DOLUNAY

BÖLÜM 10

KEYİFLİ OKUMALARRRR...

Kaza geçireli yaklaşık iki hafta oldu. Bugün kolumdaki alçı çıkacaktı. Yarın da okula başlayacaktım.

Bunların heyecanıyla yataktan kalktım. Kahvaltıya indim.

"Günaydınnnn!" yüksek sesle bağırmıştım.

Her sabah olduğu gibi..

"Günaydın prensesim. Nasılsın? Kolun nasıl?" babam sormuştu bu soruyu.

"Çok iyiyim babacım." diyip yerime oturdum.

Ayaz abim tabağıma bir şeyler doldurmakla meşguldü.

"Yaa abi napıyosun? Alırım ben. Hem bunlar fazla bana."

"Sus itiraz etme biticek bunlar. İnceciksin." kim ince yaa hiçte bile. Tamam biraz zayıfım ama fiziğim gayette iyi.

"Baba yaa abime bir şey söyle." babam tebessüm etti.

"Ayaz haklı kilo al biraz." off yaa bana ne.

Mert abime laf attım hemen "Dünyanın en yakışıklı abisi durgunsun bugün." kahkaha atarak cevap verdi.

"Dünyanın en güzel kızıyla kahvaltı ederken durgun olmak ne mümkün."

Aras abim "Ne oluyor size yaa yine bir iltifatlar, övmeler ne oluyor yani."

"KISKAMA ABİCİM SENDE YAKIŞIKLISIN" diye bağırdım.

"Sabah sabah bağırma bee ikiz." ayy haspam buna da beğendiremiyoruz sesimizi.

Kahvaltımız bitmiş hastaneye gelmiştik. Hastaneden sonra da bana yeni kalemler almaya gitmiştik. Okul kıyafetimi de hallettik.

Aslında okulda gideceğimiz kıyafet güzeldi. Normal beyaz gömlek ekoseli etek ama sevmiştim.

Şimdi de hep birlikte film izliyorduk. Ben iyice Aras abime sarılıp mayışmıştım. En son hissettiğimse Aras abimin saçımı okşamasıydı.

Sabah uyandığımda kendi odamdaydım. Sanırım Aras abim getirmişti beni buraya.

Hemen banyoya girip cilt bakımı yaptım. Okul kıyafetlerimi giydim. Yüzüme biraz renk gelsin diye rimel ve lipgloss sürdüm.

Çantamı ve telefonumu alıp kahvaltıya geçtim.

"Günaydınnn.. " herkes farklı bir şekilde hitap etmişti.

Annem, güzel kızım, güzelim, prensesim, ikiz....

Çok güzel bir andı.

Hemen kahvaltımızı edip ikizim ve Ayaz abimle dışarı çıktık. Okula gitmek için Ayaz abimin arabasına bindik.

Evet Ayaz abim 18 yaşına girdiği için ehliyeti ve arabası varmış.

Ben arkaya oturmuştum. İkizim sürekli arkasını dönüp bana nasihatlarda bulunuyordu.

"Bak ikizim tekrar söylüyorum yanım-" sözünü kesip devam ettim.

"Yanından ayrılmayacağım, kendime dikkat edeceğim, karşı cinsle muhattap olmayacağım, senin arkadaşlarınla ve Ayaz abimin arkadaşlarıyla tanışabilirim sadece. Tamam anladım. Dört kez tekrarladın." ikizim ve Ayaz abim sırıtıp "Aferin." dediler.

Arabadan indiğimizde tüm gözler bize dönmüştü. Ahhh hadii ama klişe kitap sahnelerini yaşamayacağız değil mi?

Okula girene kadar kızlar sinirli, erkeler hayran bakmayacak, olmayacak bu olay.

Oldu... Hep merak ederdim nasıl oluyor diye az önce bana o sahnelerden oldu.

Neyse müdürün odasına gidip sınıfımı öğrenmeme gerek yok. İkizim mf öğrencisi bende öyle o yüzden aynı sınıftayız.