|Κεφάλαιο 85ο|

688 43 24
                                    

Κατέβηκα από το λεωφορείο γεμάτη ανησυχία. Περπατούσα βιαστικά ανάμεσα από κόσμο, κατευθυνόμενη στο λιμάνι. Δεν μπορούσε να φύγει έτσι. Χωρίς να τον κοιτάξω άλλη μια τελευταία φορά στα μάτια. Δεν ξέρω τι με έπιασε και δεν μπορούσα να μαζέψω το στόμα μου προ ολίγου.

Έψαχνα παντού να βρω σε ποιο πλοίο επιβιβάστηκε, αν το έκανε δηλαδή. Έτρεχα αγχωμένη μήπως και δεν προλάβω. Αντ' αυτού έπεσα πάνω στον Νέιτ καταλάθος.

-Το ήξερα ότι θα σε βρω εδώ, είπε και σταύρωσε τα χέρια του ξεφυσώντας από ανακούφιση.

-Με έψαχνες;, ρώτησα καθώς η ματιά μου εξέταζε το γύρω γύρω περιβάλλον.

-Ήθελα απλά να σου θυμίσω πως είσαι μάνα ενός παιδιού, είπε. Που αν δεν το ξέχασες δηλαδή, κοιμάται στο σπίτι μας και όταν σηκωθεί και θα σε ψάχνει, δεν θα ξέρουμε τι να του πούμε.

Τα λόγια του ξεθώριασαν καθώς ο χτύπος της καρδιάς μου φαινόταν δυνατότερος όταν τα μάτια μου τον αντίκρισαν να σβήνει το τσιγάρο του πριν επιβιβαστεί στο πλοίο. Παρακαλούσα να γυρίσει να με κοιτάξει, δεν ήθελα να τον πλησιάσω απλά εγώ.

-Πάμε να φύγουμε Εύα, είπε ο Νέιτ και με τράβηξε από το χέρι. Το παιδί σου σε χρειάζεται.

-Σε παρακαλώ Νέιτ, είπα. Δώσε μου λίγα λεπτά.

-Για το καλό σου ούτε μισό, είπε. Σε καταστρέφει παιδάκι μου, το καταλαβαίνεις; Πάτα επιτέλους στα πόδια σου.

Το βλέμμα του έπεσε απευθείας πάνω στο δικό μου και έμεινε άναυδος καθώς γινόταν μάρτυρας αυτής της σκηνής. Τα δάκρυα μου έτρεξαν ζεστά στα μάγουλά μου καθώς δεν σταμάτησα λεπτό να τον κοιτάω.

-Πάμε να φύγουμε είναι οι λιμενικοί εδώ, έτριξε ο Νέιτ. Θα σας περάσουν για ύποπτους σύμφωνα με τις περιγραφές που δόθηκαν.

Κοίταξα κατευθείαν προς το μέρος τους, οι οποίοι κοίταζαν μία εμένα και μία εκείνον και κοιτούσαν τα μπλοκάκια τους προβληματισμένοι. Όντως ένας από αυτούς με πλησίασε, και τράβηξα απότομα το χέρι μου για να μην κινήσουμε υποψίες. Κοίταξα τον Γουόλτερ πανικόβλητη και εκείνος έσπευσε να μπει στη σειρά για να επιβιβαστεί.

-Καλή σας μέρα δεσποινίς, είπε. Κύριε. Μήπως τυγχάνει να γνωρίζετε εκείνον τον κύριο;

-Ποιον λέτε παρακαλώ;, ρώτησε ο Νέιτ.

-Τον κύριο που επιβιβάζεται στο πλοίο, είπε. Τον ψηλό τον Ευρωπαίο.

Ο Λιποτάκτης των SS.Donde viven las historias. Descúbrelo ahora