GECE KUŞU

10.Bölüm

Multimedya ; Layana ꨄ Logan

Yıldıza dokunup, yorum yaparak destek olanlara teşekkür ederim. ❤️

İyi okumalar!! ( ˘ ³˘)♥︎

Hayat öyle tuhaftı ki monoton giderken başka birisinin ufacık bir dokunuşu ile kelebek etkisi yaratılıp ölümün varlığını hissederdiniz. Deprem etkisi yaratan tehlike geçtikten sonra ise sanki o anları hiç yaşamamış gibi monoton hayatımıza devam ederdik. Bu yüzden insanoğlunu anlamak zordu. Ne kadar büyülü güçlerle tanışmış olsam da ben de bir insan evladıydım ve yaşamın monotonluğuna kendimi çabuk kaptırıyordum.

Günler yine aynı monotonluğu almış giderken uykusuz geceler yine beni sarmalamıştı. Oysa bir hafta öncesine kadar sıcacık kollarda huzurlu uyku çekiyordum. İçten içe geceleri Logan'ın kapısına dayanıp küçük kız çocuğu gibi beni uyutsana diye mızmızlanasım vardı. Sonra bu düşüncemin ne kadar saçma olduğunu fark edip kendime kızıyordum. Kocaman insanlardık temel ihtiyaçlarımız için başkalarına muhtaç olmak çok acınası bir durumdu.

Beyaz kazağın üstüne kırmızı kareli gömleğimi geçirdim. Altımda ki siyah kot bacaklarımı sarmış hatlarım belirginleşmişti. Güzel giyinmeyi severdim. Renkleri birbirine uydurmak bana ayrı bir haz verirdi. Dış görünüş bence önemliydi ama dış görünüşten kastım karakteristik beden hatlarından ziyade temizlik ve güzel giyinmekti. Bu ikisini uyguladığınız an herkesin kendine has güzelliği ortaya çıkardı. Siyah kotumun üstüne içi yünlü uzun çizmemi giyip bağcıklarımı bağladım. Eğildiğim için topuzumdan kaçıp yüzüme düşen küçük saç taneciklerini kulağımın arkasına sıkıştırarak yerden doğruldum. Her ne kadar yorgun olsamda yaşam devam ediyordu. Hastaneye gidip hayat kurtarırken para kazanmam ve akşamları bir Amara bir de Logan ile çalışmam gerekiyordu. Amara ile teori bilgileri öğreniyordum. Son bir haftadır da büyü çalışmalarını Logan ile yapıyordum ve hiç olmadığım kadar iyi gidiyordum. Büyünün geliştirdiği bedenimin algıları açıldığını hissedebiliyordum. Mesela şu an odama sessizce girmeye çalışan Mike'ı hissetmem gibi. Algılarımı ve reflekslerimi çalıştırmaya gönüllü olmuş ve kendi kendisini atayan üçüncü öğretmenimdi.

Kapıya ilerleyip hızla açtığımda kapıya yaslı olduğu için yere düşer gibi oldu. Hızlı refleksleri sayesinde saniyeler içinde karşımda dikildi. "Aferin! Küçük çekirge!!" Ellerini iki yana açıp sırıtık haliyle bağırdı. Ardından bedenimi baştan aşağı süzerek ıslık çaldı. Arka kapıdan çıkan Logan "Oyarım o gözlerini." diye hırlarca konuştuğunda boğazını temizleyerek kendini toparladı. "İyi be senin olsun!" Mike önden giderken Logan ve ben arkadan gitmeye başladık. Onunla aramda ki karmaşayı çözebilmiş değildim. Gördüğüm gerçekçi hayali anı halen unutamıyordum. İçten içe onu öpme isteğimin artması sinirimi bozuyordu. Logan ise yakınlaşmaktan çekinmiyordu. Hafif bileğimi tutup durmamızı sağladığında Mike çoktan merdiveni yarılamıştı. Bir şey diyeceğini anladığım için dik dik bakmaya başladım. "Uyuyamıyor musun?" Baş parmağı göz altlarımda okşarca geçti. Arada benimle ilgilendiğini göstermesi hoşuma gitmiyor değildi. "Uyuyorum." dedim omuz silkerek. Uyumuyorum beni uyutsana diye yakınma isteğimi geri plana attım. Sağlık durumumdan dolayı benimle uyumasında sıkıntı yoktu ama aramızda bir isim olmadığı sürece onunla uyumam uygun değildi. Kimseyle uygun değildi! İnsanlar nasıl hemen yeni tanıştık ama seviyorum dediği insanla yatabiliyordu?

"Ve ikinci temel ihtiyacım yemek için hızlı olmamız gerek yoksa Mike ve Felix hepsini bitirecek." Kurtlar yemek konusunda aşırı oburlardı. Arada kahvaltıya katılan Felix ve Mike'in saniyeler içinde ne kadar yiyebildiğine şahit olmuştum. Yan gözle keyifle bakarken güler gibi nefesini verdi. "Koşsan iyi olur o zaman." dedi kulağını işaret ederek. Bu yemeyi çoktan yarıladıklarını duyuyorum demekti. Hüsran yüzüme bulanırken daha çok güldü. Hızımı artırıp ondan önce aşağı indim. Hemen arkamda ki Logan ile yemek alanına girdik.