'Zullen we naar de Paris gaan?' Roos kijkt me vrolijk aan. Ik knik, half in gedachten. Ik heb afgelopen nacht amper geslapen. Wie heeft die notitie gemaakt? Ik loop achter Roos aan de Paris in en loop naar het eerste rek dat ik zie. In gedachten bekijk ik de kleding. Wie heeft er allemaal mijn mobiel gehad? Alleen Austin. Maar hij had alleen zijn naam veranderd. Toch? Daarna heeft mijn mobiel in de kleedkamer gelegen. Ik heb niemand de kleedkamer in zien gaan. En niemand zou zomaar op mijn mobiel kunnen. Ik heb hem vergrendeld met een code. 'Wat vind je van dit shirtje?' Ik kijk op en zie Roos met een mooi rood shirtje in haar hand. Ik knik en glimlach. Roos glimlacht ook en zoekt verder. Na een paar minuten heeft ze een aantal shirtjes in haar hand en loopt naar de pashokjes. Ik loop achter haar aan en ga op een stoel zitten. Ik kijk in de grote spiegel aan de wand en zie mezelf zitten met een diepe denkrimpel. Ik trek mijn wenkbrauwen op zodat de rimpel verdwijnt en ontspan mijn gezicht dan. 'Hoe vind je?' Ik kijk naar Roos die het shirtje aanheeft. Het shirtje zit veel te los. 'Nee, hij is niet zo leuk.' Roos knikt. 'Ja, dat dacht ik ook al.' Ze loopt het pashokje weer in. Als ze alles heeft gepast en heeft weggelegd wat ze niet wil, komt ze naast me zitten. 'Wat is er?' Ik kijk haar aan en zucht. 'Iemand heeft een notitie in mijn mobiel gezet en ik weet niet van wie die is.' Roos kijkt me vragend aan. 'Een notitie?' Ik knik en haal mijn mobiel tevoorschijn en laat de notitie zien. 'Awwh, wat lief!' zegt Roos. 'Ja, maar ik weet niet van wie die is,' zucht ik. Ik zie dat Roos nadenkt. 'Sinds wanneer heb je die notitie?' Ik haal mijn schouders op. 'Volgens mij sinds gisteren.' 'Kijk dan,' zegt Roos. Ik kijk verbaasd en dan licht mijn gezicht op. Tuurlijk! Dat ik daar nog niet eerder aan gedacht heb! Ik kijk naar de notitie.
Zaterdag 15 augustus 10:52u
'Dat was gisteren,' zegt Roos. Ik knik. 10:52u. Toen was ik bij de studio. We moesten er om 11.00u zijn. 'Nee...' stamel ik, 'dat kan niet.' Roos kijkt me vragend aan. 'Wat kan niet?' 'Austin heeft zijn naam veranderd in mijn mobiel en hij was de enige die mijn mobiel heeft gehad voor ik hem in de kleedkamer heb gelegd.' Roos' ogen worden groot. 'O mijn God, Austin heeft die notiite gemaakt! O mijn God! Dat is zo gaaf!' Roos is rondjes aan het springen. 'Niet doen,' sis ik als iedereen onze kant op kijkt. 'Sorry,' fluistert Roos. 'Maar dat kan niet,' zeg ik. 'Hoezo niet?' vraagt Roos. 'Waarom zou hij dat doen?' Roos rolt met haar ogen. 'Omdat hij je leuk vindt, dûh!' Ik schud mijn hoofd. 'Waarom zou hij míj leuk vinden?' Roos zucht. 'Doe nou niet zo negatief! Hij vindt je gewoon leuk!' Ik zucht en schud mijn hoofd terwijl ik met mijn hand over mijn voorhoofd heen wrijf. 'Ik weet het allemaal niet,' zeg ik en ik plof terug op de stoel. 'Geef je mobiel eens,' zegt Roos. Meteen schiet de herinnering naar boven van Austin die dat ook zei. Ik duw de herinnering weg en geef mijn mobiel aan Roos. Ik zie haar vingers over het scherm heen gaan. Dan geeft ze me mijn mobiel terug. 'Wat heb je gedaan?' vraag ik. Roos haalt onschuldig haar schouders op. Ik wil nog wat zeggen, maar een luide *pling!* onderbreekt me. Ik kijk op mijn mobiel en zie dat ik een berichtje heb van Austin. Ik ontgrendel mijn mobiel en zie gelijk wat Roos heeft gedaan.
N: Hey, heb jij die notitie gemaakt? x
Ik kijk Roos boos aan. 'Wat heb je gedaan?!' sis ik. Roos negeert me. 'Wat heeft hij teruggestuurd?' Ze pakt mijn mobiel uit mijn handen. 'Hey!' roep ik. Roos leest het berichtje en begint op en neer te springen. 'Ik wist het!' roept ze. Ik pak mijn mobiel weer terug en kijk naar wat Austin heeft gestuurd.
A: Ja, vind je het erg? x
Gelijk stuur ik een bericht terug.
