Chapter 21
Deeper
Pumunta pa kaming world of fun at ibang boutiques after kumain. We even planned to watch a movie again because we haven't finished the horror movie kaya lang ay late na masyado. So he brought me home and ended our 'friendly date' already.
Syempre ay kinabukasan, tinadtad nila Maris at Harvey si Bruce ng tanong. Nakikisabay naman ako para hindi mapaghalataan. Honestly, pwede ko namang aminin sa dalawa na ako 'yon dahil friendly date nga lang iyon pero hindi ko alam kung bakit hindi ko magawa. Bruce never told them the truth also just because I don't want too.
Akala ko ay hindi na rin mauulit pa ang ganoong labas namin ni Bruce pero hindi ko alam kung anong meron sa kanya at palagi niya pa akong niyaya. We went out not once nor twice. Maraming beses pa. Dahilan niya ay bored lang raw siya at abala ang dalawa pa naming kaibigan.
Nagiging normal na nga lang at wala nang awkwardness kapag kasama ko siyang nanonood ng sine.
Gumuguhit ako ng isang gusali nang tumunog ang phone ko. Lumitaw sa screen ko ang tawag ni Bruce. Sinagot ko iyon agad.
"Just fuck Harvey! Napaka kulit ni gago! Pinipilit niyang ikaw nga ang ka-date ko." bungad niya agad sa akin.
I chuckled. "Huwag mo nang pansinin."
I heard him groan. Narinig ko rin ang paggalaw niya dahil tumunog ang kamang hinihigaan niya.
"Friends lang naman tayo..." dagdag ko perong parang kinurot ko ang sariling puso ko.
He didn't reply. I only heard his deep breathing.
We were silent for a moment. Narinig ko ang paggalaw niyang muli sa kama.
"Have you eaten?" tanong niya bigla.
"Yup."
"What are you doing now?"
"Drawing..." I played my ballpen with my fingers.
"Are you done?"
"Hmm, tapos na. Nagsha-shade nalang ako para mas makita ang details." sumandal ako sa kinauupuan ko.
"Wanna go for a ride?"
Kumunot ang noo ko. "You mean lalabas tayo ngayon? With your car?" napalingon ako sa bintana. "But late na."
"Nope." he chuckled. "Let's use my motorcycle."
Ang binabanggit niya ay ang BMW motorcycle niya na regalo ni Tito noong mag 16 siya. But he'll just use it in highways kapag 18 na siya at may license. But he's just 17.
"You're not allowed to use that outside your village." paalala ko sa kanya.
He laughed. "Itatakas ko."
Naningkit ang mga mata ko at bahagyang natawa. "You're insane. Lagot ka kay Tito Nicolas!"
"Please? Susunduin kita then dito tayo maglilibot sa village."
Napatingin ako sa mga daliri ko at nag-isip. Oh my god, it's tempting!
"Pa'no kung maaksidente tayo?" I whispered.
He annoyingly groaned. "Don't say that! I've been using this for 2 years, kahit sa loob lang ng village. Trust me, okay? Hindi kita ipapasakay kung alam kong pwede kang mapamahamak."
I pouted. "Fine! Saglit lang tayo, matutulog na 'ko mamaya."
I heard him say yes.
"Okay, wait me there. 15 minutes lang."
BINABASA MO ANG
His Enmity (His Series #1)
Roman pour AdolescentsHe embodies everything I despise in a man. I actually despised him the moment I saw him for the first time. He's my rival, but can a rival also be a friend? I don't like him, but why do I always have this strange feeling when he's around me?