Change

19

'Zenuwachtig?' vraag ik aan Austin en hij haalt zijn schouders op. 'Een beetje, maar dat gaat zo wel weer over.' Ik knik en bijt op mijn lip. 'Austin, nog een paar minuten,' zegt een meisje met een headset op. Austin knikt. 'Oké, thanks.' 'Alvast succes,' zeg ik en ik geef hem een kus. 'Dankje,' zegt hij en hij glimlacht. 'Dat was gaaf! Het publiek is geweldig!' Ik draai me om en zie hoe iemand onze kant op komt gelopen. Hoe dichter bij ze komt, hoe beter ik kan zie wie het is. Becky G. 'Hey Rebecca,' zegt Austin en hij geeft haar een knuffel. 'Hey Aussie,' zegt ze en ze geeft hem een kus op zijn wang. Ik voel een steek van jaloezie door mijn maag heen gaan. 'Nog 30 seconden!' roept iemand naar Austin. 'Tot zo,' zeg ik en ik wil mijn armen om Austin heen slaan, maar Rebecca is me voor. 'Succes buddy!' zegt ze nadat ze hem heeft losgelaten en ze duwt Austin zachtjes naar het podium toe. 'Dankje Bec!' roept hij voor hij het podium op rent. 'Het publiek is echt geweldig! Ik heb volgens mij nog nooit zo'n vet optreden gegeven. Ze hadden allemaal van die naambordjes en zo en ik weet zeker dat Aus het ook geweldig vindt! Ik wil echt nog een keer,' babbelt Rebecca en ik kan het niet laten om met mijn ogen te rollen. Ik mag haar niet. Misschien omdat ze zo klef deed met Austin. Nee, niet misschien. Ik weet zeker dat dat het is. 'Heb je ooit op zo'n podium gestaan?' vraagt ze aan mij en ik schud mijn hoofd. 'Nee, ik ben geen zangeres.' 'O,' zegt ze en ze is even stil. 'Je komt me wel bekend voor,' zegt ze en ze kijkt me fronsend aan. Ik haal mijn schouders op. 'Oké,' zeg ik. Het komt er net zo bot uit als dat ik had gehoopt. 'Ben jij niet een van die danseressen uit Aus zijn videoclip?' 'Ja,' zeg ik en ik loop richting Austins kleedkamer. Ik moet hier weg. Weg van háár, anders ga ik dingen zeggen waar ik later spijt van ga krijgen. 'Hey, waar ga je heen?' vraagt Rebecca en ze komt naast me lopen. 'Austins kleedkamer,' zeg ik en ik versnel mijn pas. 'Daar mag je helemaal niet komen,' zegt ze en ik stop abdrubt met lopen. 'Wat weet jij daar nou van?' vraag ik en ik kijk haar met opgetrokken wenkbrauwen aan. 'Alleen de zangers en zangeressen zelf mogen in hun eigen kleedkamer komen. Tijdens de optredens mag er verder niemand komen, alleen visagisten en dergelijke.' Ze kijkt me triomfantelijk aan en ik heb zin om haar te slaan. Een paar seconden kijken we elkaar aan, voor ik langs haar heen loop richting Austins kleedkamer. Ik laat me niet wegjagen door een of andere zangeres die denkt dat ze heel wat is. 'Wat zei ik nou?!' roept ze en ze pakt mijn arm vast. 'Laat me los,' sis ik en ik ruk me los. 'Wat is er met jou?' roept ze boos en ze zet haar handen in haar zij. 'Je kent me niet eens en doet ontzettend bot tegen me! Wat is daar de reden van?' 'Jij kent mij ook niet en gaat gelijk zeggen dat ik niet in Austins kleedkamer mag komen. Ik denk dat ik iets beter weet wie Austin wel en niet in zijn kleedkamer wil hebben,' zeg ik en ik kijk haar woedend aan. 'Oja? En hoezo dat dan?' vraagt ze en ze kijkt me uitdagend aan. 'Ik ben zijn vriendin,' zeg ik en Rebecca begint te lachen. 'Dat is een goeie! Wedden dat je gewoon een of andere gestoorde fan bent die toevallig in zijn videoclip mocht spelen omdat haar vader een belangrijk persoon is in deze business. Jij, Austins vriendin, yeah right.' Voor ik het weet heb ik mijn arm al in de lucht en geef haar een klap. Haar hand grijpt naar haar wang en ze kijkt me met grote ogen aan. 'What the...' Ze haalt uit en ik voel hoe haar nagels over mijn wang gaan. Een brandend gevoel blijft achter als ze haar hand weer naast haar lichaam laat vallen en ze kijkt me bitchy aan. 'O my God,' zeg ik en ik grijp naar haar haar. Ze gilt en slaat om haar heen. Ik doe hetzelfde en voel hoe ze me af en toe raakt met haar hand. Ik sla er op los en hoop dat ik haar vaak heb geraakt. 'Wat is dit? Laat elkaar los! Nu meteen!' Ik word naar achteren getrokken en ik probeer me los te worstelen, maar de persoon die me vast heeft is sterker en houdt me stevig vast. 'Wat is dit?' vraagt Austin nog een keer en hij kijkt van mij naar Rebecca en weer terug. Ondertussen houdt hij Rebecca stevig vast. Ik kan het niet helpen, maar ik voel dat er een knoop in mijn maag ontstaat als ik door heb dat Austin Rebecca vast heeft en niet mij. Ik kijk achter me en zie dat een of andere bewaker mij vast heeft. 'Ze begon me opeens aan te vallen,' snikt Rebecca en ze klampt zich aan Austin vast. Ze draait zich om en leunt tegen hem aan. Hij slaat zijn armen om haar heen en ik voel hoe er tranen in mijn ogen komen. 'Noa?' Austin kijkt me indringend aan. Ik zeg niets. Het feit dat hij me bij mijn naam noemt, betekent dat hij boos is. Hij noemt me nooit bij mijn naam. 'Waarom viel je haar aan?' vraagt hij en hij probeert om oogcontact te maken, maar ik draai mijn hoofd weg. 'Ik probeerde aardig te zijn, maar zij...' snikt Rebecca en ze drukt zichzelf nog dichter tegen Austin aan. Ik voel hoe er een traan over mijn wang loopt en ik ontspan me. De bewaker laat me los en gelijk loop ik naar de uitgang. Ik heb geen idee waar ik heen moet gaan. Ik ben hier gekomen met Austins limousine en kan dus niet weg. Dat wordt lopen. Als ik de uitgang heb bereikt, loop ik naar buiten. Gelijk ontstaat er kippenvel op mijn armen. Mijn jas ligt nog in Austins kleedkamer. Ik sla mijn armen over elkaar in de hoop dat ik het zo wat warmer krijg, maar het werkt niet. Ik kijk om me heen. Het is donker en stil. Een straatlantaarn verlicht een gedeelte van de weg en de stoep en ik loop er naartoe. Ik ga op de stoep zitten en trek mijn knieën op. De tranen laat ik de vrije loop.