PİRAYE

Evlat katili

Akif çimen gözlü yari'nin başına bir buse bıraktı.

-Aç o güzel gözlerini beni sensizlik ile tanıştırma

Elini Piraye'nin karnına koydu.

-Mihriban... kızım anneni bırakma olur mu?

Araba çok geçmeden hastane'ye ulaşmışdı ama bu süre Akif'e bir ömur gibi gelmişdi.
Pirayesini kucağına alarak arabadan indirdi.

-Yardım edin karım ölüyor, bebeğim ölüyor

Doktor ve hemşireler hastanenin içinde haykıran adam'a yetiştiler.

Piraye getirilen sedye'nin üzerine konuldu.
Akif doktor'a baktı.

-Yedi aylık hamile yalvarırım size bebeğimi'de annesinide kurtarın

Piraye amelyathaneye alınırken Akif kapı'da kaldı.
Yüreği içeri'de kalmışdı.

'Ömrüm gitme'

'Yarim gitme'

'Diğer yarım gitme'

Akif zor da olsa ayağa kalkarak hastanenin telefonundan ailelere haber verdi.
Onların da yüreğine ağır gelecekti
Akif amelyathane'nin kapına giderek oracığa oturdu. Sanki rahat bir yere otursa piraye'nin acısına ihanet olacakmış gibi geliyordu.
Yarım saat geçmişdi ki akif ve piraye'nin ailesi geldi.

Piraye'nin anne ve babası akif'e sinirliydiler.
Piraye'nin babası öfkeyle akifin yakasına yapıştı.

-Senin yüzünden kızım orada can çekişiyor, dedi.
Eli ile amelyathameyi gösteriyordu.

-Baba vur vur da ızdırabım azalsın

Akif'in çaresizliği yaşlı adam'ı sakinleştirdi.
Adam damadı'nın yakasını bıralmışdı ki içerden doktor çıktı.

-Eşim, eşim nasıl?

-çok fazla hırpalanmış. Bebek tehlikede bebeği almalıyız almazsak anne'nin tehlikeye girer ama bebeği şimdi alırsak yaşamayabilir.
Anne mi bebek mi?

Bu nasıl bir soruydu?
Akif Pirayesiz yaşayamazdı.
Piraye ise Mihribansız yaşayamazdı.
Akif yere eğdiği başını kaldırdı.

-Anneyi kurtarın

Bencillik yaptı.
Yaptığı bencilliğin sonuçları ağır olacakdı.
İki saatlik opeasyonun sonunda içerden küvezde yatan çılız bir bebek çıktı.
O kadar güçsüzdü ki dayanamazdı.

Akif götürülen bebeğe hiç bakmıyordu.
Hemşire'nin kolundan tuttu.

-Karım ne zaman çıkacak

-Bilgi veremem birazdan doktor bey çıkacak o size gerekli bilgiyi verecektir

Ne olurdu söyleseydi ?
Piraye yaşıyor, Akifini bırakmadı deseydi.
Kısa süre sonra piraye'de çıkarıldı.
Çimen gözleri kapalıydı.
Piraye normal oda'ya alınırken Akif'de dahil herkes ardından gitti.

Şiir yürekli yarini bırakmamışdı kızını öğrenince ne yapacakdı.

Henüz Piraye uyanamamışken Hemşire oda'ya geldi.

-Bebeğin babası kim?

-Benim, dedi Akif.

Herkes hemşire'nin söyleyeceği sözlere odaklanmışdı.

-Bebeğiniz yaşam mücadelesini kaybetti.

-Mihriban

Bunu söyleyen Piraye'den başkası değildi.
Elini umutla karnının üzerinde gezdirdi.
Bebeğini almışlardı
Hemşire doğru söylüyordu.

-Bebeğimi verin

Piraye ayağa kalkmaya çalışıyordu.
Akif Piraye'nin kolundan tutarak onu durdurmaya çalışdı.

-Piraye yatmalısın yoksa dikişlerin patlayacak

Piraye Akif'i itti.

-Dokunma bana. Hepsi senin yüzünden

Genç kadın'ın çimen gözlerinde Öfke vardı.
En büyük darbeyi sevdiği adamdan almışdı.
Piraye hemşireye bakarak;

-Beni bebeğime götür, dedi.

'Annesini bırakmaz yavrum. Kucağıma alırsam beni bırakmaz ' diye geçirdi içinden.

Piraye hemşire'nin koluna girerek odadan ayrıldı.
Hemşire onu küvezlerin olduğu odaya değil de morga götürüyordu.
Piraye yaşlı gözlerini hemşireye çevirdi.

-Bebeklerin olduğu yeri geçtik, dedi son bir umutla.

-...

Hemşire morgun önüne gelince kapıyı açtı.

Bir bölmeyi açarak küçük bir kefene sarılı el kadar bebeği Piraye'ye uzattı.

Piraye başını eğdi.
Gözleri dolu dolu meleğini kucağına aldı.

-Kucağıma alınca gitmeyecektin Annem gitme

Annem derken ciğeri gidiyordu.

El kadar bebeği bağrına bastı.
Göz yaşları kefene damlıyordu.

-Mihriban kızım annen sensiz dünyayı neylesin

Piraye'nin sözleri hemşireyi de etkilemişdi.
Kelimeleri kendi ağzından çıkıp yine kendi yüreğini deliyordu.

Piraye kefenin baş kısmını aralayarak bebeğinin güzel yüzüne baktı.
Mihriban Piraye'nin kopyasıydı.
Başında az olan saçlar pirayenin ki gibi kömür karasıydı.
Piraye ay yüzlü mihribanının yüzüne eğilerek alnina bir öpücük bıraktı.
Dudakları bebeğin alnından ayrılmıyordu.
Yıllarca bu vaziyette kalabilirdi.
Doyamadığı kuzusunun kokusunu ciğerlerine doldurdu. Teni de buz gibiydi.

Piraye başını bebekden ayırarak çimen gözleri ile hemşireye baktı.

-Üşümüş, dedi.

Dudakları büzülmüşdü.
Hemşire başını eğerken gözlerinden bir damla yaş kaçırdı.

Piraye kucağında ki bebeği ile yere çömeldi.
İlk ve son kez bebegini bağrına bastı.
Ne acı veda.

Allah kimseye evlat acısı yaşatmasın. Çok zor.
Peygamber ağlatan imtihandır hiç kolay olur mu?

Bölüm nasıldı?

Kendinize iyi bakın

Son olarak satır arası yorumları sevdiğimi biliyorsunuz yorum yapın da:)