Change

18

'Noa, Austin is er!' Ik vloek in mezelf en ren naar mijn kast toe. Snel pak ik een paar schoenen en trek ze aan. Met twee treden tegelijk ren ik naar beneden en struikel bijna over mijn voeten heen. Gelukkig kan ik mezelf nog net staande houden en ik leun even tegen de muur aan om mijn ademhaling onder controle te krijgen. 'Noa!' hoor ik mijn moeder roepen en snel loop ik door naar de keuken, waar ze met een chagrijnig gezicht tegen het aanrecht staat geleund. 'Hèhè, dat duurde lang.' Ik rol met mijn ogen en loop naar de hal toe waar ik mijn jas aantrek. Ik check nog even of ik alles heb, voor ik mijn moeder een kus geef en naar buiten loop. De witte limousine staat op de oprit en ik glimlach. Ik heb Austin al een week niet gezien. Hij is de hele week druk geweest met optredens en dergelijke. Vanavond heeft hij weer een optreden, maar dit keer mag ik mee. Ik ben zenuwachtig, want ik weet niet wat ik moet verwachten. Ik stap in de limousine en ga naast Austin zitten. 'Hey, ik heb je gemist,' zegt hij en hij geeft me een kus. Ik glimlach en voel de vlinders door mijn buik heen vliegen. 'Ik jou ook.' Ik kruip tegen hem aan en hij slaat een arm om me heen. ''Heb je er zin in?' vraagt hij en ik knik. 'Ik ben alleen wel een beetje zenuwachtig,' geef ik toe en hij geeft me een kus op mijn kruin. 'Dat hoeft toch helemaal niet,' zegt hij en ik haal verlegen mijn schouders op terwijl ik naar mijn schoenen kijk. 'Al die gillende meiden en zo,' zeg ik en ik bijt op mijn lip. 'Die boeien mij helemaal niets,' zegt Austin, 'het enige meisje dat mij boeit, ben jij.' Hij plaatst zijn duim onder mijn kin en brengt mijn hoofd zo omhoog. 'Ik hou van je,' fluistert hij voor hij zijn lippen op de mijne drukt. 'Ik ook van jou,' zeg ik en ik kruip nog dichter tegen hem aan. 

