မောင့်အသက်\ေမာင့္အသက္ (Uni+Zawgyi)

Part-9 ✓Zawgyi

ေမာင့္အသက္ Part-9

"အန္တီ Pinky အိမ္မွာရွိလားဗ်"

"ေဟ သားမသိေသးဘူးလား
သမီးေလးက နယ္ဘက္ကိုေျပာင္းေ႐ႊ႕တင္ထားတာအမိန႔္က်လိဳ႕ေျပာင္းသြားၿပီ"

"သားမသိဘူး အန္တီ
ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ ႐ုတ္တရက္ႀကီး"

"အန္တီလည္းမသိပါဘူးကြယ္
သားတို႔နဲ႕တခုခုျဖစ္ေသးလား"

"ဘာလို႔လဲ အန္တီ"

"ဒီမွာေလသူ႕အခန္းထဲက
အမွိုက္ပုံးထဲမွာေတြ႕တာ"

သူငယ္ခ်င္းသုံးေယာက္ရဲ႕အမွတ္တရမ်ားအားလုံးကို အမွိုက္ပုံးထဲမွာေတြ႕လိုက္ရတဲ့ခံစားခ်က္က ရင္ဘက္ထဲမွာေအာင့္သက္သက္
ေနာက္ဘက္ကေနပခုံးကိုလာကိုင္ေသာေကာင္ေလးကိုလွည့္ၾကည့္မိေတာ့

"အားတင္းထားေနာ္"

"အင္း
အန္တီသားသူ႕အခန္းကိုသြားလို႔ရမလား"

"သြားေလသားရဲ႕
အန္တီပုတီးစိပ္လိုက္အုံးမယ္
ေအးေဆးေနၾကေနာ္"

"ဟုတ္"×၂

အခန္းသို႔သြားေသာလမ္းတေလ်ာက္ကတံဆိပ္နဲ႕ဓာတ္ပုံမ်ားကိုၾကည့္႐ုံျဖင့္ Pinky ဘယ္ေလာက္ေတာ္မွန္းသိသာပါတယ္။အခန္းတံခါးမွာေရးထားတာက"Personal Area"
တဲ့။အခန္းအတြင္းကအျပင္အဆင္ကလည္းနာမည္နဲ႕လိုက္ေအာင္ပင္ ပန္းေရာင္ကမၻာထဲေရာက္သြားသလိုပင္။စာၾကည့္စားပြဲဆီတည့္တည့္မတ္မတ္ေလ်ာက္သြားတဲ့သူရဲ႕လႈပ္ရွားမႈတိုင္းကိုေစာင့္ၾကည့္ရင္း ႐ုတ္တရက္ျမင္လိုက္တာက ကတင္ေခါင္းရင္းတြင္တင္ထားေသာသူငယ္ခ်င္းသုံးေယာက္ပုံမွာ ေဆာ့ပင္မ်ားျဖင့္ျခစ္ထားျခင္း။

"အဲ့လို႔မဟုတ္ပါဘူး Pinkyရာ
ငါေတာင္းပန္ပါတယ္"

ေမာင့္အသံေၾကာင့္အနားကိုအျမန္သြားလိုက္ၿပီး လက္ထဲကဒိုင္ယာရီစာအုပ္ပန္းေရာင္ေလးကိုယူၾကည့္မိေတာ့ သူငယ္ခ်င္းသုံးေယာက္ရဲ႕အမွတ္တရအျဖစ္အပ်က္မ်ား
ေနာက္ဆုံးေရးထားတဲ့စာက

