austin zelf wil niets kwijt over het meisje en liep stug door toen wij er naar vroegen.

Ik lees het over en over. Ik voel dat ik misselijk word. Iemand heeft ons gefotografeerd toen wij een intiem moment hadden. Ik slik en kijk naar Roos, wie er een beetje ongemakkelijk bij staat. 'Ik vond dat je het moest weten,' zegt ze. Ik knik dankbaar. 'Hoe moet ik nu naar buiten? Iedereen weet nu dat ik zijn vriendin ben. Ik kan niet alleen meer over straat lopen straks!' Roos komt naar me toe en slaat haar armen om me heen. 'Daar vinden we wel wat op. Zorg er eerst maar voor dat je morgen school overleeft.' Ik slik en mijn ogen scannen de tekst nog een keer. Nu weet ik zeker dat ik populair word op school. Alleen of het positief is, weet ik zo goed nog niet. Ik kijk naar de foto op de voorpagina. Iemand heeft in onze tuin gezeten en heeft een foto gemaakt vanuit mijn kamerraam. Ik ben zo in gedachten verzonken dat ik opschrik als de deurbel gaat. Ik leg de Cosmopolitan neer op de keukentafel en loop naar de voordeur toe. In de deuropening staat Austin. Zonder iets te zeggen werp ik me in zijn armen en begin te huilen. Hij vouwt zijn armen om me heen en wrijft over mijn rug om me te kalmeren. Langzaam werkt het en word ik rustiger. Ik maak me los uit zijn omhelzing en veeg mijn tranen weg. Daarna geef ik hem een kus en loop ik naar de keuken, waar Roos op een stoel is gaan zitten en naar het artikel kijkt. 'Roos,' zeg ik en ze kijkt op. Als ze Austin ziet, worden haar ogen groot en ze staat op. 'Dit is Austin.' Roos loopt naar Austin toe en geeft hem een hand. 'Roos,' stelt ze zichzelf voor. 'Austin,' zegt Austin en hij glimlacht. 'Leuk om je te ontmoeten.' Roos glimlacht ook. 'Insgelijks.' Austin loopt naar de keukentafel toe en pakt de Cosmopolitan. 'Zegt deze hetzelfde als de andere roddelbladen?' vraagt hij en ik haal mijn schouders op. 'Als daarin staan dat wij wat hebben en dat ze niet weten wie ik ben, dan wel.' Austin zucht. 'Dat dacht ik al.' Hij haalt zijn hand door zijn haar en begint te ijsberen. 'Ik had mezelf nog zo voorgenomen om jou uit de publiciteit te houden.' Hij slaat op het aanrecht. 'Verdomme!' Ik schrik en doe een stap naar achteren. Hij loopt met grote passen naar me toe en neemt me in zijn armen. 'Ik wil je niet kwijt,' murmelt hij in mijn haren. Ik doe een stap naar achteren en Austin laat me los. 'Je raakt me ook niet kwijt,' zeg ik en ik pak zijn handen. 'Ik laat me niet wegjagen door een artikel in een of ander roddelblad.' Austin kijkt me serieus aan. 'De paparazzi is verschrikkelijk,' zegt hij, 'ze publiceren alles wat ze tegenkomen. Het maakt niet uit wat het is, zo lang mensen het maar geloven.' Ik slik en kijk bang naar Austin. 'Ik wil niet dat ze dingen over jou gaan publiceren. Je bent mijn vriendin en ik hoor je te beschermen tegen dit soort dingen,' zegt hij en hij slaat zijn armen om me heen. Ik druk me tegen hem aan. 'Hoe gaan jullie dat doen met school en zo dan?' vraagt Roos. Austin laat me los en haalt zijn schouders op. 'Ik kan een chauffeur voor jullie regelen die jullie naar school en weer terug naar huis brengt.' 'Een chauffeur?' Roos kijkt Austin met grote ogen aan. Hij knikt. 'Dan hoeven jullie je geen zorgen te maken over dat mensen je herkennen en je van je fiets af sleuren.' Ik kijk bedenkelijk naar Roos. Het idee om van mijn fiets gesleurd te worden is niet heel prettig, maar ik wil ook niet zo verwend zijn. 'Mij lijkt het een goed idee,' zegt Roos. Ik haal mijn schouders op. 'Ik weet het niet,' zeg ik eerlijk, 'ik wil niet overkomen dat nu ik iets met jou heb, ik ook gelijk een chauffeur heb en dergelijke, snap je?' Ik kijk ze aan en Roos knikt. 'Ja, dat snap ik, maar ik denk ook niet dat je van je fiets gesleurd wilt worden om daarna te worden vermoord door een groep fans.' Ik grinnik. 'Zo erg zal het waarschijnlijk ook niet zijn,' zeg ik en ik kijk naar Austin die me met een spijtig gezicht aankijkt. 'Ik denk het wel,' zegt hij. 'Je wilt niet  weten hoe gestoord die fans zijn.' Ik schud mijn hoofd. Dat wil ik inderdaad niet weten. Ik zucht. 'Doe die chauffeur dan maar.'