Epiloog

345 29 14
                                    

Damn... Dit is gewoon al het einde van Change en zo ook een beetje van 'Ik haat je, denk ik' en 'Ik hou van je, denk ik', want ja, Noa is wel de dochter van Vera en Max. Ik vond het echt ontzettend leuk om dit boek te schrijven en ik vind het echt jammer dat het nu al is afgelopen. Door dit boek ben ik veel meer te weten gekomen van Austin Mahone (lang leve Wikipedia) en ben ik veel meer van zijn liedjes gaan luisteren. Toen ik begon aan dit boek, dacht ik dat het makkelijk zou zijn om het te schrijven, maar het is verre weg van dat. Omdat het een fanfictie is, moet je van alles weten over, in dit geval, Austin Mahone. Ook heb ik dingen moeten opzoeken over Becky G. Ik wist helemaal niet dat ze eigenlijk Rebecca heet en ik wist ook niet dat zij en Austin een relatie hebben (gehad?). Ik kan zeggen dat ik door dit boek stiekem een beetje fan van Austin ben geworden.

Ik wil jullie allemaal heel erg bedanken voor het voten en commenten, maar vooral voor het lezen. Een echt boek uitgeven is een droom van me en ik weet dat ik nog veel moet leren en dat de kans dat ik een boek uit mag geven minimalistisch is, maar doordat jullie mijn boeken lezen en over het algemeen heel positief reageren, weet ik dat ik niet moet stoppen met schrijven. Dat was ik sowieso al niet van plan. Als ik een week niet kan schrijven word ik namelijk al gek. Het is iets wat in mijn hart zit en er hopelijk voor altijd in blijft zitten.

Ik wil jullie allemaal heel erg bedanken voor het lezen en jullie lieve reacties. Ik zal niet stoppen met schrijven en ben van plan om nog een heel aantal verhalen hier op Wattpad te schrijven. Hopelijk zie ik jullie bij die verhalen terug.


Heel veel liefs,

Anne

ChangeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu