𝐑𝐞𝐝𝐡𝐨𝐮𝐭 𝐓𝐨𝐰𝐧 | 𝐃𝐫𝐚𝐫𝐫𝐲

new home

Harry gözlerini araladığında uzun zamandır hiç bu kadar güzel uyumadığını fark etti. Bu yüzden üzerindeki örtüye biraz daha sokuldu ve kulağına dolan kuş seslerine odaklandı.

Odanın kapısı açıldığında da örtüyü biraz indirip içeri giren sevgilisine baktı. Hayatının en güzel sabahı şüphesiz bu sabahtı.

"Günaydın." Draco elindeki tepsiyi komodinin üzerine bıraktıktan sonra hala uykulu duran Harry'nin alnına bir öpücük bıraktı. Harry de ona gülümsedi. "Günaydın. Bana kahvaltı mı hazırladın?"

"Evet. Sana bakacağımı söylemiştim unuttun mu?" Draco cevaplarken bir yandan da onun yanına geçip sırtını yatak başlığına yasladı. Harry de doğrularak onun gibi oturunca da kenardaki tepsiyi onun dizlerinin üzerine yerleştirdi. "Hepsini bitirmen lazım."

"Ama çok yapm-" Harry itiraz edecekken onun suratındaki ifadeyi fark edince başka şansı olmadığını anlayıp "Tamam." dedi. "Bitireceğim, teşekkür ederim."

Harry birazını (Draco'ya göre çoğunu) Draco ile de paylaşarak önündekileri bitirdikten sonra tepsiyi tekrardan kenara koyup Draco'ya döndü. Uzun zamandır aklında bir şeyler vardı, şimdi de konuşmak için tam sırasıymış gibi hissetmişti.

"Dinliyorum." Draco onun bakışlarından hemen anlayınca Harry gülümseyip ona biraz daha yaklaştı. Draco elini tutunca da baş parmağıyla onun elini okşadı. "Hemen anladığına göre uzatamayacağım maalesef."

Draco merakla onun yüzüne bakınca ise söyleyeceklerini aklında toparlamaya çalıştı. İstemsizce alt dudağını ısırdığını da Draco bir parmağıyla alt dudağını dişlerinden kurtardığında fark etti.

"Sadece heyecanlandığında böyle yapıyorsun."

"Öyle mi? Fark etmemiştim." Harry gergince mırıldanınca Draco onun çenesinden hafifçe kaldırarak kendisine bakmasını sağladı. Yüzünde istemsizce oluşan gülümseme Harry'nin gününü biraz daha aydınlatırken de "Harry," diye fısıldadı. "Bana ne soracaksın bilmiyorum ama sana asla olumsuz bir cevap vermem. Sakin olur musun?"

"Tamam." Harry derin bir nefes verdikten sonra "Ben Astoria'nın duygularını kapattırdığı günden beri düşünüyordum aslında." diye başladı. "Sen yanımda değilken hep eksik hissediyorum ve verdiğim söz yüzünden evlenemeyeceğimizi biliyorum. İnan bana buna bir çözüm bulmak için çok uğraşıyorum. Yine de düşündüm ki en azından şu an evlenemesek de birlikte yaşayabiliriz. Eğer istersen tabii, istemiyorsan hiç sorun değil."

"Gerçekten mi?" Draco mutlulukla sorunca Harry hafifçe başını sallayıp onayladı onu. Heyecandan gözlerini kaçırmış olsa da Draco "Benimle mi yaşamak istiyorsun?" diye sorarak emin olmaya çalışınca dayanamayıp ona baktı. "Evet, hem de çok istiyorum. Sen istiyor musun?"

"Sence bunu istememem mümkün mü?" Draco'nun konuşmasıyla Harry'nin rahat bir nefes vermesi bir oldu. Draco onun karnına başını yaslayıp uzanınca da gülümseyip elini onun saçına çıkarttı.

Draco'nun "Bu evde mi kalmak istiyorsun?" sorusuna da hemen "Hayır." yanıtını verdi. "Bu evde çok kötü şeyler oldu. Artık bu ev sadece bana salonda Astoria'nın ölüşünü ve benim içimde kötü bir ruh oluşunu hatırlatıyor. Bir de senin duygularının kapalı olduğu zamanı."

"O zaman hemen bugün ev bakarız." Draco onun boştaki eline öpücükler kondurup konuştuğunda Harry kıkırdayıp "Baksak da yerleşmemiz uzun sürer." dedi. "Ama bakabiliriz."

"Neden uzun sürsün? Emin ol o eve iki günde yerleşmemizi sağlayabilirim." Draco kendinden emin bir şekilde konuşunca Harry "İnsanları telkin edemezsin." deyince hemen "Edebilirim!" diye karşı çıktı. "Büyü işlerinden sen uzak duracaksın diye anlaştık. Ben vampirliğime dair hiçbir şeyden uzak durmayacağım."