Abimin Sevgilisi -MinSung-

Bölüm 34 - Kabullenme

Kelime sayımız: 910 

Yazar POV 

''Benimle buluştuğun için teşekkür ederim'' dedi Chan kahvesinden bir yudum alarak. Minho'yla evinin yakınlarındaki bir kafede buluşmuşlardı.

''Sorun değil. Benimle konuşmak istediğin mesele neydi?'' diye sordu Minho.

''Her şeyi düzeltmek istiyorum. Zamanında sizi kabul ederek büyüklük etmem gerekirdi'' dedi Chan yere bakarak ''İkinizin birlikte olması hala hoşuma gitmiyor aslında, ama Jisung benim kardeşim ve onu özlüyorum. Artık bu konudan dolayı kavgalı olmaktan bıktım''

''Katılıyorum Chan'' Minho Chan'ın çenesini tutup onu kendine çevirdi ''Zamanında seni kırdığım için özür dilerim'' diyerek gülümsedi.

''Pislik'' derken güldü Chan ''Bugün onu parktaki göle getir, orada olmak ona iyi geliyor'' dedi ve yerinden kalktı ''Seni görmek güzeldi Minho''

''Seni de Chan'' Minho gülümsedi ve Jisung için de bir bardak kahve alıp eve döndü ''Günaydın bebeğim'' diye fısıldadı uyuyan sevgilisinin kulağına. 

Jisung buna gülümsedi ''Günaydın'' dedikten sonra gözlerini hafifçe açıp Minho'yu yakasından tuttu ve dudaklarına yapıştı ''Seni özledim'' diyerek onu yatağa çekti ve üstüne çıktı.

''10 dakikadır falan yoktum'' dedi Minho, yanakları hafifçe kızarmıştı.

''Yine de özledim'' dedi Jisung gülümseyerek, sevgilisinin boynundan öpmeye başlamıştı.

''Jisung bekle'' diye güldü Minho Jisung'un çenesini tutarak ''Abinle konuştum''

''Ne yaptım dedin?!'' dedi Jisung Minho'nun üstünden inerek ''Ne istiyormuş??'' diye sordu büyüğünün gözlerine bakarken.

''Aranızdaki meseleyi çözmek istiyor Ji, seninle tanıştığımız gölün orada görüşmek istediğini söyledi'' diye gülümsedi Minho Jisung'un elinden tutarak.

''Gerçekten mi?!'' Jisung heyecanla yataktan dışarı fırladı.

''Evet. Şimdi gel ve bunu sağladığım için bana teşekkür et'' dedi Minho sırıtarak. 

Jisung da ona sırıttı ve erkek arkadaşının kucağına döndü.

*-*-* 

''Burası dedi değil mi?'' diye sordu Jisung etrafına bakınarak.

''Evet'' dedi Minho, Jisung'un elinden tutarken o da etrafa bakıyordu.

''Jisung'' Arkalarından bir ses duyunca döndüler, Chan onlara gülümsüyordu.

''Chan!'' koşarak abisine sarıldı Jisung.

''Selam Jisung'' dedi Chan gülümseyip kardeşine daha sıkı sarılarak.

''Sizi biraz yalnız bırakayım'' Minho onlardan yavaşça uzaklaştı.

''Üzgünüm Jisung, seni o şekilde geri çevirmemeliydim'' Chan hala kardeşine sıkıca sarılmış halde ağlamaya başlamıştı.

''Chan- nefes alamıyorum-'' diye güldü Jisung.

''Ah, af edersin'' dedi Chan onu bırakıp gülümseyerek.

''Sorun değil'' derken abisinin göz yaşlarını sildi Jisung ''Ben de üzgünüm Chan, yaptığımın yanlış olduğunu biliyordum ve olanların çoğu benim suçumdu'' dedi yere bakarak.

''Senin bir suçun yok, hepsi benim yüzümden. Sana ve Minji'ye daha iyi örnek olmalıydım'' dedi Chan, bir yandan da kardeşinin saçlarını okşuyordu.