Im A Secret BITCH (FT. Kpop Boyfriend)

IASB❤22: LOST

Hey! You! Oo ikaw❤ @Diana_PR_23
Dedicate ko sayong chapter na'to dahil lagi mong iniintay yung update, laging kang nag votes, comment❤ Iloveyou so much❤ Thank you. Sana suportahan mo pa din ako❤ Tsaka yung cover mo na ginawa ko nasa comment box nandun yung link. Yun lang MWUAAAAH! ❤❤❤

Fancy's Point Of View.

Hindi ko alam kung paano ko tatakpan yung mukha, katawan, at tenga ko. Natatakot ako ng sobra hindi ko alam kung saan ako pupunta. Halos palakad-lakad ako para makita ko sila pero wala! Kahit mga ibang sections hindi ko nakita. I guess wala na ako sa camping area. Halo-halo na yung feelings ko.

"Youngmin nasan kana?" Kanina ko pa sinasabi yan habang umiiyak. Yakap-yakap ko sarili ko.

Youngmin's Point Of View.

Shit! Fvck! As in WTF! Ano ba 'to napaka walangya ko talaga hindi ko mapapatawad sarili ko pag may nangyaring masama kay Fancy ng dahil lang sa kapabayaan ko. Shit!

"Youngmin easy!" Sabi ni Hyunseong.

"Fvck Hyunseong sabihin mo paano ako makakapag easy ng ganito?!" Galit na sabi ko sakanya.

"Youngmin kung magiging nega ka dyan baka may mas mangyaring masama pa kay Fancy!" Hyungseong tried to calm me down but na ne-nega talaga ako! Ayokong isipin pero argh!

"Youngmin dont be so negative. Just be positive okay? Calm down." Sabi ni Kwangmin.

"O-okay." Sabi ko at huminga ng malalim. They're right wag maging nega Youngmin. Just be positive.

"Come on!" Sabi ni Hyunseong.

Ewan ko ba kung nasa Camping Area pa kami pero wala akong pake ang inaalala ko si Fancy gabi na at malamig! Gutom na kaya siya? Natatakot ba siya? Argh!

Fancy's Point Of View.

Youngmin where the hell are you?! Natatakot na ako. I tried to use my cellphone but theres no signal in here. Fvck! Hindi ko alam kung anong mangyayari na sakin later. Nagugutom na ako, kanina pa ako iyak ng iyak sa takot hindi ko alam kung makakabalik pa ba ako ng buhay sa Camp Site sa bahay namin. Oh gosh. Napagpasyahan kong sumilong sa isang malaking puno.

Ilang oras nadin akong nakatambay dito sa Puno. I think 2 hours na. Ramdam ko yung lamig ng ihip ng hangin. Sobrang hangin na malamig. And in the end umulan hindi lang ulan! Parang bagyo sa lakas. Fvck! ANO BA'TO FANCY?!

"YOUNGMIN?!" Sigaw ko kahit alam kong hindi niya ako maririnig sa sobrang lakas ng hangin at ulan. "YOUNGMIN! PLEASE HELP!" Hindi ko na alam ang mangyayari sakin. Feeling ko hindi na ako makahinga sa sobrang hikbi ko.

Hindi ko alam kung mabubuhay pa ba ako hindi ko alam kung makakabalik pa ba ako ng buhay sa bahay namin. Hindi ko na alam kung anong mangyayari. Nagulat nalang ako ng biglaang dumulas yung inaapakan ko. Kaya napahawak ako sa basang dahon. Dahil napadulas ako. Pero mas nagulat nalang ako ng matanggal yung dahon at dumalas ako pababa.

"AAAAAAAAHHHH!" Umiiyak na sigaw ko.

Third Person's Point Of View.

Hindi na alam ni Fancy kung anong ibubulong niya sa sarili niya dahil alam niyang katapusan na niya. Hindi parin tumitigil ang pagdulas niya pababa hanggang sa nakita na niya ang dulo ng babaksakan niya isa ng bangin.

Fancy's Point Of View

"HEEEEEELP!" Sigaw ko habang umiiyak na. Bangin na ang babaksakan ko at ang tanging suporta ko lang ay ang kahoy na hinawakan ko. "PLEASE HEEELP ME!" Ayokong gumalaw kahit ang sakit na ng balakang ko dahil sa pagkadulas ko. "SOMEBODYYY! HELP MEE!" Hindi ko alam kung mayilalabas pa ba yung mata ko na luha.