XVI.

669 31 10
                                        

Ibinaba kami ng driver sa tapat ng isang stonehouse na aming tutuluyan. It felt like my lower jaw dropped in an instant when I was able to look at it closely.

The wall of the house was made of cobblestone, enough to make the house withstand any bad weather conditions. The roof, on the other hand, was a combination of a thick cogon grass being protected by a green fishnet.

Habang nagpapalipas ng hilo dahil sa biyahe sa faluwa e prente lang kaming nakaupo habang sumisipsip ng tubho tea. Binigay iyon sa amin ni Manang Ika, isa sa Ivatan locals na nakatira sa kahanay naming stonehouse.

Nang mahimasmasan ay umalis din kami agad dahil sabik na si Shirley na puntahan namin 'yung Morong Beach.

Napagdesisyunan naming lakarin na lang iyon para tingnan na rin ang ibang stonehouses. Some walls of those houses were made of limestone and coral rocks but the roofs are also cogon grass.

Naparaan kami sa plaza kung saan naroon ang Saint Thomas Chapel, isang cottage, at basketball court. Naabutan pa namin ang ilang kabataang lalaki na nagba-basketball. They even requested for me to shoot the ball. I was too hesitant at first but Shirley is insistent so I have no choice but to accept the offer.

"Go, Mark!" Shirley cheered as I am bouncing the ball.

I have to shoot it. Hindi ako puwedeng mapahiya.

And then the moment of truth came. I was able to shoot it!

"Yes!" Shirley jumped out of joy.

Nagpaalam na rin kami sa mga kabataan. Muli kaming nagpatuloy ni Shirley sa paglalakad. Wala siyang ibang bukambibig kundi ang pagkaka-shoot ko ng bola. Na akala mo ay lumaban ako sa NBA sa sobrang proud niya sa akin.

Natigil lang siya sa kapupuri nang sa wakas e narating na namin ang destinasyon namin. Ang Mahayaw Arch.

"Dati, sa postcard ko lang ito nakikita. But look, I'm already here, looking at its majesty!" aniya habang pinagsasawa ang mga mata sa naturally-made stone arch sa aming harap.

Sa tagal na namin sa Batanes ay alam na rin namin 'yung karamihan sa tourist spots dito

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.


Sa tagal na namin sa Batanes ay alam na rin namin 'yung karamihan sa tourist spots dito. Mas maganda pala talaga 'pag nasa lugar ka na mismo at na-e-experience mo.

"Mark, picture-an mo naman ako." Iniabot sa akin ni Shirley ang camera na hiniram namin kay Aling Jessica.

I decided to make fun of her. Izu-zoom ko 'yung lente sa mukha niya. I am pretty sure na katakot-takot na sermon na naman ang matatanggap ko sa kaniya kapag nakita niya 'yong mga larawan.

I let out a devious smile as I put the camera within my eye level.

Something peculiar happened when the camera focuses on her face. I thought there was a technical problem. Para kasing unti-unting lumabo ang paligid. Ewan ko! Basta gano'n 'yung feeling. Pinunasan ko pa ang lente ng camera na hawak ko pero gano'n pa rin talaga.

Lockdown with a FanTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon