မောင့်အသက်\ေမာင့္အသက္ (Uni+Zawgyi)

Part-38 ✓Uni

~~ မောင့်အသက် ~~

မောင်သတိမရသေးတာ ၁ပတ်ရှိနေပြီပင်ဖြစ်သည်။

"တီလေး
မောင်ဘာလို့သတိမရသေးတာလဲဟင်
သူတို့ပြောတော့အားလုံးကောင်းနေပြီဆို"

"တီလေးလည်း မပြောတတ်တော့ပါဘူးကွယ် သားBrightရဲ့စိတ်နဲ့လည်းဆိုင်မယ်ထင်တယ် သူရဲ့စိတ်ဝိညဉ်ကတစ်နေရာရာမှာပျော်နေလို့ သတိမရသေးတာလဲဖြစ်နိုင်တယ်"

"ဟင်! မရဘူးနော်!
ဘယ်နေရာမှာဘဲပျော်နေနေ
မောင်ကအသက်ဆီကိုပြန်လာပြီး အသက်ပေးမယ့်လက်ဆောင်ကိုယူမယ်ကတိပေးပြီးသား အဲ့ဒါကြောင့် အသက်ရဲ့အပိုင်ဖြစ်တဲ့မောင်ကအသက်ဆီကိုပြန်ကိုပြန်လာရမယ်"

ဒေါ်ကြည်ပြာခေါင်းကိုသာခါလိုက်မိသည်။ကိုယ်လေးလက်ဝန်နဲ့ပါဆိုမှ သားBrightနားကနေတစ်ဖဝါးမှမခွာဘူး မောင်သတိရလာရင်သူ့ကိုအရင်ဆုံးတွေ့စေချင်လို့တဲ့။က‌လေးနဲ့သားBrightကိုအကြောင်းပြပြီး အစားတောင်မနည်းချော့ကျွေးခြောက်ကျွေး‌ထားရတာ။
အရင်လိုPinkyသာရှိရင်အားကိုးရမှာမှန်ပေမယ့် အခုချိန်မှာPinkyကသားBrightထက်တောင်အခြေအနေဆိုးနေတာ။

ရုတ်တရက် နှလုံးခုန်စက်မှတီဟုသောအသံနှင့်အတူ ဆရာဝန်နဲ့သူနာပြုများပြာယာခက်ကုန်သည်။

"မောင်" // "သားBright"

"မဟုတ်ဘူးနော် မောင်
မောင်ကတိပေးထားတယ်လေ!"

"စိတ်အေးအေးထားကြပါနော်
ခနလေးအပြင်မှာစောင့်ပေးကြပါ"

Winတို့ဘက်တွင် >>>

မဆုံးနိုင်တဲ့ပန်းခင်းကြီးတစ်လျောက်သားသားနဲ့အတူပြေးလွှားဆော့နေမိတာ မောရမှန်းမသိအောင်ပါဘဲ။ အချိန်အကြာကြီးထွေးပွေ့ခွင့်မရခဲ့တာကံကိုဘဲအပြစ်တင်ရမလား လူတစ်စုကိုဘဲအပစ်ဆိုရမလား တွေးနေမိတာ ပန်းခင်းကြီးနားကထိုင်ခုံတစ်ခုမှာထိုင်နေရင်း....

"ဒယ်ဒီ"

"ဗျာ..."

"သားသားကိုချစ်လား"

"ချစ်တာပေါ့"

"ဒါဆို ပါးပါးကိုရော"

"ပါးပါးကိုလည်းချစ်တာပေါ့"