Mete'den...
Gözlerimi açtığımda hâlâ okuldaydık. Yattığım yerden hafifçe doğruldum ve telefonumdan saate baktım. Tam olarak 06.37 idi. Hemen bacaklarımın üstünde yatan cadıyı uyandırdım.
Açelya:
"Off boynum tutulmuş yaa. Ne biçim bacakların var senin bir rahat edemedim gitti."
Gülümsedim ve:
"Gayet de rahat uyudun inkar etme. Hem sen kurban ol benim bacaklarıma."
"Lanet olası bir kroluğun var Mete. Haydi gidelim Osman."dedi ve tuvaletlere doğru ilerlemeye başladı.
Geri dönünce kafeteryaya gittik ve kahvaltı yaptık.
Açelya:
"Bence hemen eşyalarımızı toplayıp sınıfa gidelim. "
"Benim daha iyi bir fikrim var. Eşyalarımızı alalım ve öğretmenler falan gelene kadar kütüphanede saklanalım. Yavaş yavaş öğrenciler gelmeye başlayınca saklandığımız yerden çıkıp sınıfa gideriz."
"Tamam bana uyar. Haydi o zaman eşyaları toplayalım."
Gidip her şeyi çantalarımıza tıkıştırdık ve kütüphaneye gittik. Yaklaşık yarım saat kadar bekledik. Öğrenciler gelmeye başlamıştı. Sabahları kütüphane kapalı olduğu için sorun çıkmamıştı. Sınıfa gittiğimizde Okan gelmişti bile. Açelya'ya döndüm ve:
"Ben Okan'ın yanına gidiyorum. "dedim.
"Tamam zaten ben de Derya ' nın yanına gidecektim."
"Tamam sonra görüşürüz."dedim ve yollarımız ayrıldı.
Hızlı adımlarla Okan'ın yanına gittim.
"Selam Okan."
Okan dalmış olduğu rüyalar aleminden uzaklaştı ve doğruldu.
"Merhaba Mete." dedi.
"Ne düşünüyorsun? "
"Hiiç..."
"Hıhııı hiçmiş. Kesin bir haltlar çeviriyorsun sen. Dökül bakalım. "dedim ve yanına oturdum.
"Off tamam, anlatıyorum. Hani şu tiyatro klubünde tanıştığım Başak vardı ya..."
"Evet. N'olmuş Başak'a?"
"Ben dün okul çıkışı ona çıkma teklif ettim, o da kabul etti fakat..."
"Fakat ne? Lafı uzatıp durma Okan."
"Sorun şu ki Başak kabul etti fakat onlar dönem sonu buradan taşınacaklarmış."
"Ama daha yeni geldi. Niçin taşınıyorlar ki?"
"Babasının işi dolayısıyla neredeyse bütün Türkiye'yi gezmişler ve yine taşınmaları gerekiyormuş. "
"Nereye taşınacaklarmış peki?"
"Konya'ya."
"Hımm. Peki Başak sana ne dedi?"
"Teklifini seve seve kabul ederim fakat bu çok uzun süreli bir ilişki olmayabilir. Çünkü her zamanki gibi yine babamın işi dolayısıyla dönem sonu buradan Konya'ya taşınacağız dedi."
"Sen bu konuda ne düşünüyorsun? "
"Bilirsin ben uzun ilişki taraftarıyım. Laf olsun diye kimseyle çıkmam. Zaten gerçekten aşık olmadığım birine şu ana kadar hiç çıkma teklif etmedim. Ama abi bu seferki çok farklı bir durum. Onunla bir süreliğine çıkmak beni elbette mutlu eder fakat ona iyice bağlanıp, ayrılık zamanı gelince üzülmek istemiyorum. Bir yanım onu çok istiyor bir yanım da ondan olabildiğince uzak durmak istiyor. "
"Seni gerçekten çok iyi anlıyorum. "dedim ve sırtını sıvazladım.
Okan duygularını pek insanlara açan biri değildir. Bu nedenle böyle konuşmaları pek sık yapmıyoruz. Ama şu anki durumu gerçekten zor.
Okan yere doğru eğdigi kafasını yukarı kaldırdı ve:
"Gerçekten kafam çok karışık. Ne yapacağımı bilmiyorum..."
O sırada sert adımlarla matematik öğretmenimiz sınıfa girdi. Anlaşılan pek gününde değil...
