Supremo Got Me Pregnant (Mafioso Series #1)

Kabanata 8

Unedited. Raw.

Freyja.

"F*ck it! Kung hindi ka lang talaga buntis sa anak ni Kuya, matagal na kitang pinatay!" daing niya at tinutok ulit ang baril sa sentido ko.

Tsaka ko lang ulit naalala na buntis nga pala ako. Napapikit ako. Dapat pala hindi ko siya sinagot, baka matuluyan pa ako.

"Tsh, stay here and don't move. Don't worry I won't hurt you or your child. I'm just gonna use you to make a deal with my brother and kill him so don't you dare make a move or else I'm gonna kill you."

Kinabahan ako sa sinabi niya at napalunok. Iniikot ko ang paningin sa paligid. Kailangan kong makatakas. I don't want to die, duh.

Napatigil ako sa paggalaw ng nay pumasok sa pintuan. Dalawang armadong lalaki at parang mga hoodlum. Anak ng, wala akong panama dito.

Dalawang araw ang lumipas at dalawang araw rin akong natutulog ng nakaupo. Buti nalang at hindi nila ako ginugutom. Marami pa nga ang dinadala nilang pagkain. Buti at naisip nilang butnis ako't kung 'di nila ako papakainin, mapapatay ko sila.

Gaya ng ginagawa ko sa dalawang lumipas na raw, sinubukas ko ulit putulin ang makapal na lubid gamit ang kapiraso ng basag na salamin.

Napabuga ako ng hangin. Hindi sapat iyon. Napudpod na nga ata sa sobrang kapal ng lubig na nakatali sa kamay ko. Napanguso ako at napaayos ng upo ng pumasok ang asungot.

"Kunin niyo 'yan at ilipat sa kwartong nakahanda. Dahan dahanin niyo at huwag niyong hayaang makawala." utos niya at sumandal sa pintuan habang pinapanood ang ginagawa ng nga hoodlums niya.

Napangiwi ako ng makita ang mga gasgas sa pulsuhan ko. Mukha akong naglaslas, sobrang higpit ba naman ng pagkakatali eh.

Mahigpit ang hawak nilang lima sakin pero dahan-dahan ang paglakad namin dahil ang sakit ng paa ko. Wala pa akong suot na sapatos.

"Stop." sabi ng asungot na nakasunod samin na ginawa ng mga hoodlums na 'to.

Bigla siyang sumulpot sa harap ko na may dalang tsinelas. Inangat niya ang isa kog paa at sinuot ang dalang tsinela do'n. Gano'n din ang ginawa niya sa isa pa. Nagulat ako dahil do'n dahil sa dalawang araw na pananatili ko rito ay malupit siya.

"Tsh, pasalamat ka't mukha kang kaawa-awang anghel." dinig kong bulong niya.

Sinipa ko ang tuhod niya kaya agad siyang napatayo. Pinasok niya ang dalawang kamay niya sa bulsa ng suot na jacket bago ako nginisian.

Tinarayan ko lang siya at inirapan. Akala mo kung sinong gwapo.

"Ipasok niyo na yan." ipansok ako ng mgs hoodlums sa isang kwarto na puro puti.

Dalawang kutso lang ang naroon sa gilid at wala pang frame. Wow, ang tatalino.

"Pa'no kung naiihi ako?!" inis kong tanong kay Lukashenko habang nakahawak sa di-rehas na pinto. Parang ito ang sinasabi ni Mama dati, hindi ko akalain mapupunta ako sa ganitong sitwasyon.

Ang manghimas ng rehas.

"Then pee on your pants." nakangisi niyang sagot.

Inilabas ko ang kamay ko sa pagitas ng mga malamig na bakal at pilit na inabot ang mukha niya para kalmutin pero agad siyang nakalayo. Nanginginig ako at ano mang oras ay gusto ko ng sumabog. Napapadyak nalang ako sa inis at naglakad papunta sa kutson para mahiga. Magiipon nalang ako ng enerhiya para makatakas dito.

"Goodgirl." dinig kong sabi pa niya bago ako nakarinig ng mga hakbang palayo. Napanguso nalang ako at napatingin sa tsinelas na binigay niya sakin.

Ano ba talagang plano mo, Lukashenko Santiago?

Nagising ako sa isang mahalimuyak na amoy na tinatawag ako.

Parang amoy bacon at hotdog at tocino?

Dinilat ko ang mata at napatingin sa gilid ko. May nakalagay ng tray doon. May gabundok na fried rice, tocino, hotdog, at bacon. Napalunok ako at parang natakam agad na kumain, mayro'n pang nakahandang orange juice. Parang bibitayin na ata ako.

Susubo na sana ako ng tocino at fried rice nang maramdamang may nakatitig sakin. Napatingin ako sa pintong selda na 'to at nakita si Lukashenko na nakatingin sakin. Inirapan ko siya at sinubo agad ang tocino't fried rice.

"Enjoy." hindi ko narinig ang binulong niya sa hangin pero hindi ko na iyon pinansin. Bahala siya diyan.

Nang matapos akong kumain, tumayo lang ako at umikot sa buong kwarto na 'to. Nagiisip ng paraan para makatakas. Walang bintana o kung ano mang lagusan dito para makalabas at kung meron man, sana malaki dahil baka maipit ang tiyan ko. I'm already three months pregnant. Napangiti ako at marahang hinaplos ang tiyan ko. I need to survive but here I am speaking like it's my last day on earth.

Patuloy lang ang pagpatak ng luha ko habang dinadama ang pagtibok ng puso sa aking tiyan. Suminghot ako at pinunasan ang luha. And suddenly I felt like throwing up. Damn morning sickness, bakit ngayon pa kung kailan tapos na akong kumain!?

Kinalampag ko ang bakal na pinto habang nakatakip ang isang kamay sa bibig. Agad na lumapit ang isang hoodlum at mukhang naintindihan ang sitwasyon.

Dinala niya ako sa isang bukidan at doon pinasuka. I guess today is my lucky day. I dashed away from him, not looking back. Nadinig ko ang pagsigaw niya sa mga kasama pero guli na dahil nasa main road na ako pero anak ng tipaklong dahil walang sasakyan na dumadaan. I supported my belly while looking back. Papalapit na sakin ang mga hoodlums. Patay! Anak ka ng teteng!

Napasigaw ako sa tuwa ng makita ang papadating na itim sa sports car. This is my lucky day, maybe I can ask the driver to sped up as soon as got in.

Pinara ko iyon at agad na sumakay sa loob. Nag-seatbelt agad ako. "Kuya, bilisan mo-" napatigil ako ng makita kung sino ang nasa driver's seat. Lukashenko.

Binabawi ko na, hindi ko lucky day ngayon! Jusko!

"Think you can escape that easily? Na-ah." At tinakpan ang ilong ko ng isang panyo. Huli na ang lahat at hindi na ako nakapanlaban.

To be continued...

Add me on Facebook:

@Ayisha Loyogoy