Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Psikopat ama iyi ruhlu çocuğumuz Winter Soldier. Bucky bebeğim bugün annemin saçlarını seninki gibi kestim bdkwbdkqn
Hayatta iki seçenek vardır. İyi olmak ya da kötü olmak. Aslında ben ortasını bulabilmiştim. Elimden geldiğince yardım ediyordum insanlara. Hayat sadece iyilik yaparak geçemez, bu imkansız belkide. Fakat ben iyi olduğumu düşünürken insanlar beni kötü biri olarak düşünüyordu. Şu dünyayı kurtaran süper kahramanlar kadar olmasamda yardımcı olmaya çalışıyordum. Tek sorun suçlu olan insanları öldürmemdi. Kadınlara ve çocuklara tecavüz edenler, hayvanlara şiddette bulunanlar ve daha birçoğu. Onlar yaşamayı hak etmiyordu, onlar ölmeliydi. Benim yaptığımın aksine adalet denilen ama adının hakkını vermeyen bir şey vardı. Bu suçluları 2 3 yıllık hapisten sonra salıyorlardı. O ölen canlar, korkuyla gezen insanlar sokağa nasıl çıkacaktı ki? Belki de o salınan adam işini bitirmeye gidecekti. Kim bilir. İşte bende bunların önüne geçiyordum. Eğer adalet sağlanamıyorsa bende kendi adaletimi ortaya koyuyordum.
"Y/N şu peşine düştüğümüz grup bulundu. *** sokakta bir depoda saklanıyorlar. Kaçırdıkları insanlara da orada işkence ediyorlar. Anlayacağın zevk adına zarar veriyorlar." Isabelle'nin sözlerinden sonra ayaklandım. Ona hazırlanmasını ve yanına birkaç kişi almasını söyleyerek silahlarıma yöneldim. Belime küçük tabancamı yerleştirdikten sonra omzuma da silahımı geçirdim. Ne olur ne olmaz diyerek birkaç bıçak aldım yanıma.
Herkesin hazır olduğunu anladıktan sonra çıkışa doğru ilerledim. Kendinden emin yürüyüşüm ve sert bakışlarım her zaman dikkat çekiyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çıkışta bizi bekleyen büyük siyah araca bindik ve öğrendiğimiz konuma ilerledik. Biz bir çeteydik. Tamamı kızlardan oluşan ve sadece yardım adına kurulan bir çete. Başka işlere bulaşmazdık hiçbir zaman. Ve ben de bu çetenin kurucularından biriydim. Söylemiştim, eğer adalet yoksa ben kendi adaletimi ortaya koyarım.
Depoya vardığımızda hızla arabadan indik. Isa'ya döndüm. Bir diğer kurucu oydu.
"Isa, siz deponun etrafını sarın. Ne kadar kapı ve pencere varsa. Ben çatıdan gireceğim. İşaretimle içeriye girin." Beni onayladıktan sonra diğerleriyle beraber deponun etrafına yayıldılar. Kenarda bulduğum merdivene ilerledim ve hızla çıktım. Deponun tepesindeki camı sessizce kaldırdım. İçeriden gelen bağırmalar ve kahkahalar sinirimi fazlasıyla bozmuştu. Elleri bağlı olan insanlara eziyet eden birkaç kişi vardı diğerleri de onları izliyorlardı. Sırtımdaki silahı elime aldım ve aşağıya atladım. Tam ortalarına düşmüştüm. Doğruldum ve etrafıma göz atarak sırıttım.
