صدای لخ لخ دمپایی رو فرشی های گشادش تنها چیزی بود که سکوت سنگین سوییت رو ساعت سه نصف شب میشکست...
خوابش میومد و تنها چیزی که اون لحظه اونو از تخت گرم و نرمش جدا کرده بود پرکاری ازار دهنده ی مثانه ش بود...
چند قدمی به در چوبی توالت مونده بود که تنه ی محکمی اونو به دیوار کنارش کوبوند...
_وات د فاک...
چرخید تا پس گردنی محکمی نثار مزاحم لعنتی بکنه که جهیون رو دید
+ببخشید هیونگ... فقط میخواستم از دسشویی استفاده کنم...
_و به چه دلیل فاکی فک کردی میذارم زودتر از من بری اون تو؟
البته... تیونگ خوابالو چندین درجه بد اخلاق تر از حالت عادی و در عین حال کیوت تر بود...
+کار من ضروریه
تیونگ پوکر به جهیونی ک هاله ی صورتی روی گونه هاش توی تاریکی به سختی قابل مشاهده بود زل زد
_منم نمیخام برم اونجا سیزده بدر!
تیونگ تنه ای به جه زد و سمت دسشویی رفت
صدای جهیون بالا رفت
+لی تیونگ!
تیونگ با تعجب توام با عصبانیت سمت جهیون چرخید و رو به روش ایستاد... اون داد کشیده بود؟!
_تو چه مرگته جانگ جهیون ؟!!
وقتی بیشتر دقت کرد جریان برق از سرش گذشت... خوابش کاملا پریده بود
با لکنت گفت_ت... تو...
جهیون با عصبانیت و همون صدای نسبتا بلند جواب داد
+اره...قشنگ نگاه کن... من بیچاره اینجا دارم از شق درد میمیرم اونوقت تو سر شاشیدنت لجبازی میکنی
تیونگ پوزخند کوچیکی زد_چیشده جانگ جهیون... تازگیا خیلی تو خواب سیخ میکنی!
+از خودت بپرس ک تو خواب بم میدی ولی بیداری نه!
تیونگ شوکه شد...گونه های استخونیش قرمز شدن و تند شدن جریان خون توی بدنش رو حس کرد...
جهیون عصبی و مستاصل پسرک شوکه رو کنار زد و سمت دسشویی رفت...
قدمی تا در باقی مونده بود که یقه تیشرتش از پشت کشیده شد و چند قدمی به عقب برگشت...
_اگه تقصیر خودمه حق نداری تو دسشویی حلش کنی...
+ولم کن ته...جهیون بخاطر این بحث تا حدودی دلخور بود
یقه ش رو از چنگ ته بیرون کشید و قصد کرد به اتاقش برگرده...
اما تیونگ کوتاه نمیومد
اون ظریف بود اما قوی!
بازوی جهیون رو گرفت و با شدت به عقب کشید...
گیر کردن پای جه به پایه ی مبل کافی بود تا تعادلش رو از دست بده و روی کاناپه وسط پذیرایی پرت شه...
YOU ARE READING
𝐃𝐨𝐧'𝐭 𝐜𝐚𝐥𝐥 𝐦𝐞 𝐡𝐲𝐮𝐧𝐠 ✥ 𝐣𝐚𝐞𝐲𝐨𝐧𝐠-𝐜𝐨𝐦𝐩𝐥𝐞𝐭𝐞
Romance➷couple: jaeyong, johnten ➷genre: romance , slice of life ➷summary: اون همیشه مجبور بود تظاهر کنه چیزی جز هیونگ نیست ولی... به خودش که نمیتونست دروغ بگه هیچوقت جهیون رو به چشم یه دونسنگ ندید!