Καθόμουν στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου του Νέιτ. Ο Τσέστερ μου ήταν γυρισμένος και με κοίταζε θλιμμένος, καθώς ο ήλιος χάραζε τον ουρανό και σιγά σιγά έκανε τη γη να πλημμυρίζει με το πρωινό εκτυφλωτικό φως του.
-Ας με άφηνες και δεν θα σε πλησίαζε ξανά ούτε στα δέκα μέτρα, είπε ο Νέιτ και βάρεσε έξαλλος το τιμόνι.
-Πιστεύεις ότι είναι ώρα να της πούμε κάτι τέτοιο;, ρώτησε ήρεμος ο Τσέστερ.
-Θα το καταπιώ και αυτό;, ρώτησε. Να της χαϊδέψω τα αφτιά να της πω ότι έχει δίκιο και να την αφήσω να ξανά κλάψει στον ώμο μου; Τελείωσαν αυτά. Είναι μεγάλη γυναίκα πια και μητέρα ενός παιδιού. Για όλα εκείνη και μόνο φταίει.
-Σταμάτα να χαρείς, φώναξε ο Τσέστερ. Δεν θα σε αφήσω να την πληγώσεις περισσότερο.
-Μάλλον με κοροϊδεύεις και εσύ, είπε ο Νέιτ. Κάτσε να κοιμηθείς και θα τα πούμε μόλις φτάσουμε επιτέλους σπίτι. Εκεί δεν σε σώζει κανένας Θεός.
Τόση ώρα εγώ απλά κοιτούσα το παράθυρο, με το βλέμμα μου καρφωμένο στο υπερπέραν και τα λόγια του Νέιτ δεν μπορούσαν καν να με αγγίξουν. Το σοκ που μόλις είχα βιώσει ξεπερνούσε κάθε προηγούμενο. Είχα μπλέξει άσχημα. Και εγώ και ο Γερμανός.
Ύστερα από αρκετό δρόμο και φτάνοντας επιτέλους στην οικεία Γιόρκ ο Τσέστερ με κράτησε στην αγκαλιά του, διότι τα πόδια μου ένιωθα πως δεν πρόκειται να με κρατήσουν. Μπαίνοντας στο σπίτι, η Μαρλίν βγήκε από την κουζίνα φορώντας την πόδια της.
-Νέιτ αγάπη μου που είσαι επιτέλους;, ρώτησε. Τόσο σημαντική είναι η δουλειά που πλέον φεύγεις και από το κρεβάτι μας αξημέρωτα;
Τότε τα μάτια της έπεσαν πάνω μου και γούρλωσαν απότομα.
-Εύα;, ρώτησε ταραγμένη. Τι συμβαίνει; Γιατί είναι ματωμένη;
-Θες να πεις στη φίλη σου Εύα γιατί είσαι ματωμένη;, φώναξε ο Νέιτ.
-Νέιτ για το Θεό συγκρατήσου και σεβάσου την κατάσταση της, είπε και ο Τσέστερ εμφανώς πιο εκνευρισμένος.
-Κοριτσάκι μου, είπε η Μαρλίν και με πλησίασε χαϊδεύοντας μου το πρόσωπο. Πες μου τι σου συνέβη.
-Έγινε σαν αυτόν τον αχρείο!, φώναξε ο Νέιτ. Την έχει κάνει ίδια με αυτόν.
-Μαρλίν, ψιθύρισα και εκείνη έσμιξε τα φρύδια της. Σκότωσα κάποιον. Σκότωσα. Κάποιον. Για. Τον. Γουόλτερ.
VOUS LISEZ
Ο Λιποτάκτης των SS.
Fiction Historique"Όλοι έχουμε μυστικά ξέρεις. Μερικές φορές είναι πιο σκοτεινά και από τους χειρότερους εφιάλτες μας". Δεν ήταν εύκολο για την Χάβα Λεβίδη να κάνει το όνειρο της πραγματικότητα και να γίνει μουσικός, με την Εβραϊκη της ταυτότητα επί την εξουσία του Μ...