Change

10 jaar later

'Wauw, je ziet er ontzettend mooi uit.' Mijn moeder slaat een hand voor haar mond en ze krijgt tranen in haar ogen. Ik glimlach en kijk omlaag naar mijn jurk. Het is een witte, strapless jurk, wat bovenaan strak zit, maar wijder uitloopt naar beneden. (zie foto) Ik glimlach en loop naar haar toe om haar een knuffel te geven. 'Niet te geloven dat mijn dochter gaat trouwen,' zegt ze en ze kijkt me trots aan. 'Kom, dan doe ik je make-up,' zegt Katrina en ze wenkt me. Ik ga weer zitten en voel hoe ze met een kwast een beetje foundation aanbrengt. Ze beveelt me om mijn ogen dicht te doen en brengt ze oogschaduw op mijn oogleden aan. Dan moet ik mijn ogen weer open doen en doet ze mascara op. Als ze een beetje lipgloss op mijn lippen heeft gesmeerd kijkt ze even kritisch naar haar werk, voor er een glimlach op haar gezicht verschijnt. 'Austin gaat nog verliefder op je worden dan dat hij al is. Als dat mogelijk is tenminste.' Ik glimlach en ze draait de stoel zodat ik in de spiegel kan kijken. Mijn ogen worden groot als ik Katrina's werk zie. 'Wauw...' stamel ik, 'dit is echt heel mooi.' Katrina glimlacht via de spiegel naar me. Ik sta op van de stoel en geef haar een knuffel. 'Echt ontzettend bedankt.' Ze glimlacht. 'Graag gedaan.' 'Noa?' Ik draai me om en kijk in het gezicht van mijn vader. 'Ik... wauw,' zegt hij en hij loopt naar me toe. 'Je ziet er prachtig uit,' zegt hij en hij geeft me een knuffel. 'We moeten gaan. De ceremonie begint zo,' zegt hij als hij zich herinnert waarom hij ook al weer hier was. Ik knik en haal diep adem. 'Je kunt het,' zegt Katrina, voor ze wegsnelt om op haar stoel te gaan zitten. 'Roos, Bella en Lola staan buiten te wachten,' zegt mijn vader en hij pakt mijn hand vast. Ik knik en we lopen naar buiten toe. Austin en ik hadden besloten om op het strand te gaan trouwen. We hebben een vakantiehuisje gehuurd bij het strand.

Als we buiten komen staan Roos, Bella en Lola inderdaad te wachten. 'Je ziet er prachtig uit!' complimenteren ze me. Ik glimlach en haal diep adem. Ik ben best zenuwachtig voor vandaag. Ik hoop dat Austin de jurk mooi vindt en dat vandaag de dag van ons leven wordt. 'We moeten,' zegt mijn vader en hij glimlacht bemoedigend naar me. Roos, Bella en Lola beginnen te lopen en verdwijnen om de hoek. Ik kijk mijn vader aan en hij knikt. Samen lopen we achter de meiden aan. Als het altaar zichtbaar wordt, zie ik Austin staan. Hij kijkt me met grote ogen aan. Hoe dichterbij we komen, hoe beter ik kan zien dat er tranen in zijn ogen staan, waardoor ik zelf ook emotioneel word. Bij Austin aangekomen 'geeft' mijn vader me aan Austin. Hij glimlacht naar me, voor hij bij mijn moeder, Zack en Miley, Zacks vriendin, gaat zitten. Ik kijk naar Austin, wie zijn tranen wegveegt. Ik glimlach en veeg mijn tranen ook voorzichtig weg. 'Je bent prachtig,' fluistert hij en ik voel dat ik bloos. Zelfs na al die jaren kan hij me nog zo raken. 'We zijn hier allen bijeen gekomen om de bruiloft van Austin Mahone en Noa Sanders.' De rest hoor ik niet. Het enige dat ik kan doen is naar Austin kijken. 'Austin Mahone, neem jij Noa Sanders als je wettige echtgenote en beloof je haar trouw in goede en slechte tijden?' 'Ja, ik wil,' zegt hij zonder zijn blik van de mijne te verwijderen. 'Noa Sanders, neem jij Austin Mahone als je wettige echtgenote en beloof je haar trouw in goede en slechte tijden?' 'Ja, ik wil,' zeg ik en ik kijk lachend naar Austin. 'Dan verklaar ik jullie nu tot man en vrouw. U mag de bruid kussen.' Ik buig me naar hem toe en voel hoe zijn lippen die van mij raken. Het lijkt alsof het onze eerste kus is. Eigenlijk is het dat ook. Onze eerste kus als meneer en mevrouw Mahone.

'Ik kondig u aan, Austin en Noa Mahone!' Hand in hand komen Austin en ik de grote zaal binnen. Een groot applaus volgt. Austin kijkt me grijnzend aan en ik kan niets anders doen dan hetzelfde doen. 'Gefeliciteerd lieverd.' Mijn moeder geeft me drie kussen en een knuffel. Bij Austin doet ze hetzelfde. Ook mijn vader pakt ons bijde stevig vast. 'Heel veel geluk samen,' zegt hij en hij geeft Austin een stevige knuffel. 'Bedankt man,' zegt hij en hij glimlacht naar hem. 'Gefelicteerd en moge God jullie zegenen,' zegt Michelle, de moeder van Austin als ze me omhelst. 'Dankjewel,' zeg ik en ik glimlach naar haar. Alle familieleden, vrienden, buren en kennissen feliciteren ons en ik heb een lamme hand en pijnlijke mondhoeken als iedereen is geweest. 'Eindelijk,' fluistert Austin in mijn oor, 'ik kan niet nog langer handen schudden en knuffels ontvangen van iedereen.' Ik grinnik en knik. 'Ik ook niet.' Hij glimlacht en drukt me dicht tegen zich aan. 'Ik dacht dat je geen knuffels meer kon ontvangen,' grijns ik en hij lacht. 'Van jou kan ik altijd knuffels ontvangen.' Ik glimlach en voel het bloed naar mijn wangen stijgen. 'Dan is het nu tijd voor iedereen die iets wil zeggen of laten zien aan het bruidspaar,' kondigt onze organisator aan. Iedereen wordt stil en Austin en ik worden begeleid naar twee stoelen voor het podium. Mijn ouders en Michelle hebben een gedicht gemaakt en lezen die voor, Roos en Bella hebben een lied ingestudeerd die ze gaan zingen, Zack, Miley en Lola doen een leuke dansact en zo zijn er nog meer mensen die iets voor ons hebben bedacht. 'Goed,' zegt onze organisator, 'dan hebben we nu nog maar één act.' Hij kijkt naar Austin en zet de microfoon in een standaard. Austin staat op en klimt het podium op. Hij pakt een gitaar van de standaard en gaat op het krukje zitten dat voor hem is klaargezet. Hij glimlacht naar me. 'Deze heb ik voor jou geschreven,' zegt hij tegen me en hij slaat de eerste tonen aan.

'You walk into the room. So perfect but unawere making me stop and stare.'

Een glimlach verschijnt op mijn gezicht en ik kijk naar Austin, wiens blik op mij gericht is. Als hij aan het refrein begint, voel ik dat er een traan over mijn wang naar beneden glijdt. Zijn zuivere stem galmt door de zaal en iedereen kijkt hem aan.

'Only my shadow knows...' eindigt hij het liedje en iedereen begint te klappen. Ik sta op en loop naar hem toe, voor ik me in zijn armen werp en hem een kus geef. 'Dat was ontzettend lief,' fluister ik en ik laat mijn voorhoofd tegen de zijne rusten. 'Ik hou van je.' 'Ik ook van jou,' zegt hij en hij drukt zijn lippen weer op de mijne.

—————————————————————-

O my god... Dit is gewoon het einde van Change... Ik kan het bijna niet geloven. Ik ben jullie allemaal echt zo ontzettend dankbaar!! Zonder jullie lieve comments en votes was het verhaal waarschijnlijk heel anders gelopen. Ik wil nog veel meer kwijt, maar dat doe ik in het volgende hoofdstuk.

xxx Anne