Sylvestre's Wedding

CHAPTER 36

PAGKARATING sa Batangas, dumeretso na ako sa beach kung saan nakaset-up ang kasalan. May anchor na mukhang paglalagyan ng mga bulaklak na magsisilbing entrance. Papasok ay nakaharap sa dagat ang mga upuan. Nakahanda na rin ang mga paglalagyan ng dekorasyon sa isle. Wala pa ang carpet na lalakaran, pero sa dulo noon, may munting altar nang inilaan para sa pari at sa harap noon, may dalawang upuan. Tig-isa ang ikakasal. Kay Martin. Napangiti ako. At para sa akin.

May ilang bisita na rin na nakaupo. Sa pinakaharap na upuan, nandoon na ang isang malaking lalaki na may magandang kasama. Asawa niya malamang. Maganda ang kanilang tindig. Halatang mayaman. Mga magulang ni Camina.

Wala pang tao sa bahaging uupuan ng pamilya ni Martin. Pero sa likod nun, nandoon na ang kambal na Choi. Naka-shorts lang ang dalawa at sando. Mukhang may planong lumangoy matapos ang rehearsals. May ilang babaeng na rin kasama sa entourage ni Camina.

Katulad ng mga magulang ni Martin, wala pa rin siya at ang ikakasal. Ang babaeng wedding planner pa lang ang punong abala sa event.

"'Pag dating po ng ikakasal, ipapaliwanag po namin sa inyo ang mga gagawin natin," paliwanag ni girl. "Una sa lahat, we have to be here by 8am. Ayaw nating abutin tayo ng 10 am dito dahil mainit. Ayaw naman nating mangitim nang hindi lumalangoy. Maliwanag po ba?"

"Yes," sagot ng crowd.

"Great. Now sa mga gagawin naman natin pagdating natin bukas ng 8am, Una po nating ire-rehers ngayon ang mga pagsasabit ng veil and the rituals, alam na po natin iyan. Tapos po, ang moment ng mga vows and kiss. Tapos po, sasabihin na namin ang arrangement ng photo ops. Tapos po pa-practice natin ang paglabas. Opo, kasama poi yon sa ire-rehearse, ang recessional. Pakitandaan na po kung saan kayo nakaupo ngayon, dahil after ng recessional, atsaka lang po natin gagawin ang processional, at kung saan kayo nakaupo ngayon, diyan kayo pupunta pagkapasok sa wedding area. Malinaw po ba?"

Mukhang hindi naman nakinig ang kambal na Choi. Hindi ko pinapansin pero halata kong nagbubulungan sila at ako ang pinag-uusapan.

Naglakas ng loob si Jervis at lumapit sa akin. "Where is Aljur?"

"He's not coming," sabi ko. "We can't fuck you right now."

"Shoot," sabi ni Jervis. "We're looking forward to doing it by the beach later."

Lumapit na rin si Jerold. "We could rent a yacht actually."

Fuck, ano ba naman offer ito? Mga pantasya. Pero ito nga ang pinunta ko dito, ang pagsasakatuparan ng pantasya ko at walang kinalaman dito ang kambal na ito. Si Martin ang gusto kong mapasa-akin.

At heto na nga ang dalawa. Magkahawak ang kamay nina Camina at Martin habang naglalakad papunta sa wedding area. Malaki ang mga ngiti nilang isinasalubong sa mga bisita nilang mukhang lumipad mula sa ibang bansa at naka-book na ngayon sa resort para sa kasal na gaganapin sa umaga.

Napangiti sa akin si Martin na may kasamang pagtatanong na tingin. Umiling ako. Wala si Aljur, kung iyon ang hinahanap niya. Bagong gupit si Martin, ang linis ng kanyang mukha. Handang-handa na sa bagong buhay na kanyang papasukin. Pero syempre, hindi ko iyon papayagan. Ang kagwapuhang iyan ay para sa akin.

At para ipaalala sa akin ang kagagahang ito, nag -vibrate ang telepono ko. Sinilip ko. Si Aljur. May mensahe.

Drew, please, huwag mo nang ituloy.

Nagreply ako.

Sorry. I just have to do this.

Nagring ang telepono ko. Tinawagan na ako ni Aljur. Hindi ko sinagot. Pinanood ko na lang si Martin at Camina na makipagkamay sa kanilang mga bisita. At ang pagyakap ng nanay ni Camina kay Martin. Halatang kino-comfort ito da absence ng sariling ina.

I should be doing that, sabi ko sa sarili ko. But I don't think it would matter. Wala namang matutuloy na kasal.

Pero hinayaan ko na munang mag-proceed ang rehearsals. Hindi naman ako nabagot dahil hindi ako nilubayan ng kambal na kapwa groomsmen. Katabi ko si Jervis, samantalang si Jerold ay nasa kabilang side niya.

"I wouldn't mind sharing a single dick," sabi ni Jervis.

"That's enough for the both of us," sabi ni Jerold. "But of course, watching you getting fucked as my ass is filled by another is so much better."

"Well, we can ask Martin," sabi ni Jervis. "Drew would surely not mind."

"Oh I wont mind that at all," sabi ko. Grabe itong dalawang ito. Pinupuno ang ulo ko ng kalokohan at ang isa pang ulo, ng dugo nagpapatigas sa aking harapan.

"Man, you're phone is vibrating," pansin ni Jervis. "Sure you don't want to take that?"

"Don't mind it," sabi ko at hindi ko na rin inintindi ang walang tigil na pag-ring ng telepono ko. Hanggang sa nagsawa na si Aljur. Pwede ring naubusan ng battery. Pero sana, nagsawa na lang siya.

"Well, something seems to be in your mind," sabi ni Jerold. "This is just a rehersal, Im sure, that girl won't mind if you'll sit between us for now."

Tumayo si Jervis at pinausog ako sa upuan niya. Hindi naman ako tumanggi, Umupo ako sa pagitan ng kambal. At doon na nagsalitan ang dalawa sa pagsalat sa aking katigasan.

"You surely are blessed down here," sabi ni Jerold.

"So have you talked to Camina?" tanong ni Jervis habang kinakapa ako.

"Not yet," sagot ko.

"I thought you'll tell her about us, and about you, being on Martin's fuck list," sabi ni Jervis.

"Well, I have a speech on the reception..." sabi kong hindi ko natapos.

"Oh you have this thing for the theatrics, huh," sabi ni Jerold.

"This will go viral for sure, remind me to charge my phone," sabi ni Jervis.

"No, please, don't," sabi ko. "Sylves... I mean Martin would not take things seriously if it's just between us. I think, everyone has to know his true self before he marries not just Camina but all of her family."

"Fair enough," sabi ni Jerold.

"But how do you plan to be fair with the two of us?" tangina, sex na naman ang iniisip nitong si Jervis. Not that I mind. Not that I mind everything that's happening actually. Natapos na ang mga vows at ang mga veils at ang lahat-lahat. Natapos ang lahat maliban sa pag-ring ng telepono. Hindi ko pinansin. Not now, Aljur.

Dahil tapos na ang rehearsals, kinuha na ni Camina ang pagkakataon para magsalita. Kasama niya sa harapan, tahimik pero nakangiti at mukhang masayanaman, si Martin.

"Before heading out to the beach, please go muna sa reception," sabi ni Camina. "Hindi pa finished ang mga tables, but you can sit na para makapagmerienda muna tayo."

"You wanna be fair with us in the CR, first?" tanong ni Jervis.

Ngumiti lang ako.