𝐑𝐞𝐝𝐡𝐨𝐮𝐭 𝐓𝐨𝐰𝐧 | 𝐃𝐫𝐚𝐫𝐫𝐲

you were all i had

"Yani hiç beğenmedin öyle mi?" Harry kapısından içeri girerken sorunca Draco da onun arkasından eve girip "Beğenmedim." dedi. "Eski zamanlarla hiç alakası yoktu. Özellikle o kıyafetler iğrençti, eskiden öyle olsaydı çıplak gezerdim."

Harry ona gülerlen bir yandan da üzerindeki kabanı çıkartıp vestiyere astı. Draco filmin başından sonununa kadar filmi eleştirip durmuştu ve eve gelene kadar da ne kadar kötü olduğunu söylemişti. Harry'nin biraz da olsa beğenmesine hala inanamıyordu.

"Neden kıyafetlere baktın ki? İkisi arasındaki ilişkiye bakman lazımdı." Harry Draco'nun kolunu beline sarmasıyla onunla birlikte salona ilerlerken Draco ona döndü. "Gerek yoktu. Biz onlardan daha iyiyiz. Güzel bir ilişki görmek istediğimde bize bakmam yeterli oluyor."

Draco onun yanağına bir öpücük bırakıp koltuğa oturunca Harry de gülümseyerek onun yanına geçti. Bugün o kadar mutluydu ki sürekli gülümseyesi geliyordu. Uzun zamandan sonra ilk kez Draco ile bu kadar vakit geçirebilmişlerdi. Ayrıca hiçbir sorun çıkmamıştı, en güzel kısmı burasıydı.

"Bugün için çok teşekkür ederim." Harry hemen kollarını onun karnına dolayınca Draco bedenini ona doğru çevirdi. "Teşekkür etmesi gereken benim. Benim için çok fazla şey yaptın."

"Ben böyle düşünmeni istemiyorum. Ben yapılması gerekeni yaptım." Harry konuştuğu gibi Draco başını koltuğa yaslayıp onun yeşil gözlerine daha net bakabilme şansı yakaladı. Sonra da Harry'nin bir elini dudaklarına götürüp ufak birkaç öpücük kondurdu.

"Eskiden yaptığım şeyler olmasa bunları yapmana gerek kalmayacaktı." Draco'nun söyledikleriyle Harry de elini onun sıcak dudaklarından ayırmadan başını koltuğa yasladı. "Sen bunları yaparken benim annem bile hayatta değildi Draco, bunların olacağını nereden bilebilirdin? Ayrıca bana hiç zorluk çıkartmadın. Duyguların olmasa bile bana hiçbir şey yapmaya çalışmadın. Artık kendini suçlamamalısın."

"Yapmazdım." Draco ciddi bir şekilde konuştuktan sonra Harry'nin yüzüne doğru yaklaşıp dudaklarına hafif bir öpücük bıraktı. "Duygularım olmasa bile ben o an yalnızdım. Kardeşimin benden nefret ettiğini düşünüyordum, arkadaşlarımı göremiyordum. Ailemi zaten çok önceden kaybettim ve sahip olduğum tek şey sendin. Benden hiçbir zaman ümidini kesmedin, benim için çabalayıp durdun. Bir şey hissedemiyor olsam bile bunların hepsi benim için çok değerliydi. Ne olursa olsun sana bir şey yapmazdım."

Harry onun söyledikleriyle hafifçe gülümseyip Draco'ya biraz daha yaklaştı. "Ben de ne olursa olsun sana bir şey olmasına izin vermezdim, senden ümidimi kesmezdim. Sen de benim için aynılarını yapardın biliyorum."

"Yapardım ama eski sevgilin olmadığını biliyorum." Draco eski haline dönünce Harry göz devirdi. "Olsaydı da yaşlı ve manyak bir vampir olmazdı emin ol."

"Bunu bir vampire söylediğinin farkında mısın?" Draco'nun sorduğu soruyla Harry başını sallayıp onu onayladı. "Sen çok da yaşlı sayılmazsın. Ayrıca o kadın gibi manyak olduğunu da sanmıyorum."

"Hala kıskanıyorsun." Draco onun surat ifadesini fark ederek keyifle doğrulunca Harry hemen "Hayır." diye inkar etti. Yine de Draco'nun doğru söylediğini kendisi de biliyordu, gerçekten çok kıskanmıştı.

"Senin beni kimseden kıskanmana gerek yok." Draco Harry'nin belinden yavaşça onu kucağına çekince Harry ellerini onun omuzlarına yerleştirdi. Yüzünde oluşan hafif gülümseme bile Draco için bugünü daha da güzelleştirmeye yetiyordu. "Neden?"