Supremo Got Me Pregnant (Mafioso Series #1)

Chapter 44

"You can just drop me off here," I said with a hoarse voice, I almost sounded like I was pleading.

The thumping on my chest is so loud that it's deafening. Sa bawat segundong lumilipas habang katabi ko siya ay parang hindi na ako makahinga.

Sumisikip ang dibdib ko habang bumabalik sa 'kin ang nakaraan.

"What'd you mean? Really? Sobrang dilim ng daan tapos you want me to drop you off here?" he replied, the tone of his voice getting rough.

"Kaya ko naman nang lakarin mula rito, malapit na yung bahay nung kaibigan ko dito." plus, I'm afraid you'll find out about our son. Pero siyempre, kinagat ko na agad ang labi ko bago ko pa makompleto ang gusto kong sabihin.

He looked at me for a second before fixing his eyes on the road again. Natahimik ako sa silent treatment niya.

Nag-dalawang isip pa ako bago magsalita, "Dito nalang talaga, kaya ko naman sarili ko." palakas nang palakas ang kabog sa 'king dibdib nang sumisilip na ang condominium complex ni Nat.

Pero hindi pa din nagpatinag si Luke kaya mas pinili ko nalang na tumahimik. Baka isipin niya pa ay nagpapa-bebe ako.

Hindi ako magkanda-ugaga nang sa wakas ay tumigil na ang sasakyan niya sa may parking lot ng condo.

"Maraming salamat, utang ko sa'yo ang gabing 'to." yumuko at nginitian ko siya ng bahagya bago ko sana bubuksanang pinto sa gilid kung hindi niya lang ako hinawakan sa braso.

"You really don't wanna come over at my house?" mas malamig pa sa gabi ang boses niya pero nang lumingon ako sakanya at nagtama ang aming mga mata ay kitang-kita ko sa mga niya ang pagsusumamo.

Nanlambot man ang puso ko ay inalis ko pa rin ang pagkakahawak niya sa 'king braso.

Malungkot ko siya ngitian, "Sorry pero may... kailangan pa akong gawain. Tapos pareho pa tayong pagod kaya mas nakakabuting umuwi ka nalang at magpahinga." pagra-rason ko sakanya bago ako tuluyang bumaba ng sasakyan.

Pero bumaba din siya. He clicked the alarm of his car before standing beside me.

"Good point there. I'm dead beat so why not let me spend the night." he smirked, it was not a question but a statement.

Which only means he's already made up his mind. It also means makikita niya ang anak namin! Na hindi ko mapapayagang mangyari.

"No! 'Di pwede!" sigaw ko sakanya habang nanlalaki ang aking mga mata. Nagulat anman siya sa nging reaksyon ko pero nagkibit-balikat din siya pagkatapos.

"Why'd you over react? It's not like I'm gonna do something to you. Or maybe yes if you'd ask me to." pilyo ulit niya akong nginitian bago unti-unting nilapit ang mukha sa 'kin. Ngunit mabilis ko siyang tinulak palayo bago tumalikod at naglakad pabalik sa sasakyan niya.

Nang bubuksan ko na ang pinto ay naka-lock pa rin iyon kaya kunot-noo ko siyang nilingon, "Ano pa bang hinihintay mo? Pasko? Buksan mo na at nang makapag-pahinga na tayong pareho." I commanded but he just stood there flabbergasted.

"You being serious?" he asked with his jaw almost dropping. Inirapan ko lang siya dahil nauurat na talaga ako sakanya.

"Paulit-ulit? Magbabago na isip ko sa sobrang tagal mo!" inis kong sagot sakanya kaya agad niya binuksan ang kotse.

Tahimik lang kami habang nasa loob ng sasakyan. Nakapatong akong siko ko sa pintuan habang nakatanaw sa labas ng bintana sa 'king tabi habang si Supremo naman ay tahimik lang na nagda-drive. Both of his eyes focused solely on the road and as the time passes by, the more the silence is deafening. Kaya naman umayos ako ng upo at inabot ang stereo pero bago ko 'yon buksan ay nilingon ko muna si Luke.

"Uhm.... pwede ba?" tanong ko habang nakatingin sa mukha niya. Nagulat ako nang lingunin niya ako at nagtama ang aming mga mata. His stare was so intense that I averted my gaze and faked a cough, "O-Okay lang naman kung hindi." I added but he just chuckled.

I could see at my peripheral view that he focused his eyes on the road again.

"You can do anything you please." he replied in a gentle voice.

I nodded slowly before reaching for the stereo again, "Okay. Buksan ko na ha?" tanong ko ulit at bahagya siyang nilingon. Tumango ulit siya kaya naman pinindot ko na ang stereo.

Nang magsimulang mag-play ang music ay bumalik ako sa pagkakasandal sa pintuan. Tinanaw ko ulit ang mga nadadaanan namin na sasakyan. At nang napadaan kami sa isang tulay ay natanaw ko ang nagliliwanag at bilog na bilog na buwan. Napaganda no'n na napanganga nalang ako.

["Now for our next song that is requested by Bogart Cruz, Pagsamo by Arthur Nery. Pasok!"]

(Now Playing: Pagsamo by Arthur Nery)

Kung bibitaw nang mahinahon
Ako ba'y lulubayan ng ating
Mga kahapon na 'di na kayang
Ayusin ng lambing

Mga pangako ba'y sapat na
Upang muli tayong ipagtagpo ng hinaharap
Ba't pa ipapaalala 'di rin naman panghahawakan
Ba't pa ipipilit kung 'di naman tayo ang

Para sa isa't-isa ooh
'Di ba sinta tayong dalawa lang noon
Para sa isa't-isa oh hohh
Ba't 'di sumang-ayon sa 'tin ang panahon-

Kusang gumalaw ang aking mga kamay at pinihit ang stereo para patayin dahil ramdam ko ang pag-ngisi ng aking katabi pati na din ang pagsipol niya. Napalingon siya sa 'kin nang may naka-kunot na noo ngunit nakangising labi.

"Why'd you turn it off? I loved the music that was playing," he said with a rapsy and teasing tone.

"Gusto ko lang. Magdrive ka nalang at nang makarating na tayo sa condo mo. Parehas pa naman tayong pagod," ang sinabi ko pero nang makarating kami sa loob ng condo niya ay kaagad niya akong hinagkan sa labi na parang lion.

His kisses were violent, rough and forceful. I didn't accept his kisses that he bit my lips and carried me like a kid. Nagulat ako sa ginawa niya kaya mabilis kong tinakpan ang labi niya gamit ang kamay ko.

"Teka lang, Luke! Pagod na ako!" iritable kong suway sakanya habang naglalakad siya papunta sa isa sa mga kwarto.

"Shh... Do you know how angry I was when you left me all alone?" he asked coldly while putting me down gently on the bed.

"Huh? Pero ang sabi mo-" pinutol niya ang aking pagsasalita at muli ay hinalikan ako ng dahas sa labi.

Hindi ako gumagalaw at nakatitig lang sa nakapikit niyang mga mata. Napatili ako nang bigla niya warakin ang suot ko, "Teka lang, Luke. Mag-usap muna tayo!" I tried stopping him but he forced himself inside of me that I could just shriek in pain.

"I'm still angry at you for leaving me, Frey. And I don't think I could ever forgive you."

It wasn't making love. It was rough and painful and disappointing and violent. But it wasn't rape, I gave him the permission to use my body as something to put out his anger on.

He was angry, at me.