Parts 10

2K 90 10
                                    

Unicode

Bright ဖက်ထားလို့ ဝမှ လွှတ်ပေးလိုက်တယ်။
မျက်လုံးချင်စုံအောင်ကြည့်တော့ အကြည့်မခံ ။ရှက်လို့ထင်တယ် ပါးလေးတွေပါရဲတက်လာတယ်။

"ကလေးက "

"ကျွန်တော့်သား"

"ကလေ အမေကကော "

"ကျစ်! ဘာလို့မေးနေတာလဲ"

"ဟိုကောင်ကကော"

"P'lukeက ဘာဖြစ်လို့လဲ ဖယ်ပေးတော့ "

"မင်း တကယ်အိမ်ထောင်ကျသွားတာလား"

"ဟုတ်တယ် ဖယ်ဗျာ "

"မယုံဘူး "

"ကျစ်! ဖယ် အင့်! အာ့ !နာတယ်"

Bright လည်တိုင်ဖွေးဖွေးကို ငုံနမ်းရုံမဟုတ်ဘဲ အရာထင်အောင် တမြင်လိုက်ကိုက်လိုက်တယ်။ ဒီထက်ပိုချင်​​နေတာ စိတ်ထိန်းထားရတာယုန်ဖြူလေ။မင်းဘာလို့ ငါကိုအဲလောက် ဆွဲဆောင်နိုင်ရတာလဲ။

"အာ့!  နာတယ်ဆို အွန့်! "

လည်တိုင်ကဆင့် ပါးနုနုလေးကို နှုတ်ခမ်းနဲထိရုံနမ်းပြီ နှုတ်ခမ်းဖူဖူလေးကို နမ်းလိုက်တယ်။ နှုတ်ခမ်းကို တင်းတင်းစေ့ကာ အနမ်းမခံဘဲ အတင်းပိတ်ထားတယ်။
အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကိုနမ်းပြီး တစ်ချက်ကိုက်လိုက်မှ ပါစပ်ဟတော့မှ အတွင်းထဲထိ တရှိုက်မက်မက် နမ်းလိုက်တယ်။ပါးပြင်နုနုကို ထိန်းကိုင်ကာ အနမ်းတွေကရပ်မရတော့။
ခနရပ်ကာ winကို ကြည့်လိုက်တယ်။

"ဘာလို့ ငိုနေပြန်တာလဲ".

"ဟင့်! လွှတ်ပေးလို့ ဖယ် ဒီမှာအလုပ်မလုပ်တောဘူး အလုပ်ထွက်မှာ အားးး!"

Win နားရွက်ကို ဆက်ကနဲကိုက်ကာ စပ်ဖြဲဖြဲမျက်နှာလုပ်နေတဲ့ bright ။win သူမျက်နှာကို ကုတ်ဖဲ့လိုက်ချင်ပေမဲ့ လူက လှုပ်လို့တောင်မရဘူး။ဘာလို့ခနခနလာနမ်းနေလဲမသိဘူး။အရှက်ကိုမရှိဘူး။

"အလုပ်ထွက်မယ်​​ပေါ့ ငါက တိုက်ခန်းထိလိုက်လာရမလား ပြောင်းပြေးဖို့မစဥ်းစားနဲနော် မင်း ငါ့အကြောင်းသိပါတယ် ပြွတ်!"

စကားပြောရင်းနဲ winနှုတ်ခမ်းကို ဆက်ကနဲနမ်းပြန်တယ်။ဟာ နှာဘူးအကြီးစားကြီး လူကို အမဲဖျက်နေသလိုပဲ။စကားပြောလိုက် နမ်းလိုက်နဲ မဖယ်ပေးဘဲ အသားယူတာကြာနေပြီ။တွေ့တာမကြာသေးဘူး ဇွတ်တွေလုပ်လာပြီ။
အနုနည်းသုံးဖို့ စဥ်းစားလိုက်တယ်။

My world (Completed) Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang