PİRAYE

Dermansız

Belçin'in gözünden bir damla yaş aktı.
Yaşlı adamdan saklayarak göz yaşını sildi.

-doktor kızım şimdi öğrendin, ben evlat katiliyim

-sizin suçunuz değildi

-Benim suçumdu

Yaşlı adamın sesi gür çıkmışdı.

-Sonra ne oldu?

-Piraye evlat katil'i bir adama daha fazla dayanamadı. Önce güven gitti sonra sevgi.

Yaşlı adam konuşmak için sırtını dikleştirdi.

DERMANSIZ

Yaşanmışlıkları hiçe sayarcasına
Yaşıyorsun ya bu hayatı
Işde oldu bir şeyler
Mesela ben;
Önce ben değişdim
İçimde bir seyler kırıldı
Önce güven gitti
Sonra ise sevgi
Gülüslerimin yerini
Sessiz bakışlar aldı
Konuşmaya mecalim yok
Ömrümü gözlerimden okusan
Olmaz mı?

Belçin hayran bakışlar ile yaşlı adam bakıyordu.

-çok güzel bir şiir

-hissederek yazıp da hissederek okuyunca sen gör güzelliğini. Bu şiiri Mihribanımın gidişinden sonra Piraye'ye yazdım ama eline hiç bir zaman ulaşmadı

Belçin aklına gelen şeyle lafa atıldı.

-Ahmed bey

-sor Meraklı doktor

-Piraye hayatta mı?

Yaşlı adam yatağın üstünde ki battaniyede sabitlediği bakışlarını Belçin'in yeşillerine çevirdi.

-Evet

Belçin heyecan ile ayağa kalktı.

-Onu bulacağım

-Yapma

-Neden? Artık kavuşmalısınız

-Ben Piraye'nin Akif'i değilim. Onun Akifi öldü.
Piraye sevdiğini yaşarken gömdü birde ölümümle mi canını yakayım?

-Canı yanacağına göfe hala seviyor.
Evladı'nın acısı ile sizi bıraktı.
Sevgisizlikden değil. İzin verin onu bulayım bulayım da asıl vuslat'a şimdi varın

Yaşlı adam başını eğdi.

-Tamam

Belçin gülumsemeye başladı.

-Teşekkür ederim peki ona ait bir şey var mı?
Bir adres, bir eşya yani herhangi bir bilgi

-Kutu var

-Pirayenin anıları hapsettiği kutu mu?

-Evet

-Nerede?

-Evimde ama onu sana geyirebilecek hiç kimsem yok

-istanbl içinde mi? ,dedi umutla.

-Eskişehir odun pazarında

-Tamam bir yolunu bulup o kutuyu alacağım