📑 သူငယ္ခ်င္းခ်င္းေတြရဲ႕အဆုံးသတ္ကဒီလိုဆိုရင္ငါသူငယ္ခ်င္းထားမိခဲ့မွာမဟုတ္ေလာက္ဘူး။
📑သင္ခန္းစာလို႔ေျပာရမလား၊ေနာင္က်ဥ္ေစတဲ့အရာလား မကြဲျပားဘူး။ဒါေပမဲ့ ငါ့အတြက္မိသားစုၿပီးရင္အခင္တြယ္မိဆုံးေတြဘဲ။
📑ငါ့သူငယ္ခ်င္းကိုထိလို႔ဆိုၿပီးေျပာလိုက္မိတဲ့အရာေတြက ငါေဘာင္ေက်ာ္သြားမွန္းမေတြးမိခဲ့ဘူး။တကယ္ေတာ့အရင္ကတည္းကသူစိမ္းေတြဘဲ ေနာက္လည္းမသိသလိုေနရတာခက္မွမခက္တာ။
📑ငါ့ကိုဘာလို႔ဆရာ၀န္လုပ္တာလဲေမးတဲ့နင့္တို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ေမးခြန္းကိုဒီစာအုပ္ရဲ႕ေနာက္ဆုံးအဆုံးသတ္အေနနဲ႕ငါေျဖမယ္
📑ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့နင္တို႔ေၾကာင့္ဘဲေလ Bright နဲ႕ Dew ဆိုတဲ့နင့္တို႔ႏွစ္ေယာက္ေၾကာင့္
ခနခနေနမေကာင္းျဖစ္တတ္တဲ့ Dew ရယ္
နဂိုေရာဂါခံရွိတဲ့ Bright ဆိုတဲ့နင္တို႔ႏွစ္‌ေယာက္ေၾကာင့္ေပါ့ နင္တို႔ကိုေဆးကုေပးခ်င္လို႔။
ငါ့သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ကိုက်န္းက်န္းမာမာနဲ႕အသက္ရွည္ေစခ်င္လို႔။
အသက္အ႐ြယ္ေတြအျပင္ဆက္ႏြယ္လာတဲ့ဆက္ဆံေရးေတြအရငါကနင္တို႔ရဲ႕အျပင္လူျဖစ္သြားရတာကိုေတာ့စိတ္မေကာင္းဘူးေပါ့ဟာ။ငါမရွိရင္ကို႔က်န္းမာေရးကိုဂ႐ုစိုက္ၾက ။
နင္တို႔မလိုအပ္တဲ့ငါ့ကိုလိုအပ္ေနတဲ့လူနာေတြရွိတယ္ အဲ့ေတာ့ငါ့လူနာေတြအတြက္ဘဲ ဆရာ၀န္လုပ္ေတာ့မယ္❣️

ေျပာစရာစကားေတြမဲ့သြားတဲ့ခံစားခ်က္ကိုသိေလာက္မယ္ထင္တယ္။ဆရာ၀န္ျဖစ္ခ်င္ခဲ့တာေနမေကာင္းျဖစ္တတ္လြန္းတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြေၾကာင့္ေပါ့။မပ်က္စီးသြားသင့္တဲ့ Friendship ေလး။

"မင္းတို႔ေက်နပ္ၿပီမလား BrightWin"

အခန္းတံခါး၀တြင္သူ႕တို႔ကို စူးစိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ေကာင္ေလးတေယာက္

"Dew"

"Bright မင္းေတာ္တယ္သိလားသူမသြားခင္ကေလ မင္းကသူ႕ကိုေအာ္တယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းဘဲေျပာၿပီးငိုေနခဲ့တာ
အျပင္လူဆိုတာ အျပင္လူအတိုင္းဘဲေနသင့္တာေပါ့တဲ့ ငါ့ကိုလည္း နင္လည္းပိုင္တဲ့သူရွိလာရင္ Bright အတိုင္းဘဲငါ့ကိုအျပင္လူလို႔သတ္မွတ္မွာဘဲမလားတဲ့ အဲ့တာေၾကာင့္သူကိုသူငယ္ခ်င္းမလုပ္ပါနဲ႕တဲ့
မင္းအရမ္းသိပ္ကိုေတာ္တယ္ Pinky လိုလူမ်ိဳးကိုငိုေအာင္လုပ္နိုင္တာ"

"မဟုတ္ဘူး Dew ငါေျပာခ်င္တာက"

"မင္းရဲ႕ေ႐ြးျခယ္မႈကိုမင္းျပလိုက္တာေလ
မင္းရဲ႕ေ႐ြးျခယ္မႈကမင္းအတြက္မ်က္ရည္မက်ပါေစနဲ႕ကြာ မင္းသိထားငါမင္းေနာက္မွာအၿမဲရွိတယ္ လိုအပ္လာရင္လွည့္ၾကည့္လိုက္ပါ"

---------------
"Win ငါမမွားဘူးမလား"

"ေအး မင္းမမွာဘူး ငါမွားတာ
Friendshipတခုငါ့ေၾကာင့္ပ်က္စီးသြားၿပီ"

"အဲ့လိုမဟုတ္ပါဘူး အခုခ်ိန္ကေသြးဆူေနတုန္းမလို႔ပါ နည္းနည္းေလာက္ၾကာရင္အဆင္ေျပသြားမွာပါ"

"အင္း ေက်းဇူး ငါ့ကိုစိတ္မပ်က္လို႔"

{ အခ်စ္ဆိုတာ ခ်စ္ေန႐ုံေလးနဲ႕မၿပီးဘူး }

To be continued.....

✓Fic Characterမ်ားအေနနဲ႕ဘဲျမင္ေပးၾကပါ
✓ 🙏🏻Please vote 🌟