Okulary z białymi oprawkami |DNF|

Rozdział 14

- Chciałbym tam zostać, ale jednocześnie nienawidzę tam być. - Wyszeptałem nadal stojąc obok włącznika światła.

- Gdzie? - Zapytał Nick poprawiając się na łóżku, tak by mógł wygodnie usiąść.

- Nie ważne. Idź spać. - Powiedziałem wychodząc z pokoju. Zamknąłem za sobą drzwi i wyszedłem na zewnątrz.

- NO CHODŹ! WIEM, ŻE TU JESTEŚ. CZEGO SIĘ BOISZ? ZNISZCZYŁEŚ MNIE!

- George. - Powiedział cicho Nick stojący w drzwiach. Łzy zbierały mi się w oczach. Usiadłem na mokrej trawie patrząc w zamazane przez moje łzy niebo. Chwilę później podszedł do mnie Nick.

- Jest okej.. - Powiedział kładąc dłoń na moje ramię.

- Nie jest. Wszystko jest takie zepsute. Co chwilę słyszę coś w głowie. Ja tego nie rozumiem Nick..

Popatrzył na mnie niezrozumiale i usiadł obok mnie przytulając się obok.

- Nie wiem jak mogę Ci pomóc.. Ale pamiętaj, że zawsze tu będę jak będziesz potrzebował wsparcia.

- Dziękuję Nick.

- Od tego są przyjaciele. - Powiedział uśmiechając się miło.

Odwzajemniłem uśmiech. Było pewnie około kwadrans po 3 w nocy, a my jakby nigdy nic siedzieliśmy sobie na środku mojego ogrodu patrząc w niebo.
Po około 15 minutach zacząłem czuć, jak powoli palce mi marzną.

- Chyba czas wracać do środka. - Powiedziałem podnosząc się powoli i otrzepując spodnie.

- Racja. - Potwierdził Nick i wstając pobiegł w kierunku drzwi, tuż za mną.

Wbiegając do środka poczułem lekkie zawroty głowy, oraz ucisk w klatce piersiowej. Oparłem się o szafę, próbując unormować oddech.

- Wszystko okej? - Zapytał mnie przyjaciel, a chwilę później był dla mnie tylko rozmazaną plamą zimnych odcieni kolorów.

- Teraz też Ci pomoże twój przyjaciel?

Nastąpiła krótka cisza, a po niej chłopak stojący przede mną znów zabrał głos.

- Pamiętasz, jak ci dałem małą wskazówkę na kartce?

- Masz na myśli wtedy, gdy włamałeś mi się do domu, zdewastowałeś jeden z pokoji i zostawiłeś tam małą kartkę z nierozumnymi znakami? Oczywiście, że pamiętam.

- A więc wiesz ile masz czasu?

- Co? Nie rozumiem, na co?

..................................................................

Rozdział 14
303 słowa