Mete'den...
Ertesi gün okula Açelya ile birlikte erkenden geldik. Selda 10/C sınıfındaydı. Onun sınıfına doğru ilerledik, sırada oturmuş telefonuyla uğraşıyordu. Açelya ile birbirimize baktık ve;
"Haydi onun yanına gidip konuşalım. "dedi Açelya.
"Bu kız yanında çakı falan taşıyor acaba bizde hazırlıklı mı gelseydik? "
"Saçmalama Mete haydi gel insan gibi konuşacağız. "dedi ve Selda'nın sırasına doğru ilerlemeye başladı. Bende peşinden gittim.
Açelya:
"Merhaba ben Açelya."dedi ve elini uzattı.
Selda Açelya'nın uzattığı eli hiç takmayarak:
"Kim olduğunu biliyorum. " dedi soğukça.
Açelya boğazını temizleyip:
"Biz buraya bir konu hakkında konuşmak için geldik. Uygunsan şu an konuşabilir miyiz?"
"Hayır uygun değilim. "
"Peki ne zaman seninle konuşabiliriz? "
"Çıkışta okulun arka bahçesine gelin orda konuşuruz. "
"Pekala."dedi ve birlikte sınıftan çıktık.
Açelya:
"Gerçekten çok tuhaf bir kız bu Selda."
"Sana söylemiştim. Konuşmanın bir faydası olmayacak. Ayrıca çıkışta yanlız olmayacağına eminim."
"Nasıl yani anlamadım? "
"Bu kız okulun serseri tipleriyle takılıyor. Kesinlikle yanında onları getirecek. Bizde hazırlıklı olmalıyız. "
"Okan da bizimle gelsin."
"Sadece Okan işimize yaramaz Emir'i de çağıralım. Bunların işleri belli olmaz kendimizi mosmor olmuş bir şekilde bulabiliriz."
"Ben endişelenmeye başladım. Acaba gitmesek mi?"
"Hayır artık geri dönüş yok. Gideceğiz. "
"Pekii."
