PİRAYE

Vazgeçmedim

-Beni bırakma şiir yüreklim

Kadın'ın gözlerinden bir damla yaş firar etti.
Bir damla göz yaşı özgürlüğünü ispat etmişdi.
Şehir sanki sessizlik adına yemin etmişdi.
Çıt dahi çıkmıyordu.
Sokak lambalarının yaydığı ışık genç adam'ın yüzüne düşüyordu.
Belki hayat'ı kararacakdı ama yüzü aydınlıklar içerisindeydi. Nasıl bir tezatlık?
Karanlık gecede tek renk akan kan'ın kırmızısıydı.
Piraye demez miydi sevdiğine 'Nereye gidiyorsun? '
Diye, demez miydi? 'Beni sensizliğe mahkum bırakıp nasıl gidiyorsun? 'Diye sormaz mıydı?

Sokak ortasında bir Akif kalmış idi bir de ardında bırakdığı onsuzluk...

Yaşlı adam'ın yüzünü hüzün kaplamış idi.
Elini sakallarının arasından geçirdi sonra eli karnına 
Gitti. Karşısında ki doktorun yüzüne baktı.

-Burada ki geçiyor da, dedi.

Elini kalbinin üzerine götürdü.

-Burada ki geçmiyor, dedi.

Belçim dolan gözlerini yaşlı adam'ın gözlerinden kaçırdı. Güçsüz tarafının keşfedilmesini istemiyordu.

Yaşlı adam başını yatağın başlığı'na dayadı.

-Akif'i işinden evi'ne dönen bir adam buldu.
Arabası ile hastane'ye götürdü.
Cebinden çıkan kimlik ile ailesine ulaştılar.

Belçin aklına takılan bir soruyu daha fazla dayanamayarak yaşlı adam'a sordu.

-Ahmed amca neden akif'i bir başkasıymış gibi anlatıyorsun

Adam'ın dudaklarında acı bir tebessüm oluşdu.

-O piraye'nin Akif'i idi. Ben... ben bir sefilim
Ben Akif olamam, olamam...

Yaşlı adam derin bir nefes alarak devam etti.

Genç kız salonda pencere'nin yanında ki tekli koltuğa oturmuş çeyizi için iğne oyası yapıyordu.
Yüreğinde tarifi imkansız bir mutluluk vardı.
Çimen yeşili gözleri adeta parıldıyordu.
İğneyi eline batırınca dudaklarından küçük bir inilti firar etti.

-Ahh

Annesi endişeli gözler ile biricik kızına baktı.

-Kızım ne oldu?

-Elime iğne battı

-Daha dikkatli ol

-Tamam

Genç kız elinde ki yazma'yı kan damlamasın diye kenarı bırakdı. Elinden bir damla kan akmışdı.

Babası korku dolu gözler ile salona girdi.
Piraye endişe ile ayağı fırladı.

-Baba ne oldu?

-Akif... akif bıçaklanmış

Genç kızın yüreğine ateş düşmüşdü.
Bu öyle bir ateşdi ki onu küle çevirene kadar vazgeçmeyecekdi.
Piraye akif'ine yetişdi.
Ameliyattan çıkmışdı ama uyanmayabilirdi.
Piraye gece'yi yoğun bakımın önünde geçirdi.
'Beni bırakma sevgili' diyordu.
'Beni bırakma'

Şiir yürekli sevdiği savaş verirken piraye'nin gözüne uyku girmemişdi. Tüm gece dua etmişdi.
Pişmandı da. Her şeye olacak dediği için pişmandı.
İnşAllah'a dilinde yer vermediği için çok pişmandı.
Gözlerine daha fazla bakmadığı için'de pişmandı.
Sabaha doğru göz pınarları kurumuşdu artık istese'de ağlayamıyordu.

Sonra doktorun sesini duydu.

-Hasta uyandı, diye.

Vazgeçmemişdi.
Yaşamdan,
Hayallerinden,
Yarınlardan,
En çok da pirayesinden vazgeçmemişdi.

Doktor izin verdi'de piraye arifinin yanına vardı.
Sevdiğinin bedenine kablolar bağlamışlardı.
Koca adam yıkılmışdı.
Piraye şiir yürekli yari'nin elini elleri arasına aldı.
Dudaklarına götürerek öptü.
Şiir söyleme sırası Piraye'ye geçmişdi.

DÜŞ KIRIĞIM

Güz pınarım'da yeşeren
Bir zarif çiçektin sen
Bakmaya doyamadığım,
Sevmeye kıyamadığım,
Göz yaşın'da boğulduğum
Varlığına kanıt veremeyeceğim
Yarınımın
En güzel düşüydün sen
Dünüm, batan güneşin
Denize vuran yansımasıydın
Soluğun'da ölürüm sandığım
Ölümü yanlış kollar'da bildiğim
Kış güneşim
En büyük hayal kırıklığım
Yarımdan yaram olan
Düş kırığım

Piraye şiir yürekli adam'ın elini dudaklarına götürerek tekrar öptü.
'Gidecekdin, yarımdan yaram olacakdın söyler misin düş kırığım bensiz nasıl gidecekdin? '
Piraye'nin gözlerinden avucun'da tuttuğu ele bir damla göz yaş aktı.
Akif zor hareket ettiği dudaklarını araladı.
'Vazgeçmedim piraye'm vazgeçmedim'

Vuslat yakındı...

Ne düşünüyorsunuz?

Satır arası yorumları sevdiğimi biliyorsunuz

Kendinize çok iyi bakın