'We zijn er,' zegt Austin en ik voel hoe er een knoop ontstaat in mijn maag. Ik ben ontzettend zenuwachtig. We stappen de limousine uit en mijn ogen worden groot als ik het gebouw voor me zie. Het is echt ontzettend groot. 'Kom je?' Ik knik en loop achter Austin aan. Via de artiesten ingang gaan we het gebouw binnen. We lopen door de gang en ik kijk vol bewondering naar alle deuren. Overal staan namen van grote artiesten. Bij Austins kleedkamer aangekomen gaan we naar binnen. Het is een aardig grote ruimte met aan de rechterkant een wand vol spiegels en aan de linkerkant staan twee zilverkleurige banken met daarnaast een kleine koelkast. Recht tegenover de deur zit een andere deur waar 'stage' opstaat. 'Is dit jouw kleedkamer?' vraag ik en Austin knikt trots. 'Best gaaf, niet?' Ik knik en loop naar de banken toe waar ik op ga zitten. 'Wil je wat drinken?' Ik knik en kijk naar Austin wie naar de koelkast toeloopt. 'Cola?' Ik knik weer en hij pakt twee flesjes cola uit de koelkast. Hij loopt naar me toe, geeft me een flesje en gaat naast me op de bank zitten. Ik open het flesje en neem een slok. Het is een tijdje stil. 'Hoe laat moet je eigenlijk optreden?' vraag ik en ik kijk naar hem. 'Half negen,' zegt hij en ik pak mijn mobiel om te kijken hoe laat het is. 'Maar het is pas vijf uur,' zeg ik. Austin knikt. 'We moeten altijd een aantal uur van te voren aanwezig zijn.' 'Wat doe je in de tussentijd dan?' 'Meestal ben ik dan met jou aan het WhatsAppen, maar nu je er bent hoeft dat niet.' Ik glimlach. 'Ik bedoel eigenlijk, wat deed je voordat ik in je leven kwam?' Austin haalt zijn schouders op. 'Beetje op twitter zitten en zo.' Ik knik en neem nog een slok van de cola. Ik wil net wat zeggen als de deur opengaat. Een vrouw van, ik schat begin twintig komt binnenlopen met een kledinrek. 'Ik heb hier een aantal kledingstukken,' zegt ze, 'je moet maar even uitzoeken wat je vanavond aan wil. Dan zal ik...' Ze stopt met praten als ze mij ziet en ze glimlacht. Ze laat het kledingrek los en loopt naar me toe. Ik schud haar hand. 'Katrina,' zegt ze. 'Noa,' stel ik mezelf voor. 'Leuk om je eindelijk te ontmoeten. Austin heeft veel over je verteld,' zegt ze en ik glimlach. 'Ik ben Austins styliste.' Een plukje van haar rode haar valt naar voren toe en ze stopt het weer terug achter haar oor. 'Ik hoop dat ik je nog vaak zal zien,' zegt ze en ik knik. 'Dat hoop ik ook.' Ze glimlacht en keert zich weer naar Austin. 'Over een uur kom ik je make-up en haar doen,' zegt ze en met die woorden verlaat ze de kleedkamer. 'Ze lijkt me heel aardig,' zeg ik en Austin knikt. 'Ze is ook heel aardig. Ik ken haar al ontzettend lang. Ze is al vanaf het begin af aan mijn styliste.' Ik frons. 'Met de videoclip dan?' vraag ik. 'Toen was ze er ook,' zegt Austin en ik trek een verbaasd gezicht. 'Echt?' Austin knikt. 'Ze bleef alleen telkens achter. Ze kwam niet in de opnamestudio.' Ik knik. Dat verklaart een hoop. 'Hup, je moet je kleding uitzoeken,' zeg ik en ik sla hem zachtjes op zijn kont. Austin grinnikt en pakt me bij mijn heupen vast en trekt me naar zich toe, zodat onze gezichten nog maar een paar centimeter van elkaar verwijderd zijn. Austin kijkt naar mijn mond en bijt op zijn lip. Het ziet er ontzettend sexy uit en het duurt ook niet lang voor ik mijn lippen op die van hem druk. De kus wordt langzamerhand steeds ruwer en Austin duwt me zachtjes richting de bank toe. Als ik de leuning van de bank in mijn knieholtes voel, laat ik me achterover vallen en trek hem met me mee. Austin glimlacht tegen mijn lippen aan en ik laat mijn handen door zijn haar glijden. Hij heeft zijn handen naast mijn hoofd gezet en maakt zijn lippen langzaam los van de mijne. Hijgend kijken we elkaar aan en ik duw hem van me af zodat ik ons om kan draaien, zodat ik bovenop zijn middel zit. Austin grinnikt. 'Een dominant meisje, mmh?' Ik voel hoe mijn wangen rood worden. 'Shut up,' zeg ik en ik druk mijn lippen weer op de zijne. Austin plaatst zijn handen op mijn heupen, net onder mijn shirtje. Mijn handen liggen op zijn borstkast en ik kan door zijn shirt heen voelen dat hij zijn spieren aanspant. Als ik de deur hoor, schiet ik overeind en trek mijn shirt terug recht. Katrina komt binnengelopen en stopt met lopen als ze ons ziet. Ik klim snel van Austin af en voel hoe mijn wangen rood worden. Austin gaat recht zitten en haalt zijn hand door zijn haar. Zijn wangen zijn ook rood, zijn lippen zijn iets gezwollen en zijn haar zit door de war. 'Ik vroeg me af of je al een keus had gemaakt, maar zo te zien nog niet,' zegt Katrina en ze loopt weer naar de deur toe. 'Ik geef je nog een kwartier,' zegt ze en ze verlaat de kamer. 'Dat was gênant,' zeg ik en met behulp van een van de spiegels fatsoeneer ik mijn haar. 'Maar wel leuk,' zegt Austin en hij komt achter me staan. Hij slaat zijn armen om mijn middel heen en legt zijn hoofd op mijn schouder. Ik glimlach naar ons spiegelbeeld. Ik pak mijn mobiel en zie vanuit de spiegel dat Austin zijn wenkbrauwen fronst. 'Wat doe je?' Ik zeg niets en open de camera. Ik houd de camera voor ons en Austins frons verdwijnt. Hij glimlacht en ik maak een selfie. Ik bekijk de foto en glimlach. Het is een ontzettend leuke foto en ik stel hem in als achtergrond. 'Nu kun je altijd naar me kijken,' fluistert Austin in mijn oor en ik grinnik. 'Misschien wil ik dat wel helemaal niet,' zeg ik en ik draai me om zodat ik hem aan kan kijken. Hij pruilt zijn lippen en ik lach. Ik geef hem een snelle kus voor ik me omdraai en naar het kledingrek loop. Ik kijk naar de kleding en pak een blousje en spijkerbroek. 'Trek dit eens aan,' zeg ik en Austin pakt de kleding uit mijn handen voor hij zijn shirt over zijn hoofd heen trekt. Ik bloos en wend mijn gezicht af. 'Je mag best kijken,' grinnikt hij en ik draai mijn hoofd terug. Ik kijk hoe hij het blousje dichtknoopt en vervolgens zijn broek verwisseld. Ik bekijk hem even kritisch voor ik me terug naar het rek draai en een ander blousje pak. Austin trekt het blousje uit en de andere aan. Ik knik en glimlach. 'Perfect.' Hij draait zich om naar de spiegel en haalt zijn neus op. 'Weet je het zeker?' Ik knik en trek zijn blousje recht. 'Ik zou dit zelf nooit uitkiezen,' zegt hij. Ik doe mijn mond open om wat te zeggen als Katrina binnenkomt. Ze grijnst als ze ziet wat Austin aanheeft. 'Ik probeer hem al zo lang te overtuigen dat hij een keer een blousje aanmoet, maar hij weigert altijd. Geweldig dat jij het wel voor elkaar krijgt,' zegt ze en ze klapt opgewonden in haar handen. 'Nu snel uit, dan kan ik je haar en make-up doen.' Terwijl Austin zijn kleding uittrekt en een badjas aandoet, zet Katrina verschillende spullen klaar. Austin gaat in een stoel zitten en ik neem naast hem plaats. Ik kijk naar hoe Katrina Austins haar weer in model brengt. Ik grinnik als ze foundation op zijn gezicht smeert. Austin trekt een gezicht, waardoor ik alleen maar harder begin te lachen. 'Nooit gedacht dat ik jou met make-up op zou zien,' zeg ik. Austin steekt zijn tong uit en wendt zich daarna weer naar de spiegel toe. 'Anders lijk je zo bleek,' zegt Katrina. 'Dat hoeft niet,' zegt Austin als ze mascara pakt en ik grinnik. 'Tuurlijk wel,' zegt Katrina grijnzend en ze draait het potje open. Austin staat boos op uit de stoel en Katrina en ik beginnen te lachen. Hij trekt zijn kleding aan en loopt naar de bank toe waar hij op gaat zitten. Ik grijns en kom naast hem zitten. 'Sorry schatje,' zeg ik en ik geef hem een kus.