Spectrum

6

For Unicode

မနက်ခြောက်နာရီကတည်းက ဂျီမင်တို့အိမ်ရဲ့ မီးဖိုဆောင်မှာ တအုန်းအုန်းတဒုန်းဒုန်း သံစုံတီးဝိုင်းထောင်နေရသည်။

" ပဲပင်ပေါက်ထည့်ပြီးမှ ရေထည့်ရတာလား? ရေထည့်ပြီးမှ ပဲပင်ပေါက်ထည့်ရမှာလား "

ရှုပ်ပါတယ် ဘက်လိုက်မှုမရှိ ပြိုင်တူပဲ ထည့်လိုက်တော့မယ်!

မြင်ရတဲ့ ဟင်းခတ်အမွှေးအကြိုင်တွေအကုန်ပစ်ထည့်။ ရေတပွက်ပွက်ဆူလာရင်း ပဲပင်ပေါက်တွေနူးအိလာပြီ ထင်တော့ အသင့်ပြင်ထားတဲ့ ကြွေပန်းကန်ဇောက်လေးထဲထည့်ကာ အပေါ်ကနေ ပန်းကန်ပြားလေးနဲ့ အုပ်လိုက်သည်။

မြည်းတောင်မမြည်းလိုက်ရဘူး။
ရပါတယ် ကောင်းလောက်မှာပါ...လို့တော့ မျှော်လင့်ရတာပါပဲ။
ကျန်တာကတော့ ဟိုအစ်ကိုကြီးရဲ့ကံနဲ့ဆိုင်သွားပြီ။

အမူးပြေဟင်းရည်ပန်းကန်ကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ တယုတယမကာ
ဟိုနေ့က ပတ္တာချောင်နေလို့ ဦးလေး ပြင်ထားရတဲ့ တံခါးအား ခြေထောက်နဲ့ ဆောင့်ကန်ဖွင့်လိုက်သည်။

ဘေးချင်းကပ်ခြံ၀န်းလေးဖြစ်ပေမဲ့ ဟင်းရည်ကအပူက လက်လာဟပ်နေတော့ ခြေလှမ်း‌တွေကို အရှိန်မြင့်လိုက်ရသည်။

စီနီယာ့ခြံတံခါးပုစိလေးက မနေ့ညကတည်းက သူစေ့ရုံပဲစေ့ခဲ့တာဆိုတော့ ဒူးလေးနဲ့အသာအယာတွန်းရင်း ၀င်ခဲ့လိုက်သည်။

အိမ်တံခါးကလဲ အသာအယာ တွန်းရုံသာ။
မနေ့ညကများ သူခိုးကပ်ခဲ့ရင် စီနီယာ့ အိမ်ဘာမှတောင်ကျန်မည်မဟုတ်။

အိမ်တည်ဆောက်ပုံလေး‌တွေကတူတာမို့ မီးဖိုဆောင်ရှိရာကို တန်းမတ်စွာလာရင်း ပန်းကန်ကို စားပွဲခုံဝိုင်းလေးပေါ် ဂျီမင်တင်လိုက်သည်။

စီနီယာယွန်းဂီရဲ့ မီးဖိုခန်းက တကယ်ကို တကယ့်ကို သန့်ရှင်းသပ်ရပ်နေတာပဲ။
သန့်ရှင်းတာမှ ဘာမှကိုမရှိ...
ဘာမှကိုချက်မစားထားသလိုပဲ...

ဒီအစ်ကိုကြီးဘယ်လိုတွေနေနေသလဲ
လေရှူပြီးစားသောက်နေတာလား?

ပလပ်ပေါက်နားလေးမှာရှိတဲ့ကော်ခုံအဝိုင်းလေးပေါ် တင်ထားတဲ့ ထမင်းပေါင်းအိုးကိုတွေ့မှ ဂျီမင်သက်မချရတယ်။