GECE KUŞU

23.Bölüm

Yıldıza dokunup, bol bol yorum yaparak destek olun lütfennn!! Şimdiden teşekkür ediyorum! ❤️

İyi okumalar!! ( ˘ ³˘)♥︎

Gözün bucağın değdiği her yer siyah kayalık kaplıydı. Bir ot parçası bile yetişmeye cesaret edememişti. Havayı kaplayan enerjinin açığa çıkardığı morumsu bulutlar bilinçliymiş gibi kendi bölgelerini korurca yıldırımlarını gönderiyordu. Esen rüzgar havada ki uğursuz enerjiyi beraberinde getiriyor adım attığınız yer hakkında uyarıyordu.

"Buraya ne olmuş böyle?" dedi Colt. Hayret içindeydi. Gördüklerine inanmak istemiyordu. Eskiden yeşilliğin göz alıcılığını kanıtlayan, eşsiz çiçeklere ve meyve ağaçlarına ev sahipliği yapan iki koca tepeden oluşan kutsal dağlar karanlığın altında esir olmuş kıvranıyordu. Bu doğa anaya bir küfürdü! Gün ışığının kabul etmediği karanlığın lanetli çocukları kendi fantastik zevkleri adı altında ele geçirmiş, kutsallığa dil uzatmıştı resmen. Geçmiş zamanda bilginlerin iç huzuru bulmak için geldiği yer artık yoktu. "Lanetlenmiş demek az kalır. Karanlığın piçleri ele geçirmiş." dedi Logan. Bu demek oluyor ki Kara lord uyanmak üzereydi. Emrinde olan iblisler ona taht hazırlıyordu. İki adam liderine kısa bir bakış attı. Yaşına göre omuzlarına binen sorumluluklar çok fazla olsada üstesinden gelebiliyordu. Geçmişin acı anları arada onu zorlasada sabrı yetiyordu. "O çiçekleri bulmak zorundayız." Dişlerini sıkarak sinirini tuttu. Daha erken davranmalıydı. Nasıl olabilirdi de bu hamleyi durduramamıştı? Sinirini artıran düşünceleri geri plana attı.

Tünedikleri yerden çıkıp kayalıklarda ilerlemeye başladılar. Bastıkları düz kaya parçaları bile kendi bölgelerini korumak isterce hiddetle titriyordu. "Sefha kuyusunu kurutmak imkansız. Bitkiler onun çevresinde olabilirler. Oraya bakacağız." Patika yolda ilerlemeye başladılar. Bir yandan da tetikte duruyorlardı. Her an önlerine karanlığın çocuklarından çıkabilirdi. Nöbetçi olması yüksek ihtimaldi. Yirmi dakika yürüdükten sonra çayırlığa geldiler. Yürekleri burkan görüntü yenilip yutulacak cinsten değildi. Cennetten bir köşe olan yayla ceset doluydu. Kontrol ettikleri her bir ceset insan ve hayvan kemikleriydi.

"Kayıp insanlar."

"Ruhlarını emmişler." Kömür karasına dönen kemikler ruhunun emildiğini kanıtlıyordu. Dovan kemik yığınının arasına çömelerek eline bir parça aldı. Dikkatle inceledi."Bir şeyi beslemek için kullanılmış." Logan düşünceyle başını ileri çevirdi, havaya süzülen kara dumanları izledi. "Bir zebani." dedi kuzenini onaylayarak. İki adam baktığı yöne döndü. Yükselen kara dumanlar ve kulağa gelen uğultular kötülüğün habercisiydi. "Uyandırmak için buranın enerjisini kullanmışlar." Yola devam ettiler. Hiç bir bitkinin yetişmediği toprak küsmüş gibiydi. Bunun anlamı da ihtiyaçları olan bitkiyi bulamayacaklardı. Logan bu düşünceyle daha da gerildi. 'Onu kaybedemem. Yine olmaz..'diye düşündü. Kurtarmak için elinden geleni yapacaktı. Bu bir ordu yaratığın içine dalmak anlamına gelsede. Çıktıkları tepeden kuyuyu gördüler. Eski şaşalı görüntüsünden eser yoktu. Bir çok canlıya yaşam kaynağı sunan Sefha kuyusu artık cehennem kapısına dönmüştü. Çevresini saran yaratıklar sevinç çığlıkları atıyordu. "Lanet Strigoi'ler! Kapıyı Korthax açmış olmalı." Colt tükürürce konuştu. Kara lordun askerleri olan Strigoi'ler kan emicilerin atalarıydı. Asıl dünyaları eski dünyayken Karthox, Kara Lordu uyandırmak ve orduyu hazırlamak için onları bu dünyaya getirmiş olmalı. Hepsinin odak noktası kuyunun dibinde ki dev zebanideydi. Bir ateş ejderhası...