Chapter 16
Electricity
At night, we made a bonfire. Nakapabilog kaming lahat habang may apoy sa aming gitna. Ang tahimik ng paligid at tanging kinang lamang ng mga bituin ang makikita mo sa langit.
We're all sitting on the grass. Ang iba'y sa mga maliliit na upuan. Some girls were laughing while eating their marshmallows.
I hugged my knees. Hindi nga ako nagkamali dahil naging malamig pagdating ng gabi. I'm currently wearing a pajama and a jacket but I can still feel the coldness of the wind. Pero nababawasan ang lamig dahil sa apoy na nasa harapan ko.
"Are you cold? Move closer to the fire if you feel cold." bulong ni Bruce sa aking tabi.
Umabante ako ng kaunti.
"Bruce! You know how to play this, right? Tugtog ka naman!"
Inangat ng isang kaklaseng lalaki ni Bruce ang hawak nitong gitara. Kanina pa sila tumutugtog ng mga kaibigan niya pero mahihinang strum lang.
"Oo nga, gusto kitang marinig na tumugtog, Bruce!" dagdag ng isang babae.
Bruce laughed beside me.
"Sure." ani Bruce.
The girls cheered.
Inabot ng lalaking may hawak ng gitara ang gitara kay Bruce. Mabilis iyong pinuwesto ni Bruce sa kandungan niya at pinuwesto ang dalawang kamay ng tama.
"Anong tutugtugin?" tanong niya.
"Anything! Kung anong gamay mo." sagot ng isa.
Bruce nodded and looked down to the guitar. He strummed it a bit. Tumugtog siya ng tono ng isang kanta. Nag gigitara lamang siya at hindi iyon sinasabayan ng kanta. Si Ciana na nasa kabilang gilid niya ay titig na titig sa kanya habang nasa tuhod nakapatong ang baba nito.
"I know that song! Nakalimutan ko ang title!" ani Via.
His classmates who knows the song started to sing.
Bruce stopped after the chorus. Nagpalakpakan ang lahat.
"Fafi Bruce, kainlove!" Harvey exclaimed and laughed.
We laughed at him.
"I didn't know that you know how to play that instrument, Gil. Magaling!" praised by their adviser.
Bruce let out a chuckle and thanked the teacher.
"One more, one more!" sigaw nila.
Bruce laughed loudly and slightly drifted his gaze to me. He shook his head.
"Okay, last!"
Muli siyang tumugtog. This time, nakilala ko agad ang kanta. Ito iyong kinanta ko nung nakaraan sa kwarto niya noong nag gitara siya.
His gaze lifted up to me.
"Sing, please..." ngisi niya.
Mabilis akong umiling. No way! Not in front of these many people!
He slightly pouted. "Sige na, Rie."
"No! Bahala ka riyan." irap ko.
I heard him sighed. Ngumuso naman ako habang tinitignan ang apoy sa gitna. Sinuklay ko ang buhok ko gamit ang kamay at mas niyakap ang mga tuhod.
"Teka, I know that song!" Ciana said.
Napalingon ako sa kanya. Tuwang-tuwa siyang habang nakatitig sa gitara at mas pinapakinggan ang tono.
BINABASA MO ANG
His Enmity (His Series #1)
Teen FictionHe embodies everything I despise in a man. I actually despised him the moment I saw him for the first time. He's my rival, but can a rival also be a friend? I don't like him, but why do I always have this strange feeling when he's around me?