Mete'den...
İlk derse zar zor katlandım ve tenefüs zili çalar çalmaz Çınar'ın sınıfına gittim. Sırada oturmuş kitap okuyordu. Bu herif kitap okurken bile tiksinmeme sebep oluyordu. Yanına gittim ve:
"Hastaneye gidip Açelya'yı ziyaret etmişsin?"
Gözlerini kitabından kaldırıp,
"Evet nolmuş?"dedi.
"Sana Açelya'dan uzak durmanı söylemiştim."
"Ben onu sadece bir arkadaş,bir insan olarak ziyaret ettim. Hepsi bu tamam mı?"dedi ve sertçe ayağa kalktı.
Sinirim iyice tepeme çıkmıştı.
"Sen ne ayaksın O'lum?! Derdin ne? Sana Açelya'dan uzak dur dediğim halde niye burnunun dikine gidiyorsun?!"
"Çünkü onu seviyorum tamam mı?! O gerçekten zeki ve güzel bir kız ve senin gibi birine kesinlikle layık değil!"
Tepemin tası iyice atmıştı. Kendime hakim olmakta zorlanıyordum.
"Kaç para istiyorsun?"
"Ne?"dedi salak bir yüz ifadesiyle.
"Açelya'yı bırakman için kaç para vermeliyim?"
"Ben para falan istemiyorum. Ben Açelya'yı istiyorum ve o benim olacak!"
Kendimi daha fazla tutamadım ve boğazından tutup duvara dayadım.
"Bak oğlum benim sinirimi bozma. Sana Açelya'nın peşini bırak dedim ve eğer dediğimi yapmassan olacaklara katlanırsın!"dedim ve hızla sınıftan çıktım.
O sırada koridorun karşısından Okan geliyordu. Beni görünce hemen yanıma koştu ve:
"Ne yaptın bro. Suratın kıpkırmızı olmuş?"
"Çınar'a gününü gösterdim."
"Ne?! Zarar verdin mi bari?"
"Sadece boğazını sıktım,önemli bir şey olduğunu sanmıyorum."
"İyi çünkü böyle gidersen okuldan atılacaksın."
"Off seninle uğraşacak gücüm yok Okan. Rahat bırak beni."dedim ve yanından uzaklaştım.
Erkekler tuvaletine gittim. Beynim zonkluyordu. Şu an ölmek bile daha sevimli geliyordu. Ne yapacağım hakkında tek bir fikrim yoktu. Çınar'ın yerinde duracağını hiç sanmıyordum. Ne yapıp,edip Açelya'yı Çınar'dan uzak tutmalıydım.
