~~ေမာင့္အသက္~~
ေရာက္ကတည္းမနားမရဘဲေဆးကုသမႈဆိုင္ရာစစ္ေဆးမႈမ်ားျပဳလုပ္ေနရသည္။ပင္ပန္းသည္မဆိုလွေသာ္လည္း ခႏၶာကိုယ္ထဲသို႔သြင္းရေသာေဆးမ်ားမွာျပင္းလြန္းလွသည္။
"Brightခ်က္ခ်င္းခြဲစိတ္လို႔အဆင္မေျပဘူး
ႏွလုံးနဲ႕ပတ္သတ္တဲ့ေဆးအခ်ိဳ႕အရင္သြင္းရမယ္ အားရွိေအာင္အားေမြးရမယ္"
"အင္းပါ"
"သူကေဒါက္တာKhoon ငါရဲ႕စီနီယာ
နင္ရဲ႕ခြဲစိတ္မႈအတြက္အဓိကတာ၀န္ယူထားတဲ့သူ ငါကသူ႕လက္ေထာက္အေနနဲ႕ဘဲခြဲစိတ္မွာမွာပါ၀င္မွာ"
"ေတြ႕ရတာ၀မ္းသာပါတယ္ေဒါက္တာ"
"ဟုတ္ကဲ့ဗ် Mr Vachirawit
ေတြ႕ရတာ၀မ္းသာပါတယ္"
"အကိုKhoonဂ်ဴတီရွိေသးတယ္မလား"
"အင္း သြားခြင့္ျပဳပါအုံးMr Vachirawit"
"Brightလို႔ဘဲေခၚပါ"
"ဟုတ္ကဲ့ Mr Bright"
"ဟဲ့အကိုKhoonကေခ်ာတယ္ေနာ္"
"အင္းေခ်ာပါတယ္ ဒါေပမယ့္
အသက္ကိုေတာ့မမွီဘူး"
"အမေလးဟယ္ေျပာမိတဲ့
ငါကဘဲမွားပါတယ္"
ေဆး႐ုံခန္းေလးကရယ္သံေတြနဲ႕ျပည့္သြားတယ္။
အခုဆိုေမာင္သြားတာတစ္ပတ္ရွိေနၿပီ။အရင္လိုဖုန္းေျပာခ်ိန္သိပ္မရသလိုစာပို႔တိုင္းလည္းReplyခ်က္ခ်င္းေရာက္မလာ။သို႔ေသာ္ေမာင့္အေၾကာင္းျပခ်က္မွာတစ္ခုတည္းသာ
"ေမာင္အလုပ္မအားလို႔ပါ"
ဒယ္ဒီ၏ၿခိမ္းေျခာက္မႈေၾကာင့္ေမာင့္ကိုစိတ္ပူမိတာအမွန္ပင္။ဒယ္ဒီေရွ႕မွာသာသန္မာခ်င္ေယာင္ေဆာင္ခဲ့ရေသာ္လည္း တကယ္ တကယ့္ကေတာ့သူဒယ္ဒီကိုေၾကာက္ပါသည္။ေျပာရင္ဒယ္ဒီ့ေၾကာင္းကိုသိသူပီပီဟန္ေဆာင္ေကာင္းျပခဲ့ရျခင္းသာျဖစ္သည္။
🗨️ေမာင္မအားလို႔ေနာ္အသက္
ၿပီးမွဖုန္းျပန္ေခၚလိုက္မယ္ ခ်စ္တယ္😘
အေတြးမ်ားနယ္ခ်ဲ့ရင္းဤစာေလးကိုခနခနျပန္ဖတ္ေနမိသည္။
"ကိုကို"
"သူမ်ား႐ုံးခန္းကို၀င္ရင္တံခါးေခါက္ရမယ္ဆိုတာမင္းမသိဘူးလား"
ESTÁS LEYENDO
မောင့်အသက်\ေမာင့္အသက္ (Uni+Zawgyi)
FanficOwn story! #may_chivaaree မောင့်အသက် 19.5.2021wed
