𝐑𝐞𝐝𝐡𝐨𝐮𝐭 𝐓𝐨𝐰𝐧 | 𝐃𝐫𝐚𝐫𝐫𝐲

just for you to learn

[*] Smut Uyarısı

Harry uyandığında yüzüne vuran güneş ışıklarıyla gözlerini kıstı. Güneşe çıkmasını sağlayan yüzüğüne baktıktan sonra da bu duruma biraz daha alıştığını fark etti. Bir haftadır vampirdi ve her şey çok güzel gidiyordu, hepsi Draco sayesindeydi. Draco onun hiçbir insana zarar vermesine izin vermemişti.

Gözlerini hala uyuyan Draco'ya çevirdiğinde de gülümsedi. Sarı saçları yastığa dağılmış, dudakları hafifçe aralanmıştı. Üstü çıplak olduğundan üzerlerine vuran güneş ışığı bembeyaz teninin üzerinde parıldayarak Harry'e güzellikle alakalı bildiği her şeyi sunuyordu.

Harry onun saçlarını biraz yüzünden çekip Draco'nun yanağına hafif bir öpücük bıraktıktan sonra yavaşça onun yanından kalktı. Dolabından artık kimin olduğunu bildiği gömleği alıp giydikten sonra da mutfağa indi.

Büyük mutfak camından Harry'nin ektiği renkli renkli çiçekler gözüküyordu ve Harry her sabah hepsine hayranlıkla bakıyordu. Draco'nun hayranlıkla baktığı şey ise farklıydı, o uyanıp Harry'e bakmakla yetiniyordu. Başka bir şey görmesine gerek yoktu.

Bu sabah da aynısı olmuştu, Harry camın önüne oturmuş bir şekilde dışarıyı izliyorken Draco da merdivenlerden inip onu görerek gülümsedi. Harry de vampir olduğundan beri en ufak sesi bile duyduğu için onun geldiğini fark edip başını ona çevirdi. İkisi aynı anda gülümseyince de Draco onun yanına gelerek kollarını Harry'nin beline sardı.

"Günaydın." dediğinde de Harry başını onun omzuna yasladı. "Günaydın."

"Gömlek çok yakışmış." Draco Harry'nin saçlarına ufak öpücükler bırakmaya bir süreliğine ara verip fısıldadığında Harry başını kaldırıp onun yoğun sevgisini asla saklamayan gri gözlerine baktı. "Beğenmene çok sevindim."

Draco onun dudağına uzun bir öpücük bıraktıktan sonra "Çok beğendim." diye düzeltip buzdolabına doğru ilerleyince Harry onun arkasından bakıp gülümsedi. Sabahı bir anda çok daha fazla güzelleşmişti.

"Kan çok kalmamış, bugün gidip almam lazım." Draco dolaba baktıktan sonra konuştuğunda Harry dizlerini kendine çekip başını dizlerine yasladı. "Hep böyle olacak değil mi?" diye sorduğunda da Draco ona döndü. "Hep nasıl olacak?"

"Yani böyle oldukça ben hiçbir insana zarar vermeyeceğim değil mi?" Harry'nin sorusuyla Draco hafifçe gülümsedi. "Vermeyeceksin ama merak ediyorsun."

"Etmiyorum." Harry bunu inkar edip başını cama çevirdiğinde Draco'nun gülüşünü duyup "Komik değil!" diye çıkışarak ona döndü. "Merak etmiyorum dedim işte."

"Bu çok normal." Draco onun yanına geldikten sonra elini tutunca Harry anında eski tatlı bakışlarına geri döndü. Draco da onun haline gülümsedikten sonra "Vampirsin artık." dedi. "Tabii ki nasıl besleneceğini merak ediyorsun."

"Ben çok kötü bir vampirim." Harry üzgünce konuştuğunda Draco gülmemek için zor durduğu belli olan bir sesle "Hayır." deyip Harry'nin eline birkaç öpücük bıraktı. "Sen çok tatlı bir vampirsin."

Vampir olunca insanken yaşanan duyguları iki kat daha yoğun yaşamak zorunda kalınıyordu. Özellikle de ilk dönemlerde bu çok ağır basıyordu ve Harry hala buna alışmaya çalışıyordu. Aiden bu yüzden sürekli onu hamile kişilere benzetiyor, Harry'nin kendisine kızmasından da oldukça keyif alıyordu.