Supremo Got Me Pregnant (Mafioso Series #1)

Kabanata 26

[ Freyja ]

Marahan akong nilapag ni Aleia sa may ibabaw ng kama ko. Nagpameywang siya sa harap ko. Hindi na ako nagulat ng marahas na simarado ang pinto pero si Aleia ay napatalon sa gulat.

Nilingon niya si Stefan nang nakakunot ang noo, "Ba't ka ba galit na galit? Competitive yarn?" pabirong tanong ni Aleia sa asawa niya na inismiran lang siya.

Pinigilan ko ang sarili ko na tumawa. Gan'to nalang lagi sila tuwing nagkikita, hindi mo nga mapagkakamalang asawa kung tititigan. But I can't deny the chemistry between then, they weirdly fit each other.

"She sneaked out to see boss." nanlaki ang mata ni Aleia habang nakatingin sa 'kin. Ngumuso ako at nag-iwas nalang ng tingin.

Hindi na ako makapaghintay eh, nauubos na ang pasenya ko. My curiosity is eating me up already!

"Nako, ikaw ha! Baliw na baliw ka na kay Boss Luke!" nanlaki ang mata ko at agad na dineny iyon.

"Ano?! Hindi kaya!" deny ko pero tinawanan lang niya ako habang ngumisi lang si Stefan. Lumobo ang pisngi ko.

"'Pag nalaman 'to ni Boss baka tumalon iyon sa sobrang saya!" tatawa-tawang sabi ni Aleia. Inirapan ko lang siya.

Binigay sa 'kin ni Stefan yung tray kung nasa'n ang pagkain ko. Walang imik akong sumbo ng kanin at ulam. Bigla kong naalala ang mga bodyguards kanina.

Mukha silang puyat na puyat.

Napanguso ako habang ngumunguya. Habang siguro ako tulog na tulog tuwing gabi ay gising na gising naman sila para bantayan ako ng maigi.

Binilisan ko ang pagkain ko. Gusto ko ng gumaling agad. I don't want to be a inconvenience to anyone anymore. I want to see him again.

"Uhm... Stefan, sana naman ay huwag mong pagalitan ang mga bodyguards. Ako naman kasi talaga ang may kasalanan," sabi ko kay Stefan kahit kinakabahan talaga ako.

"Tsk." sagot niya lang sa 'kin kaya mas lalo akong kinabahan. Nako, pa'no ko kaya siya makokombinsi na huwag pagalitan ang mga guards!?

"Psst, that means 'okay' for him. 'Wag ka na mag-worry" bulong sa 'kin ni Aleia at nag-thumbs up pa sa 'kin. Pagtapos ay nilapitan niya si Stefan bago tinulak palabas.

"Do'n ka na muna. Girls time muna." ani Ale at sinarado na ang pintuan. Umupo at nag-indian seat siya katapat ko sa ibabaw ng kama.

"Alam mo ba kung bakit gano'n nalang ka-protective sa'yo si Stefan?" nakangiti siya pero iba naman ang sinasabi ng mga mata niya.

"Kasi dala ko ang magiging anak ng boss niyo?" patanong kong sagot. Ngumiti ulit si Aleia.

"Mmm... siguro pero hindi iyon eh." kumunot ang noo ko sa naging sagot niya.

"Bakit naman, kung gano'n?" sabi ko at mas umusog pa palapit sakanya. Humiga siya at tumitig sa kisame.

Pinanood ko lang ang bawat gagawin niya. It looks like something's off with her right now.

"We've been married for years, and I tried to divorce him, but he refused to sign the divorce papers." tumaas ang kilay ko at mas nakinig pa sa kwento niya.

"I've truly love him. Still was, will still and always will love him. Sa bawat na araw na lumipas habang magkasama kami ay mas lalo pang lumalalim ang nararamdaman ko sa kanya."

"But why did you try to divorce him?" I asked. Tinignan niya ako saglit bago binalik ang tingin sa kisame.

My heart skipped a beat when I heard what she said, "We had a child."

They HAD.

"W-What happened?" nag-aalala kong tanong.

Nalungkot din ako nang magsimula siyang umiyak. I didn't but I just caressed her back carefully.

"You saw what our job is like, right? I had a miscarriage while I was on a mission. Pinayagan ako ni Boss Luke na tumigil muna dahil buntis nga ako pero, mapilit talaga ako eh. I've tried... I've tried protecting our baby, but it wasn't enough.

"And when I broke the news to him, I thought he would be angry at me, but instead, he pulled me close to him and said things I heard for the first time. It was all my fault, that's why I tried to divorce him. To spare my guilt, to run away from the pain," suminghot siya at ramdam ko din ang pagtulo ng luha ko.

Hinaplos ko ang aking tiyan. Hindi ko alam kung anong gagawin ko 'pag nawala din ang baby ko sa 'kin. Baka mabaliw na ako.

" 'It's alright, baby. You've done a great job. You've been a strong momma. I love you, baby. Don't cry anymore, it's alright. Everything's gonna be alright. Our baby's in a beautiful place now. Our angel, please guide your mom. I'm sorry if I'm not able to protect you.' " she stopped and shed her tears, "Those were the words he said to me. And can you believe it? The mafia boss's descendant was crying for me. Shit, how could I hurt someone like him right?" niyakap ko siya ng mahigpit at sabay kaming umiyak.

And even though... even though I don't know them that much, I knew. I knew that these people have gone through the worst of the worst.

"It's alright. Stefan's right, you've done a great job protecting your baby. No more regrets now, embrace yourself. All of your flaws, enjoy life. You only live once."

And we laugh together. I'm relieved. I'm relieved to see that she's now moving on and stopped regretting. As for the other one...

Napatingin ako sa pintuan at napapikit. I hoped he now understood that he have also done a great job on concealing the pain, sorrows and regrets he had.

Even though he doesn't show it, alam kong sa kanilang dalawa, siya ang lubos na nagsisisi. Na hindi niya man lang nahagkan ang anak niya kahit isang beses man lang. Na hindi niya nagiligtas ang anak nila.

To be continued...

interact with me on my social media's ˟̑ෆ.₊̣̇

∞ facebook: Ayisha Loyogoy
∞ instagram: ais.hyl
∞ twitter: Kadynceleste

--๑•̀ᴗ•̀) ̫ enjoy reading🍒 ─꒱ ❏. . . . . . ⸼۰ ۪۪۫۫ ❬"=