GECE KUŞU

33.Bölüm

Sonunda bölüm bitti. Baya ilerledi bu kurguda. Giriş ve gelişme kısmını geçtik. Şimdi de yavaştan sonuca ilerliyoruz. Tahminen on bölüm sonra final yapmış olacağım. Çok uzatmayı sevmediğimi biliyorsunuz. Çok uzatınca bozuluyor. Her zaman zirvede bırakmayı sevmişimdir. :)

Bol bol yorum yapıp kendinizi gösterin bakalım!
Yıldıza dokunum bol bol yorum yapan canlarıma şimdiden teşekkür ediyorumm!! ❤️

İyi okumalar!! ( ˘ ³˘)♥︎

"Bir sorunumuz var.."

Colt aynen bu cümleleri sıralamıştı. Zaman benim için yavalamış olaylara yetişemez olmuştum. İçine itildiğim filmin baş karakteriydim ve elimden hiç bir şey gelmiyordu. Kaderimi yazan yazar elimi kolumu bağlamıştı. Sadece bir oyuncuydum. Eskisi kadar endişelenmediğimi fark ettim. Ya da bir kabullenmişlik vardı. Sorunlar hiç bir zaman eksilmezdi. Fani bir insan olsakta hayat mücadeleyle geçerdi. Önemli olan güçlü durup, sorunun üstesinden gelebilmek için çabalamak gerekti. Kabullenmişliğimde bundandı. Her ne sorun olursa olsun üstesinden gelirdik. Tıpkı o tarikatın sesini kestiğimiz gibi. Onlar benden bebeğimi almıştı bende onların canını. Yeni bir sorunla savaşmak için hazırdım.

"Hadi gidip görelim şu sorunu." Kendimden emin arabaya ilerlediğimde herkes anlık olarak şaşırdı.

"Sen gelmiyorsun!"

"Evet geliyorum. Beni eve kilitlesen bile ne yapar eder kaçarım ve birde benimle uğraşmak zorunda kalırsın." Keskin sesim itirazı kabul etmiyordu. Bu tavrımdan kesinlikle hoşlanmamıştı. Arabanın kapısını açmaya çalıştığımda ilkinde elim boşa gitti.

"Daha arabanın kapısını açamıyorsun!"

"Hayır açabiliyorum!" Büyümle kapıyı açtım. Upss! Sanırım biraz ayarsız güç kullanmıştım. Kapı yerinden sökülmüş ayaklarımızın önündeydi. Ortalık sessizliğe gömüldü. "Bunu ben yapmadım." Masum bir çocukmuşum gibi mırıldandım.

"Luna'yı sinirlendirmesek iyi olur. Kafamızı felan koparır." Mike'a dönüp sinirle tısladığımda Tyra'nın arkasına geçti. Kocaman gözlerle bakakalan kız Mike'a katılıyormuş gibiydi. Sadece ayarsız küçük bir büyüydü. Logan yanıma gelirken büyüsüyle kapıyı tamir edip arkaya oturmamı sağladı. Ters ters yüzüme baktığında umursamadım. Çenemi tutup beni kendine çevirdi. Dudaklarımı sertçe öpüp geri çekildi. Masum masum bakmayı sürdürdüm.

Yola çıkmış ormanın derinliklerine girmiştik. Keyfim yerindeydi. Çünkü bende geliyordum. Sorunun ne olduğunu merak ediyordum. Umarım çok büyük değildir. Gecenin karanlığında ormana girmek deli cesareti isterdi. Çıplak ağaçlar vahşi ve tehlikeli görünüyordu. Belimizi aşan kar yığını yer yer tepecikler ve çökükler oluşturmuştu. İlerlediğimiz orman yolu zaman aktıkça ve derinlikleri daldıkça gidilmesi zorlaşıyordu. Araba durduğunda tahmin ettiğim gibi yayan ilerleyecektik.

"Geri kalan yol kapalı."

Araçtan indiğimizde iki adam anında kurtlarını ortaya çıkardı. Saniyelik bu eylem onlar için zor değildi. Kurtadamlar ya da kurtkadınlar gibi kemiklerinin kırılıp kaynamasını beklemiyorlardı. Kerberosun büyüsüyle saniyeler içinde acısız bir şekilde dönüşmüş oluyorlardı. Görünüşleri cidden ilahiydi. Tüylerinin bittiği yerde dumanımsı auraları yayılıyordu. Mike ve Tyra yoktu. Onlar direk Gustonun arkasında ki ormana dalmıştı.