《𝐌𝐔𝐋𝐓İ𝐅𝐀𝐍𝐃𝐎𝐌 𝐇𝐀𝐘𝐀𝐋 𝐄𝐓》

Loki

Hellü ben geldiim!

Fazla fazla Lokito yazıyorum.

Keyifli okumalar. 🍬

"Lütfen Y/N senin güçlerine ihtiyacım var."

Karşımdaki sarışın adamı süzdüm dikkatlice. Neden bu kadar ısrar ediyordu ki? Ben bir kere hayır dediysem o hayır demektir. Elimdeki kadehi masaya bıraktım ve ona ilerledim.

"Thor, evimden defolup gider misin lütfen?"

Gitmesini bekliyordum fakat pes edecek gibi bir hali yoktu. Derin bir nefes verdim dışarıya, boşvererek kitaplığıma ilerledim.

"Y/N gerçekten önemli, bak bu konuyu bir te-"

Hızla ona dönmüş ve sinirli bakışlarını yollamıştım.

"Thor, defol git!"

Sessiz kalmış ve toparlamıştı. Bir anda 'göklerden' gelen ışık gibi şeyle yok olmuştu. Kendimi koltuğa bırakarak kitaplarımı incelemeye devam ettim.

Birkaç saat sonra

Kapının sesini bir kez daha duyduğumda bıkkınlıkla ayaklandım. Çok sosyal birisi değildim. Kapıyı açmamla geri itilmem bir olmuştu.

"Ne oluyor böyle?"

Kaşlarımı çatmış evime girenleri inceliyordum. Tony, Nat ve Steve. Bu üçü evime gelmişse gerçekten bir sorun olmalıydı.

"Y/N bir sorun var."

Göz devirdim.

"Onu anladım zaten Steve."

"Loki Asgard'da büyük sorunlara sebep olmuş. Ve onu etkisi altına alabilecek tek kişi sensin."

Muzipçe sırıtmıştım, Loki denen o Tanrıyı merak ediyordum. İsmini fazlaca duymuş, güçlerini öğrenmiştim. Yani etkilenmemiş de değildim. Kapıyı ardımdan kapadım ve içeriye geçtim. Cevabımı merak ettikleri için dikkatlice beni izliyorlardı.

"Tamam, kabul ediyorum."

~

"Loki yeter artık! Bu sen değilsin oğlum."

Sesin geldiği yöne doğru ilerlerken kaşlarımı çatmıştım. Kadın binlerce kez Loki'ye isyan etmişti. Zindana girdiğimde ise yerde oturmuş, tamamen bitik bir Loki görmüştüm. Bu beni şaşırtmıştı, fazlasıyla. Daha da yaklaştım onlara. Kadın beni fark etmiş ve bana minnetle bakıyordu.

"Geldiğin için teşekkür ederim."

Gülümsedim ona hafifçe, çıkması gerektiğini anlamış olacak ki hızla yanımızdan ayrıldı. Loki'ye yaklaşırken, askerlere seslendim.

"İçeriye gireceğim."

Bir girişimde bulunmadıklarında bakışlarımı onlara yönelttim.

"Açın şurayı!"

Beni dinlemişler ve içeriye girmeme yardımcı olmuşlardı. Yaşayan her türlü canlıyı etkim altına alabiliyordum. Yerde oturan adama yaklaştım.

"Bu sefer de işe yaramaz bir insanı mı gönderdiler yani? Saçmalık."

Onun bu cümlesine alaycı bir şekilde gülmüş ve daha da yaklaşmıştım.