Change

22 + A/N

'Bella! Samantha!' roep ik en ik ren op de twee meiden af. We geven elkaar een groepsknuffel en ik lach. 'Ik heb jullie gemist!' 'Wij jou ook,' zegt Bella en ze glimlacht. 'O my god,' zeg ik als ik de tongpiercing van Bella zie. 'Hoe vind je hem?' vraagt ze. 'Staat je goed,' zeg ik en ik glimlach. 'Dat je dat durft. Ik word al bang als ik überhaubt aan een naald denk,' zeg ik en Bella grinnikt. 'Tja. Het was ook wel eng, maar toen hij er eenmaal in zat was ik er vooral erg blij mee.' Ik knik. 'Waar zullen we gaan zitten?' vraagt Samantha en ik haal mijn schouders op. 'Ik weet nog wel een leuk cafeetje,' zegt Bella en ze loopt voor ons uit. Samantha kijkt naar mij en ik haal mijn schouders op. We lopen achter Bella aan en na een tijdje lopen komen we bij een klein cafeetje uit. 'Ah, Bellie,' hoor ik ineens. Ik herken de stem en draai me om. 'Noa?' vraagt hij en ik kijk hem al net zo verbaasd uit. 'Ik wist niet dat je hier werkte,' zeg ik en Dante knikt. 'Sinds dat we hierheen zijn verhuisd.' 'Jullie kennen elkaar?' Bella kijkt ons verbaasd aan. 'Ja, we hebben elkaar leren kennen op het feestje van Jace,' zeg ik en Bella knikt begrijpend. 'Nou, dit is mijn neef Dante,' zegt Bella, vooral tegen Samantha. Dante steekt zijn hand uit naar haar. 'Leuk je te leren kennen.' 'Insgelijks,' zegt ze, 'ik ben Samantha.' Hij glimlacht. 'Mooie naam.' Samantha begint lichtjes te blozen en stopt een plukje haar terug achter haar oor. 'Willen jullie wat drinken?' We knikken en Dante pakt een kladblok en een pen. 'Voor mij een cola,' zegt Bella en ze kijkt Samantha aan. 'Voor mij ook,' zegt ze. 'Doe mij maar water,' zeg ik en ik glimlach. 'Water? Ben je bang dat Austin je niet sexy vindt of zo?' Bella kijkt me verbaasd aan en mijn glimlach verdwijnt. 'Ik, ehm,' zeg ik en ik bijt op mijn lip. 'Het is uit tussen Austin en mij.' Bella krijgt grote ogen en slaat haar hand voor haar mond. 'O mijn god, sorry,' zegt ze en ze loopt naar me toe om me een knuffel te geven. Ook Samantha slaat haar arm om me heen. 'Dat wist ik niet, sorry.' 'Het is oké,' zeg ik en ik krijg het voor elkaar om te glimlachen. 'Wacht,' zegt Dante dan en ik kijk hem aan. 'Austin als in Austin Mahone?' Ik knik. 'Vandaar dat je dus gisteravond...' Hij stopt en kijkt me schuldig aan als hij ziet dat ik alweer bijna begin te huilen. 'Sorry, ik wilde niet... Het spijt me,' zegt hij en hij slaat een arm om me heen. Zo staan we met zijn vieren voor een cafeetje te knuffelen. Het moet er vast ontzettend raar uitzien. 'Meneer, ik wil graag betalen,' zegt een mevrouw en Dante laat ons los. 'Natuurlijk,' zegt hij tegen haar en hij glimlacht. 'Ik ben zo terug,' zegt hij tegen ons en hij loopt naar de vrouw toe. 'Hij is knap,' fluistert Samantha en ze giechelt. Ik glimlach. Hij is inderdaad erg knap. 'Alsjeblieft zeg,' zegt Bella en ze rolt met haar ogen. 'Hij is mijn nééf!' 'Dan kunnen wij hem nog wel knap vinden,' zeg ik en Bella kijkt me verbaasd aan. 'Jij vindt hem ook knap?' Ik knik verlegen. 'Hij is absoluut niet lelijk,' zeg ik en Samantha knikt instemmend. 'Maar Austin dan?' Ik haal mijn schouders op. 'Hij heeft me de eerste twee dagen wel gebeld en zo, maar een week later stond er al weer een foto van hem en Rebecca op Instagram. Dit is de eerste keer dat ik geen tranen in mijn ogen krijg als ik er aan denk en ik ben trots op mezelf. 'Wat een klootzak,' zegt Samantha waarna ze haar hand geschrokken voor haar mond slaat. 'Sorry, dat wilde ik niet zeggen.' Ik glimlach. 'Het is oké.' 'Wie is Rebecca?' vraagt Bella. 'Becky G.' Ze knikt begrijpend. 'Die zijn beste vrienden, of niet?' Ik knik. 'Volgens mij wel meer dan alleen dat.' Bella glimlacht triest en wrijft over mijn rug. 'Het komt wel goed.' 'Misschien moet je wat afleiding hebben,' zegt Samantha en ze kijkt subtiel naar Dante en ik grinnik. 'Afleiding kan nooit kwaad,' zegt Bella en ze kijkt me veelbetekend aan. Ik glimlach. 'Hij is wel ontzettend knap.' 'Wie is knap?' Dante slaat een arm om Samantha en mij heen en kijkt ons aan. 'Ehh...' Ik kijk Bella aan met een 'help me' blik. 'Zoveel jongens,' zegt ze en Dante grijnst. 'Ik dus ook.' 'Ja hoor, wat jij wil,' zegt Bella en ze rolt met haar ogen. Dante grinnikt en ik krijg automatisch een glimlach op mijn gezicht door het geluid. 'Ik zal jullie drinken halen,' zegt hij dan en hij loopt naar binnen toe. Wij volgen hem en gaan aan een tafeltje bij het raam zitten. 'Twee cola en een water voor de dames.' Dante zet de glazen op tafel en komt bij ons zitten. 'Hoef je niet te werken?' vraag ik. 'Jawel, maar ik kan wel even bij jullie zitten. Het is toch rustig.' Ik glimlach en neem een slok van mijn water. Het is even stil. 'Hoe oud zijn jullie eigenlijk?' 'Ik ben 16,' zegt Samantha. 'Ik ook,' zeg ik. '17,' zegt Bella en Dante grinnikt. 'Dat wist ik al.' 'Hoe oud ben jij?' vraagt Samantha en ze kijkt hem geïnteresseerd aan. '17.' 'Echt waar?' Hij knikt. 'Je lijkt veel ouder,' zegt ze en ze fronst haar wenkbrauwen. 'Dankje,' zegt hij en hij glimlacht. 'Willen jullie ook een stuk appeltaart?' vraagt hij en Bella knikt enthousiast. 'Ik heb niet genoeg geld bij me,' zeg ik teleurgesteld. 'Dat maakt niet uit. Ik trakteer.' Ik schud  mijn hoofd. 'Dat hoef je echt niet te doen.' Hij knikt. 'Jawel. Wel voor deze mooie dames,' zegt hij en hij knipoogt voor hij wegloopt. Ik kijk opzij en zie dat Samantha kleine blosjes op haar wangen heeft en een mega lach op haar gezicht. 'Hij is zo lief,' zegt ze en ze giechelt. Ik glimlach en knik. Hij is inderdaad erg attent. En ook erg knap. Misschien hebben Bella en Samantha gelijk en moet ik afleiding zoeken. Met Austin wordt het niks meer, dus misschien met Dante wel. Ik glimlach bij het idee. 'Wat maakt jou zo blij?' vraagt Dante en hij tikt zachtjes tegen mijn wang aan. Kippenvel verspreid over mijn lichaam. 'Ik, ehm, vind dat de appeltaart er erg lekker uitziet,' lieg ik en ik probeer zo zelfverzekerd over te komen. Hij fronst, maar laat het daarbij. Ik voel dat ik rood begin te worden en begin snel aan mijn appeltaart. 'Deze appeltaart is echt heerlijk!' zegt Bella en Samantha en ik knikken instemmend. 'Recept van de baas,' zegt Dante en hij grijnst. In stilte eten we de appeltaart op. 'Dat was verrukkelijk,' zucht ik en ik ga achterover zitten. 'Dat is mooi,' zegt Dante en hij glimlacht. 'Dante, kom je?' Een man van een jaar of 40 steekt zijn hoofd om het hoekje van een deur waar 'privé' op staat. 'Ik moet gaan,' zegt Dante en hij staat op. Ook wij staan op en bedanken hem voor het eten en drinken. 'Graag gedaan. Tot ziens.' Hij glimlacht en we lopen richting de deur. 'Noa?' Ik draai me om en Dante pakt mijn hand waar hij iets in stopt. 'Ik zie je later,' zegt hij en hij knipoogt voor hij achter de bar verdwijnt. Ik frons en kijk wat hij in mijn hand heeft gestopt. Het is een briefje.

Mijn nummer voor een van de mooiste meisjes van de wereld

Dante

---------------------------------------------------------------------

A/N:

Ik weet dat ik heb gezegd dat ik een 'Wattpad Boekrecensie' wilde doen, maar ik ben van gedachten verandert. Sorry iedereen. Ik ben van plan om iets heel anders te gaan doen. Ik wil namelijk nog een boek schrijven. Dat betekent dat ik straks dus aan 3 boeken moet werken. Dat worden er echter later 2. Niet omdat ik een boek ga verwijderen, maar omdat dit boek naar het einde toe loopt. Ik weet nog niet precies hoeveel hoofdstukken er nog bij komen, maar ik gok dat het in totaal ongeveer 30 hoofdstukken worden. 
Ik weet nog niet precies wanneer het boek op Wattpad komt, want ik ben nog bezig met verschillende dingen verzinnen, maar ik denk niet dat het nog heel lang gaat duren.

Xxx Anne