FOREVER TOGETHER (SONSUZA DEK BİRLİKTE)

BÖLÜM 11: Bir Şansın Var Demektir!

Ege'nin ağzından~

Fulya beni diz üstü yere düşürdüğünden beri düşündüğüm tek şey dudakları...

Fulya'nın çilekleri yere düştüğü için ona çilek almaya gidiyorduk. 'Sen iste çilek bahçesini önüne sereyim be zalımın gızı!' Yürüyerek gidiyorduk çünkü Berke'nin arabasıyla gelmiştik ve arabasının üstü açılmıyordu. Üstelik çokta uzak değilmiş manav. 10-15 dakiklanın ardından manava yetişmiştik. Fulya koşarak
"Mahmut abii ben geldim!" diye içeri daldı. Mahmut abi olduğunu düşündüğüm 50 yaşlarındaki adam
"Oo Fulya kızım hoş geldin!"
"Hoş buldum abi"
"Çilek mi yine?" diye sordu gülerek
"Evet abi annemin getirdikleri bitti" dedi sahte bir hüzünle. Bu hali çok tatlı! Adam bizi işaret ederek
"Kim bu gençler?"
"ARKADAŞLARIM" dedi bastırarak. Bana inat yapıyordu! Direk lafa girdim. Berke'yi göstererek
"Arkadaşı. Ben de inşallah gelecekte-" lafımı bitirmemi engelleyen şey Fulya'nın bana attığı elma oldu. Adama geri dönerek
"Takma abi sen bu gevşeği! Bir kiloda elma verir misin tart yapayım yarın."
Adam gülerek
"Tamam kızım" dedi yanıma geldi elimdeki elmayı alırken
"O hep böyledir. Eğer şuan siz yanındaysanız ve senin laflarını bu kadar takıyorsa bir şansın var demektir." dedi göz kırparak. Gülümseyerek Berke'ye baktım o da bana bakıyordu.

Çilekleri ve elmayı alıp manavdan çıktık. Fulya bize dönerek
"Markete de geçmem lazım" dedi o sırada Berke'nin telefonu çaldı bize dönerek
"Siz gidin. Ege ev için de şeker falan al abi." onu kafamla onaylayıp Fulya'yla markete girdik. Bana dönerek
"Ne alacaksın yardım edeyim?"
"Bilmiyorum ki. Hiç ev için alışverişe gitmedim. Gel Berke gitti"
"Ahh cidden mi?"
"Hıhı"
"Tamam. Eve ne zaman alış veriş yaptınız peki?"
"Sadece 5 gündür burdayız veee"
"Vee??"
"Hiç alışveriş yapmadık" dediğim şeye 'siz şaka mısınız!?' der gibi baktı. Elini alnına vurarak
"Ah sizinle işimiz var! Yarın alışverişe çıkıyoruz!!" dedi. Tamam dedim ve onun alacağı şeyleri alıp çıktık. Berke hâlâ telefonla konuşuyordu. Yanına geldiğimizde
"Hadi gidelim" dedim bana baktı ve
"Tamam anne ben hallederim şimdi kapatmalıyım. Görüşürüz! Hani abi aldıkların nerde?"
"Bir şey almadım"
"Nasıl almadın abi? Benim yarın işim var ben alamam!" Fulya lafa girdi
"ARKADAŞ ne alacağını bilmediğini söyledi. Yarın size gelip liste yaparım sonrada bu Koca Gövdeli ARKADAŞI alır alışverişe gideriz."
"Sana yük olmak istemeyiz" dedi Berke. 'Lan olum sus işte ya kızla vakit geçirecem ne güzel!'
"Yok yük falan olmazsınız. Sorun yok"
"Teşekkür ederim Fulya. Bu göttoşa kalsaydı aç kalırdık!" buna karşılık Fulya gülümsedi.

Fulya'nın evine geldiğimizde ben poşetleri onunla birlikte bırakmaya giderken Berke de arabaya bindi. Fulya bana dönerek
"Teşekkür ederim"
"Ne için?"
"Onca zaman sonra ilk defa mutlu ve güvende olduğumu hissettim" dediği şey karşısında şaşırdım.
"Rica ederim. Ama lütfen hep gülümse. Daha önce de dediğim gibi gülünce çok güzel görünüyorsun"
utandığı yanaklarının kızarmasından belli oluyordu. Kendi tutamayarak
"Utanınca ne kadar sevimli ve çekici göründüğünün farkında mısın?" Şaşkın şaşkın yüzüme bakıyordu.
"Anlaşılan farkında değilsin" diye devam ettim. Gözünü kaçırdı ve geri bana baktı
"Bak, yeni tanışıyoruz. Hatta seni pek tanımıyorum bile!" Derin bir nefes alıp devam etti
"Sana neden bu kadar güvendiğimi veya yanımda olmanı neden bu kadar çok istediğimi bilmiyorum. Ben önceden yaşadığım şeylerden dolayı güvenimi kaybetmiştim. Ama Berke ve sen... Ahh! Sen bana ne yaptın?"

Fulya'nın ağzından~

Uyumak istiyordum ama bir türlü yapamıyordum! Ege'ye söylediğim şeyler ve gitmeden önce "Seninle yeni tanışıyor olabiliriz ama inan bana sana hissettiklerim gelip geçici şeyler değil! Ben bir ergen değilim o yüzden hisslerimin ciddiyetinin farkındayım. Lütfen bana bir şans ver. Bize şans ver!" demesi ve ardından alnıma bir buse kondurması... Aahhh! Ne oluyor bana? Kalbimi dinleyip ona güvenmeli miydim yoksa aklımı mı dinlemeliyim? BİLMİYORUM! Ne yapmam gerekiyor bilmiyorum. Bu yüzden ona da bir cevap vermedim.

Bir süre daha yatağımda dolandım. Yok olmuyor uyuyamıyorum! Son çare kitap okumak. Wattpad'e girip BTS ile ilgili yazılan bir kitabı okumaya başladım. O da işe yaramışa benzemiyordu. Telefonumu komodinimin üstüne koydum ve karşı duvardaki Yoongi posterim ile konuşmaya başladım
"Ne yapacam ben?"
"Yapman gereken belliydi seni salak! Alnını öptüğü an tokadı yapıştıraraktın!" yatağımda dikleşip
"Doğru. Ben ned- LAĞĞĞNN POSTER KONUŞTU!"
"Aaiiissshh! Sen gerçekten de salaksın!"
"Ama niye öyle diyorsun
Yoongi-aahhh~ Lan dur posterle konuşuyorum şuan! ANNEEĞĞĞ"
"Ahh! Rüyadasın seni aptal! Sence poster konuşur mu!?"
"Hayır"
"O zamaaann?" ühühühühü
"Ne yapmalıyım şimdi?"
"Ne bileyim ben! Her şeyi bilmek zorunda mıyım ben Namjoon muyum?!" kafamı sağa sola salladım.
"Şimdi gir şu yatağa! Ört üstünü! Kapat gözlerini!" dediklerini yaptım
"Sabah ola hayrola" diye devam etti.

Alarmın sesi odamda yankılanıyordu. Hemen kalkıp kapattım ve yatağımda bağdaş kurarak oturdum. Dün gördüğüm rüyayı düşündüm. Ne biçim bir şeydi lan o öyle! Suga'nın posterine baktım.
"Ahh çok yakışıklı!"
"Ne sandın yaprağım!"
Aniden yatağımda dikleştim. Ah rüyaymış! Kolumu cimcikleyip gerçekten de uyanıp uyanmadığımı test ettim
"Aww! Rüya değilmiş. Bu sefer gerçekten uyandım!" hemen kalkıp elimi yüzümü yıkadım ve her sabah yaptığım işlerimi yaptım.

Okula geldiğimde ilk işim okul kütüphanesine gitmek oldu. Çünkü geçen gün kütüphaneye gittiğimde bir kitabı bulamamıştım görevli kitabın alındığını söylemişti. Edebiyat hocama söylediğimde okul kütüphanesinde olabileceğini söylemişti. O yüzden buradayım. Çok geçmeden aradığım kitabı buldum ve sınıfıma çıktım. Ders biyolojiydi ve biyoloji sınıfı dördüncü kattaydı! Nihayet dördüncü katta yetişmiştim. Sınıfa girdiğimde benim gelmemi bekleyen iki çift gözle karşılaştım.
Selamlaşma faslı da bittikten sonra hoca geldi.

Tüm dersler bitmişti. Şimdi Ege ile birlikte onların evine gidip malzeme listesi hazırlayacaktık... Haydi bismillah!!!

SEELAAAMMM
ÇOK GÜZEL BİR BÖLÜM OLDU BEN YAZARKEN ÇOK EĞLENDİM KKSKSKSKSKSSK UMARIM SİZLERDE OKURKEN EĞLERSİNİZ 💋🦋