Im A Secret BITCH (FT. Kpop Boyfriend)

Special Chapter: The Truth Is...

FLASHBACK! 4 years ago...

[A/N: Devie and Fancy on the side⇨⇨⇨]

Devie's Point Of View.

Akala ko eto yung magiging the best day kay Fancy kasi 13 years old na siya. Kaso hindi, nandun lang siya sa kwarto niya at nagkukulong. Matagal ko ng sinabi sakanya na kalimutan niya na yon lahat. At mag move on. Pero sadyang makulit siya. Nag aalala na sila Tita Victoria at Tito Ron. Mama't Papa ni Fancy. Kaya napag desisyunan kong akyatin si Fancy. Nagulat nalang ako ng bukas yung kwarto niya. Pumasok ako at nakita ko si Fancy na naghahalukay ng mga papel sa box.

"Fancy?" Nagtatakang sabi ko.

"Shshshs! Devie! Makikita ko na yung sulat!" Sigaw niya. Owno! Eto nanaman umaatake nanaman yung pagiging pala-asa niya.

"Fancy stop, hindi na siya babalik. Kaya itigil mo na yan let's enjoy your day." Sabi ko habang pilit na binabalik yung mga papel sa box.

"Stop Devie. Wala kang alam sa mga nangyayari! Mahal niya ako sabi niya! At babalik siya! Alam ko yon!" Sabi niya sabay tulak sakin. Naiintindihan ko siya kaya ayokong magalit sakanya.

"Stop Fancy. It's not true love it's just a puppy love. Kaya stop na, please." Sabi ko habang yakap siya sa likod niya.

"No! Nangako kami sa isa't isa na mag hihintay! Kaya alam kong ngayong day na'to babalik siya!" Sabi niya padin habang hinahanap yung sulat.

"Fancy please stop. Kahit ngayong day lang. Its your birthday remember?" Tanong ko sakanya.

"Yeah, alam ko. At ngayon din siya babalik!" Sabi niya at nakita niya na yung sulat na lagi niyang pinapakita sakin.

Naniniwala parin siya na babalik siya. Pero hindi na siya babalik at nararamdaman ko yun. Nung una hindi rin ako sumuko at dinamayan ko si Fancy, pero nang tumagal na yung panahon na realize ko nadin na hindi na siya babalik. At im sure kinalimutan niya na yung childhood sweetheart niya.

"Im going to the airport right now." Nagising nalang ako sa diwa ko ng magsalita si Fancy.

"No! Fancy please enougn with that." Mahinahong sabi ko sakanya.

"It will be okay Devie. Just dont worry to me, babalik ako kasama siya." Masiglang sabi niya, minsan naiisip kong nawawala na sa katinuan si Fancy. And dahil lang yon sa love na iniintay niya!

"FANCY WAIT!" Sigaw ko habang palabas ng kwarto niya kasi bumaba na siya.

"Hija, saan ka pupunta?!" Sigaw ni Tita Victoria. Agad namang lumabas ng mabilisan si Fancy. Lahat kami napatulala. Pero! Hindi dapat kami tumulala dito.

"Tita! Habulin po natin si Fancy!" Sabi ko.

"Ate si Fancy?" Sabi ni BamBam.

"Okay you'll stay here." Sabi ko kay BamBam at umalis na.

Nakita ko sila Tita na pasakay ng sasakyan. Pumasok na ako sa back seat at agad namang pinaharurot ni Tito Ron yon. Mga ilang sandali lang eh nakadating na kami sa airport. Nilibot muna namin yung labas kaso hindi namin nakita si Fancy. Kaya agad na lumabas si Tito at si Tita. Dumiretso rin ako sa loob. Kaso wala rin ako nakitang bakas ni Fancy. Lumabas na kami nila Tita. Hindi ko alam kung anong mapi-feel ko ngayon. Fancy please nasan kana?

"May nabangga?"
"Oo eh, kaya nga ayun oh. Madaming nagkukumpulan sa kabila."

Lumakas yung tindig ng panrinig ko. At ngayon ko lang nakitang nagkukumpulan na pala yung mga tao. Nooooo! No! Please sana mali yung iniisip ko.

"Fancy?! Ow! Ron!" Narinig kong sigaw ni Tita Victoria at agad naman silang pumunta sa kabila at para tignan ang mga tao. Hinila ako ni Tita, para makapunta ako don.

At laking gulat ko ng makita ko si Fancy'ng nakahandusay sa daan habang hawak ang papel na kani-kanilang eh hinahanap niya. Feeling ko nasa panaginip ako.

"Devieeee... daaaalhin na natin si Fancyyy sa hhooosppitalll." Hindi ko na maintindihan yung nasa paligid ko. And then its black-out.

Nagising akong nasa hindi pamilyar na kwarto. Lumingon-lingon ako sa paligid at taking nakita ko lang ang mga magulang, at ang kapatid ko

"Hija are you okay?" Sabi ni Mommy habang hinahaplos yung pisnge ko.

"Mom, w-where is Fancy?" Naiiyak na sabi ko.

"Magpahinga ka muna." Sabi ni Mommy.

"No! Just answer me please. Where is Fancy?" Di ko na napigilan umiyak na ako.

"S-she's in the. No, hija. She's not fine." Sabi ni Mommy. Umiyak na ako. Hindi ko na kinaya.

Akala ko ngayong birthday niya magiging masaya siya hindi pala. Poor Fancy, hindi ko man lang siya na samahan! At worst! Sinunggaban ko pa siya.

[AFTER 2 YEARS LATER...]

Kasama ko ngayon si Fancy, and we're strolling at the park. Natutuwa ako kasi sa haba ng panahon naging okay na siya. Okay lang sakin na nakalimutan niya yung ilang years na samahan namin. Ang mahalaga hindi niya na naaalala yung mga sakit na iniwan sakanya noon. Nagbago na ang lahat pati ugali ni Fancy. Pero okay lang sakin na kahit nagkaroon siya ng sakit. Okay lang basta ang mahalaga masaya na siya ngayon...

END OF THE SPECIAL CHAPTER: The Truth.

Special A/N: Nagkasakit kasi Fancy, yung tipong nakalimutan niya na yung lahat nung 12 years except yung time na nabundol siya ng sasakyan. Sana naintidhan niyo. Yun lang...