N: Nee absoluut niet, maar ik had eigenlijk niet verwacht dat je zoiets in mijn notities zou zetten... x
Ik zie dat hij online komt. Aan het typen... staat er achter zijn naam. Ik voel hoe mijn hart sneller begint te slaan.
A: Hoezo niet dan? x
Ik bijt op mijn nagel. Wat moet ik hier nou weer op reageren? Roos is ondertussen achter me komen staan en leest mee over mijn schouder. 'Zeg dat je dat niet verwacht had van zo'n knappe jongen als hij,' zegt ze. 'Tuurlijk niet!' roep ik. Ik krijg een rood hoofd als ik zie dat de halve winkel naar ons kijkt. Gelijk begin ik zachter te praten. 'Dan vindt ie me vast raar.' Roos schudt haar hoofd. 'Jij weet ook niets van flirten af hè?' Ik haal mijn schouders op. Kan ik er wat aan doen dat ik nog nooit een vriendje heb gehad en wacht op de ware. Ik weet het, het is zo cliché als ik weet niet wat.
Ik begin te typen, maar verwijder het gelijk weer. Na een paar keer een bericht te hebben getypt (en weer verwijderd) heb ik uiteindelijk een berichtje waar ik wel blij mee ben. Ik wil het net versturen als er weer een berichtje van Austin verschijnt.
A: Omdat ik beroemd ben? x
N: Nee, gewoon... x
A: Gewoon... Wat bedoel je met gewoon? x
N: Gewoon... Ik ben het niet gewend dat jongens zo lief zijn tegen me... x
A: Daar moet dan maar eens verandering in komen ;) x
Ik weet even niets meer te zeggen en staar naar mijn beeldscherm.
A: Kan ik je bellen? x
Ik kijk Roos aan. 'Zeg ja!' zegt ze. 'Maar we zitten midden in een winkel.' Roos pakt mijn arm en trekt me omhoog. Ik loop achter haar aan naar buiten toe. 'Wat ga je doen?' vraag ik. Roos zegt niets maar loopt naar een terrasje toe. 'Zit en zeg ja,' zegt ze terwijl ze zelf ook gaat zitten. Ik laat me zakken en stuur een berichtje terug. Bijna gelijk wordt ik gebeld. Austin❤ staat in beeld. Ik druk op het groene knopje en houd mijn mobiel tegen mijn oor aan. 'Hey,' zeg ik. 'Hey,' zegt de warme stem van Austin. Automatisch glimlach ik. 'Waarom bel je?' vraag ik. Ik realiseer me hoe bot het klonk. 'Niet dat ik het erg vind hoor,' zeg ik er snel achteraan. Austin grinnikt en ik voel me warm worden van binnen. 'Ik wil alleen even zeggen dat je speciaal bent. Dat je een lieve meid bent en dat je blij moet zijn met jezelf. Ik heb die notitie niet zomaar gemaakt. Ik kan aan je zien dat je jaloers bent op Kelly, maar ik wil zeggen dat dat niet hoeft. Ik vind haar ook verschrikkelijk.' Ik weet even niets te zeggen. 'Eh, dankje,' zeg ik dan toch na een paar seconden. 'Maar waarom heb je haar dan gekozen?' vraag ik. Ik hoor dat Austin zucht. 'Ik heb haar niet vrijwillig gekozen. Als je een videoclip maakt moet je kijken naar wat mensen willen zien en mensen willen nou eenmaal diegene zien die de grootste tieten heeft.' Ondanks dat ik niet blij ben met dit antwoord, moet ik toch wel grinniken om wat hij zegt. 'Als ik had mogen kiezen, had ik haar sowieso al niet in de videoclip willen hebben.' Ik glimlach. 'Maar ik moet gaan,' zegt Austin. Mijn glimlach verdwijnt. 'O oke,' zeg ik teleurgesteld. 'Rustig maar, ik bel je vanavond nog wel een keer.' Meteen is de glimlach weer terug. 'Oke,' zeg ik. 'Tot dan!' 'Doei Nootje,' zegt hij. Ik zucht en rol met mijn ogen. 'Ja ja doei,' mompel ik met een kleine grijns en ik wacht tot hij heeft opgehangen.
------------------------------------------
Jaayy weer een nieuw hoofdstukje! Voor wie zijn jullie?? Austin of Jace? Ik moet trouwens voor allebei een naam hebben samen met Noa (idk hoe je dat moet noemen) . En voor jullie trouwens ook... Als je ideeën hebt, zet het dan please in de reacties! Zelf dacht ik:
Austin en Noa: Nostin
Jace en Noa: Nace
Jullie: Deze mogen jullie bepalen. Het mag een naam zijn voor alleen de lezers van dit boek, maar het mag ook een naam zijn voor de lezers van al mijn boeken samen xx
JE LEEST
Change
FanfictionNoa is een verlegen meisje. Op school kent niemand haar. Op haar beste vriendin Roos na dan. Als ze ineens wordt gevraagd door Austin Mahone om in zijn videoclip te spelen, zegt ze geen nee. Ze houdt namelijk heel erg van dansen en ze is een enorme...